weekendje weg...

Wat was het een geweldig mooi weer, afgelopen weekend, he?
Voor ons was dat helemaal geweldig want we hadden een weekendje in het Zuiden gepland.
En wat is het een heerlijk weekend geworden.....!
Wij zaten weer in een mooie B&B, nét even over de grens met België. Dit keer een ander soort B&B, oud van oorsprong, maar heel modern ingericht. Toch ook wel eens leuk, na al dat landelijke interieur :-) Prachtig verzorgd en met een hartelijke gastvrouw.
Vrijdag een dagje Maastricht, door het plotseling ingevallen, warme weer moest de garderobe weer even aangevuld worden, dat snappen jullie wel! En daar is Maastricht een heerlijke stad voor! Ook de vele overvolle terrasjes hebben we regelmatig aangedaan, want man.....wat was het heerlijk in de zon!
's Avonds gingen we (eindelijk, want alle voorgaande keren was er geen plaats meer) eten in Chateau Neercanne. Wat een belevenis! We eten maar zelden in een sterrenrestaurant, maar dit was meer dan de gepeperde rekening waard!
Zaterdags gingen we verder met het ontdekken van het Geuldal in Nederland en de Voerstreek in Belgie. Beiden prachtig en heerlijk om te rijden, te wandelen en te bekijken in het krachtige voorjaarszonnetje! (Wat zeg ik? Het was 21 graden, dus eigenlijk zomerweer!) In de avond naar een goedkoop eetcafeetje, want er moest wel wat worden gecompenseerd natuurlijk:-)
Zondag was wederom gereserveerd voor Tongeren en zijn brocantemarkt. Ook daar kon je over de koppen lopen, natuurlijk mede door het prachtige weer.
Ik ben al ruime tijd op zoek naar een oude houten kruk of klein bankje. En ook een mooie stenen tuinvaas voor de buitentafel staat nog op de verlanglijst. Alles wat ik in de winkels zie vind ik overdreven duur en dat is niet de bedoeling. Op de markt was er niks dat ik geschikt vond, jammer genoeg. Ook het aanbod in stenen tuinvazen was niet voor ons geschikt: óf te groot, óf te duur, niet de goede vorm. Ik kon er niet enthousiast van raken.
Dus geen aankopen, jammer maar er komen vast nog meer gelegenheden om rond te snuffelen en markten en fairs te bezoeken. (Tips in deze zijn meer dan welkom, hoor!)
De foto's zijn, zoals altijd van Internet, want raad eens waar ons fototoestel lag:-)?

De B&B The Four Seasons in Riemst.

Chateau Neercanne Maastricht

Hasselt; afgelopen zaterdag héél wat drukker overigens!

 

Markt Tongeren

aanrader...

 

Vandaag weer eens een logje over iets anders dan huis en tuinJ.

Ik lees altijd al veel maar in de afgelopen periode natuurlijk nog meer dan anders. En een van de mooiste boeken die ik las is Stoner van John Williams. Deze Amerikaanse schrijver die in 1922 werd geboren en in 1994 overleed, deed tot voor kort geen belletje rinkelen bij de meeste Nederlandse lezers. Net als zijn hoofdpersoon, William Stoner, was John Williams wetenschappelijk medewerker aan een universiteit. Dit is dan ook de omgeving waar het verhaal zich grotendeels afspeelt.      

Stoner is een boerenzoon die gaat studeren. Aanvankelijk landbouwkunde maar als hij met letterkunde in aanraking komt ontdekt hij dat dit zijn ware passie is en dat zorgt voor een omslagpunt in zijn leven. Stoner keert niet meer terug naar de boerderij. Hij houdt zich als student in leven door op de boerderij van familie te werken en hij heeft een zware studietijd. Hij wordt docent aan de universiteit en trouwt met Edith, een afstandelijke en vaak hysterische vrouw die hem manipuleert en ervoor zorgt dat Stoner zich steeds meer terugtrekt. Hun huwelijk is nagenoeg seksloos, op de periode na dat Edith zwanger wil worden en ineens een onstuimige vrouw wordt en die even plotseling weer ophoudt als ze zwanger is. Ook de geboorte van hun dochter brengt geen verandering in hun passieloze, onverschillige houding ten opzichte van elkaar. Stoner houdt van zijn dochter maar is, door het gedrag van zijn vrouw, niet in staat een goede verhouding met haar op te bouwen. Hij krijgt een passionele en liefdevolle verhouding met een medewerkster van de universiteit, een relatie die echtgenote Edith gelaten accepteert. De verhouding is van het begin af aan al tot mislukken gedoemd vanwege het te verwachten schandaal als het zou uitkomen. Stoner heeft een conflict met de voorzitter van een werkgroep, Lomax. Dit conflict leidt tot een jarenlange vete, die verergert als Lomax zijn meerdere wordt. Stoner krijgt ongunstige roosters, mag alleen maar eerstejaars doceren, maar accepteert zijn toestand gelaten. Lomax dreigt de verhouding van Stoner bekend te maken en onder druk beëindigen beiden hun relatie. Stoner zakt verder weg in een afstandelijke en solitaire levenshouding. Grace, zijn dochter, wordt ongewenst zwanger, en natuurlijk is dit min of meer een vlucht uit het ongelukkige familieleven van de Stoners. Na een kort huwelijk glijdt ze af naar een drankzuchtig leven en de weinige momenten van contact met haar vader zijn voorgoed voorbij.  Als hij zich verzet tegen de druk om met pensioen te gaan, ontdekt Stoner dat hij ernstig ziek is. Hij besluit zijn loopbaan te beëindigen en de ultieme wraak bewaart hij tot het moment dat zijn emeritaat zich aandient.    

