anyone who keeps the ability to see beauty never grows old - Franz Kafka



woensdag 15 december 2010

versieren...

Uiteindelijk staat de kerstboom dan!
Dit jaar zag ik er erg tegenop, ik voel me niet al te feestelijk en dat geglim en geglans staat me een beetje tegen momenteel.
Maar alla...ik ben niet de enige hier in huis.
Bovendien komt met Kerst onze offspring met aanhang en die willen natuurlijk een boom zien.
Een Kerst zonder boom is voor hen niet denkbaar. Die was er tenslotte alle Kerstmissen van hun leven.
De boom staat nu met heel veel lichtjes zilverig te wezen tussen twee grote ramen in de woonkamer.
Ook heb ik de kroonluchter versierd met takken waaraan ballen en hangers van oud-zilver. Op de schouw een gietijzeren grijze vaas met zwarte bessen, wat gekromde takken en witte ballen.
Op de grote eettafel heb ik een etagère opgemaakt met drie kransen, kaneelstokken, dennenappels, noten en bessen.
Inmiddels is alle troep opgeruimd, is er gestofzuigd en zijn de kandelaars voorzien van nieuwe kaarsen. Ik heb een klassieke CD opgezet en mezelf een grote kop koffie gemaakt.
Herinneringen van lang geleden gaan door mijn hoofd, ondermeer door het lezen van een aangrijpend logje vanochtend.
Veel Kerstmissen heb ik al meegemaakt, op verschillende plekken, in verschillende landen.
Niet allemaal waren ze wat je je er van had voorgesteld. Sommige zelfs helemaal niet.
De laatste jaren zijn we steevast thuis; knus, gezellig en zonder veel gedoe. Ingebed in twee weken vakantie die we ook meestal thuis doorbrengen.
Het gevoel van vanochtend ebt langzaam weg. De muziek is ontroerend.
Ik kijk nog eens naar de boom.
Mooi is hij eigenlijk wel...!