anyone who keeps the ability to see beauty never grows old - Franz Kafka



maandag 19 november 2012

je bent wat je leert...

Alles wat we meemaken, lezen, leren en onthouden tijdens ons leven maakt ons tot degene wie we zijn. Zeker het kunnen onthouden is van belang want het verlies van identiteit zien we het meest terug bij mensen die hun geheugen kwijt zijn. Hoe mijn moeder en vader tijdens hun dementie veranderden staat nog steeds op mijn netvlies.
Daarom probeer ik mijn best te doen het geheugen in stand te houden. Hoewel genen wel de doorslaggevende rol spelen, zijn er mogelijkheden je geest te laten werken zodat in elk geval het intreden van geheugenverlies wat uitgesteld kan worden. En niet alleen voor het eventuele geheugenverlies is bijblijven goed, maar ik ben van mening dat hoe meer ik mijn hersens gebruik hoe rijker ik als mens word, in intellectueel en (misschien) in spiritueel opzicht. Maar nu zitten we natuurlijk volop in een informatietijdperk en een kenniseconomie en is het voor de iets ouderen onder ons hard werken om bij te blijven.
Elke dag kom ik bijvoorbeeld wel weer een informaticaterm tegen waarvan ik niet het minste benul heb wat die betekent. Met wat navragen bij Hub of kids en het raadplegen van het Internet kom ik er meestal wel achter maar toepassen is dan nog wat anders:-) 
Ook de wereldpolitiek vind ik tegenwoordig lastig bij te houden. Waar ik de ene dag nog dit lees, is het de volgende dag al weer achterhaald en loop ik achter de feiten aan.  Hoe zeer ik ook mijn best doe, ik blijf het gevoel houden niet goed op de hoogte te zijn.
Hetzelfde met de informatie over ons voedsel. Ik ben altijd erg geïnteresseerd geweest in voeding en voedingsleer. Maar tegenwoordig lijkt het wel of elke dag nieuw onderzoek weer nieuwe feiten oplevert en of alle eerdere onderzoeksresultaten daarmee verouderd zijn. En ik vind het best lastig om steeds weer nieuwe inzichten en kennis te verwerken in dat wat ik eerder aannam over voedsel.
Kortom: hoe zeer ik ook mijn best doe "bij te blijven"; het lijkt tegenwoordig toch of het tempo van al deze informatie te snel gaat.
Iemand zei ooit eens in een gesprek tegen mij: "hoe ouder je wordt, hoe meer je je realiseert dat je eigenlijk niks weet".  Destijds vond ik dat een beetje nonsens. Je leert immers elke dag weer wat bij.
Elke dag ouder is een dag wijzer... of zoiets.
Maar tegenwoordig denk ik dat er wel wat waars in zijn woorden zat.
Je leert wel elke dag wat bij, maar er blijft nog zoveel over wat je niet weet......