Jullie zullen ongetwijfeld ook gisteravond aan de buis gekluisterd hebben gezeten.
Ik en mijn (tele)hubbie in ieder geval wel:-)
Maar blij werden we er allebei niet van.
Zíjn club die het goed heeft gedaan, maar waarschijnlijk niet het verschil zal gaan uitmaken, míjn club die een prima resultaat had, maar nét te weinig.
Het was zoals altijd weer een boeiend schouwspel: de prognoses die bijna allemaal uitkwamen, de winnaars en de verliezers, de lijsttrekkers die alvast een voorschotje namen op de komende formatie, de fraaie digitale presentatie van de cijfers, de uitslagen die maar mondjesmaat binnenkwamen. Een waar spektakelstuk.
Och ja, het is allemaal inherent aan de verkiezingen, maar het blijft toch altijd weer spannend.
Erg teleurgesteld waren wij dat Nederland zoveel stemmen gaf aan een partij die de verdeeldheid in ons land zonder twijfel zal vergroten. Die mensen gaat uitsluiten en die oordeelt op ras en geloof. Heel bitter vind ik dat!
Maar goed: het is nu eenmaal de uitslag en aan het onderliggende gevoel moet wel aandacht geschonken worden.
Nu op naar de formatieperikelen. Want dat het forse perikelen zullen worden, staat nu al vast.
Vandaag zijn al verkennende gesprekken tussen de diverse fracties begonnen.
Vandaag ook zal de koningin met de voorzitters van de Eerste en Tweede Kamer en de vicepresident van de Raad van State spreken en vervolgens weer met alle fractievoorzitters.
Die formatie zal ongetwijfeld een zwaar karwei worden. Want hoe je het ook bekijkt: de keus van de kiezer zal ondergeschikt zijn aan de bereidheid tot samenwerking. En dat de twee grootste partijen zullen gaan samenwerken is m.i. erg onwaarschijnlijk.
Enfin: we kunnen niet anders dan afwachten.
Een katterig gevoel kan ik vandaag niet van me afzetten, zelfs al is het nog niet bekend hoe het er allemaal gaat uitzien.
Maar dat de komende regering er één zal zijn waar ik me bij thuis voel, daar geloof ik op voorhand al niet in!
En nee: verhuizen naar een ver, zonnig land is niet voor iedereen weggelegd:-)
