Het is echt leuk om te merken dat ik het ontzettend fijn vind om te doen en er soms zelfs van in “flow” raak:-)
Ik maak een beeld van onze jongste dochter. Een prachtige meid om te zien, dus moet ik haar portret zoveel mogelijk recht doen. Ze heeft een regelmatig gezicht en een mooi profiel en dat is een voordeel bij portret boetseren. Ik zie hoe medecursisten zwoegen om een beeld van hun tienerzoon of hun man met onregelmatige trekken te maken en geloof me: het valt niet mee.
Terwijl de docente, zelf een begenadigd kunstenares, aanwijzingen geeft en soms door maar een kleine verandering een totaal andere uitdrukking kan creëren, leer je zelf ook veel door heel goed te kijken.
Ik heb nog nooit met zoveel interesse naar gezichten gekeken als tegenwoordig!
In een pauze liet de docente ons onderstaand filmpje op You Tube zien.
De kunstenaar is Philippe Faraut en er zijn nog meer van dit soort filmpjes van hem te zien.
Dit is een filmpje dat ik al minstens honderd keer afgespeeld heb en nog zit ik met verbazing te kijken naar de snelle opbouw en/of verandering van portretten die deze kunstenaar maakt.
Hoewel mijn beeld nog lang niet af is, laat ik het toch even zien. Het heeft nog geen afgewerkte ogen, is nog niet glad genoeg, heeft nog geen haar en er moeten nog details veranderd worden. Als het helemaal af is zal ik het nogmaals laten zien.
