anyone who keeps the ability to see beauty never grows old - Franz Kafka



zondag 15 juli 2012

Verblijf Jogyakarta...

De volgende dag staat ons ontbijtje op het buitenterras op ons te wachten, keurig afgedekt met plastic!
We gaan deze dag met een nieuwe chauffeur op stap. We bezoeken eerst het Kraton.
Yogyakarta, de sultanstad, werd gesticht in 1755. De sultan Hamengku Buwono 1 was sterk antikoloniaal gericht, in tegenstelling tot andere sultans, zoals bijvoorbeeld in Surakarta. Yogyakarta leidde een van de grootste opstanden tegen Nederland, de Javaoorlog van 1825-1830. De stad werd het centrum van de onafhankelijkheidsbeweging. Vandaag de dag is de sultan, of liever de 10de opvolger van de eerste sultan, nog steeds erg geliefd bij de bevolking en heeft hij veel politieke invloed. We werden rondgeleid door een gids die aan het Kraton verbonden is en er gratis woont, voor zijn salaris is hij afhankelijk van de bijdragen van bezoekers. Het was erg leuk om de sultanfamilie in traditionele kleding afgebeeld te zien door middel van levensgrote poppen. Prachtige kleding, die altijd wat zegt over de drager, bijvoorbeeld getrouwd of ongetrouwd, de hoeveelste zoon of dochter, etc.
Daarna gingen we naar de Borobudur, het grootste boeddhistische monument ter wereld.
Mooi om rond te lopen op deze grond. Het heeft een lange historie. Rond 780 werd opdracht gegeven door de Shailendraheersers tot de bouw van een trappenpiramide die alle bestaande tempels in de schaduw moest stellen. Enorme antallen slaven sleepten meer dan 2 miljoen steenblokken hiernatoe, bewerkten ze op een kunstige manier en plaatsten ze in de richting van de hemel. Tachtig jaar later was hij voltooid. Rond 930 raakte hij echter in verval en bijna duizend jaar lang zou hij door vegetatie worden overwoekerd en daardoor vergeten. Pas in 1814, tijdens het korte Britse bestuur, werd hij weer blootgelegd om daarna een eeuw lang geplunderd te worden. In 1973 begon men een reusachtig restauratieproject. Er werd meer dan 20 miljoen dollar besteed en in 1991 werd het door de Unesco uitgeroepen tot Werelderfgoed.
Het was even zwoegen om de hoge trappen op te klimmen naar de stoepa waarin de Boeddha zit die geluk brengt, aan te raken. Maar het was prachtig, indrukwekkend, druk en sereen tegelijk. Bovendien ook goed voor de lijn, hoewel het na de afgelopen dagen daar wel goed mee gaat;-) Omdat we al veel tijd kwijt waren bij deze twee bezienswaardigheden, kwamen we niet op tijd bij de Prambanantempel. Net gesloten. Maar de chauffeur deed zijn uiterste best ons nog een paar mooi plaatjes te laten schieten.
Verder lopend kwamen we bij een sprookjesachtig uitziend restaurant, meteen onder de Prambanan. Toen we zagen dat de prijzen alleszins redelijk waren, besloten we hier te eten. Ik waande me werkelijk in duizend-en-een-nacht. Sfeervol geschikt op een enorm gazon, prachtig gedekt, met het heerlijkste buffet dat je kunt denken, en een ongelofelijk uitzicht op de verlichte Prambanantempel. We hebben heel veel foto,s gemaakt, die hebben jullie nog tegoed.
De tweede dag staan we niet zo vroeg op en gaan s, ochtends in de tuin de boekingen voor hotels en vluchten verzorgen. Mijn vriendin en ik hadden een masseuse besteld, maar jammer genoeg komt die niet opdagen. We lezen wat en gaan later op de dag naar Jalan Malioboro, de gezellige straat van Yogha, waar aan beide kanten van de weg overdekte stalletjes en winkels zijn waar ze van alles en nog wat verkopen. We proeven heel veel, ons onbekend, fruit, koekjes, etc. Wat een variatie hier in alles!
We eten s,avonds in een leuk restaurant hoog boven het winkelende publiek. De maaltijd is, zoals bijna altijd, heerlijk. Gelukkig heb ik geen last meer van maag en aanverwante zaken, dus ik laat het me goed smaken. Dus Margreet: het eten is heerlijk, vers, heel gevarieerd en uitgebreid. Geen plek voor Weight Watchers:-) Ook deze foto,s zal ik nog eens laten zien.
Morgen op weg naar de volgende bestemming, Ponorogo.
Wordt vervolgd.