In de reacties lieten veel lezers weten niet van tin te houden. Ze zagen het als ouderwets en oubollig.
Het grappige is dat sindsdien tin een ware revival heeft doorgemaakt (niet door mijn blog, hoor, zoveel invloed heb ik helaas niet:-) In veel blogs over sobere en stoere inrichting zie ik de tinnen voorwerpen opduiken waar we destijds niet aan moesten denken. Vroegah...toen stonden bij mijn oma de eikelkannen op de kast en hingen de lepelrekken aan de muur. Ik ben ervan overtuigd dat dat bij veel van jullie grootouders het geval was. Of niet?
Hoe dan ook: ik ben dol geworden op tin. Niet op alle tin natuurlijk. Geen versierde, krullerige toestanden natuurlijk. Maar vooral de antieke, eenvoudige vormen van tin.
Inmiddels heb ik al heel wat borden (daar ben ik dol op!) verzameld. Ook een cloche, een schaal, een melkkannetje en suikerpotje, en wat onderzetters. (Helaas zijn de onderzetters niet de goede maat, dus wie nog onderzetters voor me weet van 11-12 cm. doorsnede, zou me helemaal gelukkig maken.)
Ik heb er wat foto's van genomen. Natuurlijk staat het niet allemaal bij elkaar zoals hier, dit is voor de foto bijeen gezet. De etagère staat in de keuken; de borden op elkaar met een paar ballen en wat decoratie, en het roomstelletje staat bij een zwart servies.
En jullie kennen mijn vaardigheid in het nemen van foto's: in het echie staat het vééel leuker:-)