Stoner is geen bijzondere man. Hij is docent met heel zijn hart en gericht op werk en gezin en de literatuur. Zowat alles wat Stoner in zijn relationele leven meemaakt gaat verkeerd en veel opzienbarends maakt hij niet mee. Ondanks dat ben ik van begin tot einde geboeid geweest door het verloop van zijn leven.
Misschien krijg je uit bovenstaande beschrijving de indruk dat het een somber boek is, toch heb ik dat niet als zodanig ervaren. Het boek is wel sober geschreven, er staat geen overtollige zin in het boek. Maar voor mijn gevoel weet John Williams alles te vertellen dat er werkelijk toe doet. Ik vind het razend knap van de auteur dat hij de hoofdpersoon een plaatsje in mijn hart heeft gegeven, ondanks het feit dat Stoner in de ogen van veel mensen een loser is. Hij is geen vechter en hij laat elke nederlaag over zich heen komen. Keer op keer geslagen door het leven, berust hij zonder wrok of verbittering in zijn meest geliefde rol: die van docent. Voor mij is Stoner een van de zeldzame mensen die authentiek blijven tegen welke prijs dan ook. 
Opzienbarend is het overigens wel dat van het verhaal van Stoner in Nederland vijftigduizend exemplaren (dertien drukken) zijn verkocht, zo ontzettend lang na het uitbrengen van het boek (1965).  In Amerika was deze klassieker al veel langer een succes, maar hier heeft het pas een jaar of wat geleden succes gekregen.
Ik vond het een prachtig boek en raad het iedereen met belangstelling voor literatuur aan.

nog niet ontwaakt...

Gelukkig heeft Blogger er weer zin in! Ik kan tenminste weer wat van de geüploade foto's laten zien.
Het zijn foto's van plekjes in de achtertuin die om verandering vragen, vandaar dat ik ze op de kiek heb gezet.
Alles staat nog door elkaar, potten leeg en vol, vijver is nog niet schoongemaakt en bijgevuld, tuinbank moet vervangen worden, latten langs het gras zijn nog zichtbaar, het terras staat nog vol overbodige spullen, enz., enz.
Het is natuurlijk niet de tuin op zijn fraaist! De zijtuinen en de voortuin zien er gelukkig beter uit.
Ik gaf als voorbeeld dat ik me voelde zoals deze foto's, daar krijg je vast wel een indruk bij:-)
Van de zomer zet ik deze plekjes nog wel eens op foto , om het verschil te kunnen zien.
Met de tuin....en hopelijk ook met mij!

 

 

 

 

 

voorjaarsvitaminen nodig...

Alhoewel weer aardig opgeknapt, voel ik me nog steeds gammel, futloos en ben ik niet vooruit te branden. De vervelende pijn in mijn schouders en nek blijft hardnekkig volhouden en mijn hoofd is nog steeds niet helder. Als ik jullie blogs bekijk en zie dat er lustig op los geverfd, gestyled en verbouwd wordt zakt de moed me een beetje in de schoenen. Er staat nog wel het een en ander op ons to-do lijstje maar als ik er aan denk, krijg ik het al benauwd.
In die stemming maakte ik gisteren een paar opnamen van de tuin, eigenlijk met het idee vast te leggen welke plekken ik veranderd wilde zien. Toen ik ze terug keek bedacht ik me dat de foto's er een beetje uitzien zoals ik me voel: futloos, kleurloos en traag.
Plannen maken moet ik in deze fase ook niet doen. Dat wordt niks, dat snap ik wel.
Gezond eten en leven, leuke afleiding zoeken en met lieve mensen omgaan. Dat is mijn remedie en meestal helpt die op den duur wel.
Ik wacht maar af!
P.S.
Blogger doet er nu nog een schepje bovenop: foto's kunnen weer niet geplaatst worden. Dat helpt niet om het "bleh" gevoel te verminderen:-)
Die foto's houden jullie nog tegoed.....hoewel.....

beter...

