Terwijl ik dit schrijf kijk ik uit op een weliswaar prachtig groene, maar natte tuin.
Wat een verschil met de eilanden waar we waren!
Daar was het droog en warm; zeg maar heet; 39 graden, gemeten om half zeven ’s avonds op een beschaduwde plek! We hebben het er echter heerlijk gehad!
Het eerste eiland dat we bezochten was Mykonos. Daar hadden we een fijn hotel dat prachtig uitkeek over de zee en het hele eiland. Nu is dat niet zo uitzonderlijk want de gehele oppervlakte van Mykonos is maar 86 km2. Ook hadden we er prachtig zicht op Chora, de schilderachtige hoofdstad van het eiland en de haven. De witgekalkte straatjes van Chora met de blauw geschilderde deuren en luiken zijn heerlijk om in rond te dwalen. De kleine mooie kerken, schilderachtige restaurantjes en winkeltjes; alles is zeer de moeite waard.
We huurden een quad (ja, je leest het goed!) en verkenden het eiland bijna geheel. Door een telefoontje naar huis, waar plagend gevraagd werd of we al van het uitbundige nachtleven van Mykonos genoten hadden, kwamen we er achter dat er klaarblijkelijk in de nachtelijke uren een heel ander Mykonos bestaat! Niks van gemerkt en nooit gemist ook overigens!
Het tweede eiland was Naxos; het grootste eiland van de Cycladen, met een oppervlakte van 448 km2.Ook hier een schitterend hotel met een bescheiden strand en Naxos stad (of Chora, zo noemt men hier een hoofdstad) op loopafstand. En ook hier waren we weer erg onder de indruk van de smalle steile straatjes en de oude stenen huisjes in het oude centrum.
We verkenden het eiland per bus en per gehuurde auto. De wegen die over het Zas-gebergte lopen geven overal grootse vergezichten en alleen al het rijden hier is spectaculair.
We bezochten veel kleine dorpjes, bv. het bergdorp Filoti en het nabije kerkje Fotodoti Moni. We gingen naar Apollonia, een mooi kustplaatsje aan de andere kant van het eiland. We bezochten de antieke marmergroeven, de enorm grote Kouros beelden op diverse plaatsen, nog meer kerkjes (en dat voor een fanatieke ex-katholiek!) en nog meer dorpjes!
In het Venetiaanse kasteel in Chora woonden we een traditionele zang- en dansavond bij. De prachtige zandstranden, de schilderachtige dorpjes en de indrukwekkende natuur van Naxos maakten grote indruk op ons.
Het derde en laatste eiland was Santorini, een niet al te groot (72 km2) droog en bergachtig vulkaaneiland met aan de westkust steile rotsen en kliffen.
De oostelijke kant is vlakker. Het heeft zijn huidige vorm (halve maan) te danken aan diverse vulkaanuitbarstingen die hier hebben plaatsgevonden. Het lava op dit eiland is bijzonder doordat er drie kleuren van zijn: rood, wit en zwart.
Hier verkenden we het eiland ook per bus. Santorini heeft veel bezienswaardigheden en dat zijn vooral de dorpen die op de steile kliffen liggen.
Er is een zonsondergang die tot de mooiste van de wereld behoort (hoewel ik vind dat dit te betwisten valt, hoor).Zoals gezegd was de temperatuur erg hoog. Normaliter waait het op de Cycladen altijd behoorlijk maar deze weken was er helaas ook weinig wind.
En zoals ik eigenlijk wel wist is dit erg warme weer niet iets waar ik dol op ben. We hebben deze vakantie dan ook vaker dan gepland, in en aan het water gelegen. Geen straf overigens, onder de parasol; met een heerlijk glas en een mooi boek binnen handbereik!
De noodzakelijke afwisseling van actief en passief maakte wel dat het een heel ontspannen vakantie was.
Overigens is het ook heerlijk weer thuis te komen en te zijn!
Hier in ons mooie boshuis is alles overstelpend groen! Veel struiken en planten staan in bloei en het geheel doet weldadig aan na de droogte van de Cycladen!
Bedankt voor jullie vakantiewensen en aan iedereen die weg is geweest: welkom terug!
