Gisteren weer een aantal uren in de tuin gewerkt. Tjee....dat voelde ik wel, zeg!
Zoals jullie weten hebben we hier een heel grote tuin, waar heel veel te onderhouden is. En hoewel ik altijd graag tuinierde is de échte lol er de laatste tijd een beetje af. De jaren gaan toch tellen, of ik het nu toegeef of niet :-)Bovendien is deze tuin mooi, maar niet helemaal mijn smaak. Een echte bostuin die alleen maar met heel grote ingrepen te veranderen zou zijn. Er staan heel veel, meters hoge, bomen en enorme struiken. Ik krijg van diverse kanten complimenten over de tuin, maar het rare is dat ik met mijn kleine tuintje vroeger blijer was dan met deze enorme bostuin.
Maar goed: ik probeer veel hoekjes te creëren waar mijn sfeer toch enigszins in terug te vinden is. Vandaag is het een beetje regenachtig maar ik ben toch even de tuin in geweest om wat plaatjes te schieten.
Een tijdje geleden kocht ik deze mooie, maar enorm zware betonnen tuinschaal op een rommelmarktje. Hij was al gevuld met oxalis. Op de bovenste foto zie je de oxalis openstaan (bij zonnig weer) en op de tweede foto bij donkerder weer (dan sluit hij zijn bloemetjes).
Mijn lieve schoonzoon maakte voor mij nog een zuil van sloophout. Ik moet hem nog even schuren en bewerken, maar ik vind hem nu al geweldig! Daar gaat deze mooie tuinvaas zo meteen een plekje op krijgen.
Verder kocht ik zaterdag nog een aantal eenjarigen. Een van mijn favorieten is de Mexicaanse madelief. Die koop ik elk jaar weer en die heeft zich ook in diverse kieren, spleten en bakken in onze tuin uitgezaaid! Kijk maar eens hier: alleen de bovenste pot (foto 2 is een close up hiervan) heb ik dit jaar gekocht, de rest zijn allemaal madelieven die zich hebben uitgezaaid in potten, hoekjes en kiertjes. Geen grote, imponerende plant maar lief en bescheiden, daar houd ik van (voor planten dan , tenminste....:-)
Ik zag ooit in een boek van Elisabeth de Lestrieux een foto van een enorme loden bak helemaal gevuld met deze Mexicaanse madelief. Dat heb ik nog steeds voor ogen: ooit komt die loden bak er!
Mijn stokrozen doen vreselijk hun best, maar door de regelmatige buien vallen veel knoppen af. Zonde hoor!
Ik kocht ook nog vlijtige liezen in het wit, voor op de verandatafel. Omdat ze vrij ver naar achteren op de tafel zijn gezet, komt de zon er niet zo veel. Dat maakt dat ze mooier blijven. Ze moeten nog wel wat uitgroeien, maar dat komt vanzelf (ik zie overigens nu dat ik mijn terrastafel weer eens moet opbleken!)
Ook wat gipskruid voor op de terrastafel bij Hubbie's werkkamer. Staat gezellig als zijn politieke vriendjes komen vergaderen, ha, ha!
Tenslotte nog een paar plaatjes van bepaalde plekken, met name de hortensia's, in de borders.
Een lange post met veel foto's is het geworden, zie ik nu.
Maar omdat ik momenteel ook niet zoveel inspiratie heb, maakt dit het wellicht een beetje goed:-)!