Zo plaats ik drie logjes in één week....en zo één in de drie weken:-)
Na een week of twee behoorlijk ziek te zijn geweest, gaat het langzaam weer wat beter met me.
Ik had een bronchitis, kreeg er een antibioticakuur voor en nu gaat het de goede kant uit.
Hadden we net voordat ik ziek werd nog besloten geen griepprik te halen want "we zijn nooit ziek, dus dat is onzin" word ik ineens zo ziek zoals ik dat in jaren niet ben geweest. Ik weet niet of ik volgende keer weer zo over die griepprik denk:-)
Veel is er hier uiteraard niet gebeurd, zeker niet op woongebied, maar ik wilde toch een post plaatsen.
Vandaar nog maar weer even een tweetal plaatjes van mijn nieuwe oude poer, waar ik erg blij mee ben. Hier staat hij op de eettafel, maar in werkelijkheid staat hij op de vensterbank. Maar omdat daar geen mooie foto van is te maken, heb ik hem even verplaatst.
De bolletjes moeten vervangen worden maar daar heb ik nog niet de puf voor gehad.
Allemaal een fijn weekend gewenst!
Niet ziek worden:-)!

lamp en poer...

Verleden week was ik met mijn dochter bij Arianne van Sober en Stoer Wonen in Ederveen.
Mijn dochter was jarig geweest en wilde graag met mij gaan kijken voor een mooi verjaarscadeau.
Na de al welbekende hartelijke begroeting door Arianne, de heerlijke cappuccino's en een gezellig gesprek, gingen we naar het cadeau van Oudste kijken.
Ze wilde graag een lamp. Ze houdt van een stoere, sobere en industrieële inrichting. De lamp die ze koos is mooi en past perfect in haar huis.
Grappig genoeg zag ik de lamp van de week al eens voorbij komen op het blog van Hanny. Zij had dezelfde lamp gekocht, ook bij Arianne. Die heeft een webwinkel maar heeft de voorraad voor het grootste gedeelte uitgestald in haar eigen mooie huis.
Ik was weg van een mooie, heel erg oude, houten poer. Nadat mijn vorige poging een poer aan te schaffen min of meer mislukt was, besloot ik nu maar gelijk om hem te kopen. Dit is een houten poer en dus niet zo idioot zwaar als de betonnen exemplaren. Hij is echt wel imperfect, er zitten barsten in, zijn stukjes vanaf en er zit hier en daar nog wat verf op. Maar dat vind ik er juist leuk aan.
Manlief vind het helemaal niks...:-) Gelukkig ken ik dit verschijnsel en weet ik dat hij er na een poosje aan is gewend.
Maar ik vind mijn oude poer nú al geweldig!

 

 

herkansing...

Had vorige keer de foto's van de tafel in zwart-wit geplaatst. Zo had ik ze opgeslagen, en niet meer aan gedacht. Was natuurlijk niet erg slim, gezien het feit dat ik de kleurverandering wilde tonen door het gebruik van paste wax. 
Herkansing dus.
Heb geen foto van "ervoor", maar het is echt mooi vergrijsd, al zie je dat op de foto's niet echt goed.

tafelblad bewerkt...

Ik heb het tafelblad van de salontafel bewerkt met paste wax.
Ik was al even door mijn blik paste wax heen en het bestellen liep niet van een leien dakje. Gelukkig kreeg ik het afgelopen zaterdag binnen.
Dit is de kleur Carbon. Ik ben er blij mee want het toch wat verkleurende blad (begon een beetje oranje-achtig te worden) is nu mooi vergrijsd.
Ik moest het alleen wel drie keer over doen. Vond het steeds niet grijs genoeg, maar misschien toch iets te kort er op gelaten voordat ik het uitpoetste. Want ja, egaal grijs is nu ook weer niet mijn bedoeling:-(
Mijn bloeiende bolletjes vervangen door nieuwe exemplaren. Ik heb wel de bloeiende op mijn werkkamer gezet, want weggooien (zoals ik dat wel eens op sommige blogs lees) wil ik niet. Dat vind ik zo ondankbaar tegenover de natuur!

