anyone who keeps the ability to see beauty never grows old - Franz Kafka



maandag 29 november 2010

retraite...

Nét terug van een ochtendwandeling met Bruun. Hij loopt uiterst langzaam en besprenkelt elke boom met een paar trage druppels. En daarna kijkt hij vragend omhoog: “is dit wat je bedoelde?” Ik moet flink aan zijn riem trekken om toch nog wat verder te lopen. Dus een wandeling met hem bij deze kou is echt geen pretje meer!
Nu zit ik met een warme kop koffie in mijn werkkamer en kijk uit over de bevroren tuin. Alles is wit beijzeld en ondanks de zaden en het brood dat ik vanochtend strooide zijn de vogels nog nergens te bekennen.
In onze wintertuin is niets meer te zien van alle zomerse genoegens van eerder dit jaar.
De stoelen en banken zijn opgestapeld onder de veranda’s. De potplanten zijn ofwel naar binnen gebracht ofwel afgedekt. De loofbomen zijn nagenoeg kaal en de meeste lariksen ook.
Alle immens grote dennen en sparren hebben een wit waas en wiegen stijfjes in de wind. De hulsten hebben geen enkele rode bes meer, geen kleurige kerstdecoratie uit eigen tuin dit jaar dus.
De vijver is bevroren en het witte riet steekt pluizig boven het ijs uit.
Alles is verstild tot een winterprent uit een ouderwets jeugdboek. Koning Winter heerst volop en het leven van alledag is bezig met een rustperiode.
Elk jaar in december breekt weer een periode van bezinning aan en nu meer dan ooit tevoren.
Ik heb het gevoel dat ik op een kruispunt sta en heel langzaam doorkrijg welke afslag ik moet nemen. Heel duidelijk is de weg nog niet maar er zijn gidsen die me helpen.
Ik besef steeds meer dat er ingrijpende besluiten liggen te wachten en dat we in de toekomst beter moeten omgaan met de ons gegeven tijd. Beslissingen hierover zullen grote gevolgen hebben voor ons leven, positief én negatief. Maar we moeten nu uitmaken wat het belangrijkst is voor ons.
Dat besef doet mij goed en brengt enigszins rust in mijn verwarde gedachten van de laatste tijd.
Ik besef ook steeds meer dat ik van de lente en de zomer houd bij gratie van de andere seizoenen.
De lente geeft een nieuwe start, de zomer is naar buiten gericht, de herfst maakt schoon schip en de winter is dan uiteindelijk het rustpunt. In de seizoenen maar ook in het leven!
Zowel de natuur als ikzelf zijn momenteel in retraite.
En nee: ik sta nog steeds niet te juichen over de winter, maar ik verzet me er ook niet tegen.
Ik begrijp nu dat de winter zijn nut heeft; voor de natuur maar zeker ook voor mij persoonlijk!

dinsdag 23 november 2010

november...

November
No sun - no moon.
No morn - no noon.
No dawn - no dusk - no proper time of day
No warmth, no cheerfulness, no helpful ease,
No comfortable feel in any member,-
No shade, no shine, no butterflies, no bees,
No fruits, no flowers, no leaves, no birds,-
November!

Tom Hood
"Song of the Shirt"

woensdag 3 november 2010


Ik neem even blogpauze.
Tot over een poosje!