Ben me nog steeds aan het oriënteren op een nieuwe haardpartij. En ik heb een mooi voorbeeld gevonden van schouw plus kachel. Zouden we allebei een beetje onze zin hebben, Hub en ik, hi,hi. Híj zijn kachel en ík mijn mooie schouw. Ik blijf hem echter zónder kachel het mooist vinden. Dus wellicht moet ik wat meer tijd nemen om iemand te overtuigen, ha, ha!
Zie de foto. Het is een foto van Internet, van Home Unique.

nog één....

Het schilderijtje waar ik aan werkte is af. Ik ben er blij mee.

Geen groot doek, maar wel leuke vorm.
Ik ga nu aan een heel groot werk beginnen, van 1 bij 1.20 mtr.
Dat heb ik niet eerder gedaan dus best spannend.
Morgen start ik daarmee en zal het laten zien als het af is. Waarschijnlijk duurt dat wel even:-)

allesbrander vraag...

Wij denken hier thuis over een verbouwing van onze openhaard partij. Op dit moment hebben we een openhaard met schouw, met aan beide kanten een boekenkast met gedeeltelijk open en dichte kasten. We denken erover om die hele wand weg te breken, inclusief de open haard. Er zou dan weer een nieuwe schouw moeten komen, met een allesbrander. Mijn man stelde voor mijn netwerk aan te spreken om ideetjes aan te dragen.
Huh...?
Nou, je blogmaatjes, zei hij...!  Wat een grapjas, he? Maar hij heeft natuurlijk wel gelijk.
Niemand in mijn omgeving die zich zo bezig houdt met wonen zoals jullie natuurlijk!
Dus....hebben jullie ideeën of voorbeelden van leuke allesbranders? Misschien ergens op een blog of in een blad gezien? Ik heb zelf wel een idee, maar het is leuk om wat verschillende voorbeelden naast elkaar te leggen.
Ik hoor het graag...blogmaatjes:-)

stolp...

Ik zag een poosje geleden een prachtige stolp met houten onderplateau van Hoffz. Helemaal weg van, maar zoals meestal met de spullen van Hoffz zat er een stevig prijskaartje aan...

Ineens herinnerde ik mij dat ik nog ergens een stolp én een houten plateau moest hebben

Zoeken, zoeken, zoeken!

Heel soms heeft het bewaren van spullen toch nog nut (meestal niet:-)

In dit geval vond ik de stolp ingepakt op zolder, klaar voor weet-ik-wanneer-verkoop en stond het plateau tussen de tuinspullen in de schuur.

Na wat schuren en Esatto loogbeits was hij geworden zoals ik voor ogen had.

En natúúrlijk is de stolp van Hoffz mooier, maar ik vind het de sfeer prima benaderen.

Ik ben dus weer aan het hoekjes maken geslagen en bezig met alles van hot naar her te sjouwen.

Voor mensen die niks met wonen hebben écht onbegrijpelijk, merkte ik van de week weer bij een vriendin. Ik moest wel een beetje lachen om haar niet-begrijpende reactie.

Maar ik weet zeker dat er hier veel lezers zijn die wél precies weten wat ik bedoel:-)

Yes, eindelijk weer foto's...!



Eindelijk kan ik weer foto's plaatsen!

Joost mag weten hoe dat kan, want ik heb, na de eerste pogingen, niets meer ondernomen wat dat veroorzaakt kan hebben. Het ligt dus aan Picasa of Blogger of misschien nog aan iets anders. Ik krijg van de week hulp van een student Informatica, die me onder meer hierin zal adviseren.

Hoop dat dat wat oplevert voor de toekomst.

Ik laat jullie meteen maar de foto's zien van mijn gigantische pot, ik ben er ontzettend blij mee!

In het blog van Lia (http://ifoundmyhome.blogspot.nl/) vond ik het adres waar zij haar pot had gekocht. Omdat ik al heel lang op zoek was naar een dergelijke pot, maar de prijzen in de mooie woonwinkels absurd vond, ging ik op bezoek bij de door haar genoemde zaak. Ik denk dat ik er nét op tijd bij was, want sindsdien heb ik al drie meldingen gehad van dames die er waren geweest maar hier geen mooie pot hadden kunnen vinden.

Met de magnoliatakken bofte ik ook daar mijn schoonzoon nét een grote magnoliaboom had gesnoeid en ik hiervan naar hartenlust kon meenemen.

Dubbel blij dus: én ik kan weer bloggen én ik heb een mooie pot:-)