Vandaag weer eens een logje over iets anders dan huis en
tuinJ.
Ik lees altijd al
veel maar in de afgelopen periode natuurlijk nog meer dan anders. En een van de
mooiste boeken die ik las is Stoner van John Williams. Deze Amerikaanse
schrijver die in 1922 werd geboren en in 1994 overleed, deed tot voor kort geen
belletje rinkelen bij de meeste Nederlandse lezers. Net als zijn hoofdpersoon, William
Stoner, was John Williams wetenschappelijk medewerker aan een universiteit. Dit
is dan ook de omgeving waar het verhaal zich grotendeels afspeelt.
Stoner is een boerenzoon die gaat studeren. Aanvankelijk landbouwkunde
maar als hij met letterkunde in aanraking komt ontdekt hij dat dit zijn ware
passie is en dat zorgt voor een omslagpunt in zijn leven. Stoner keert niet meer terug naar de boerderij. Hij
houdt zich als student in leven door op de boerderij van familie te werken en
hij heeft een zware studietijd. Hij wordt docent aan de universiteit en trouwt
met Edith, een afstandelijke en vaak hysterische vrouw die hem manipuleert en
ervoor zorgt dat Stoner zich steeds meer terugtrekt. Hun huwelijk is nagenoeg
seksloos, op de periode na dat Edith zwanger wil worden en ineens een onstuimige vrouw wordt en die even plotseling weer ophoudt als
ze zwanger is. Ook de geboorte van hun dochter brengt geen verandering in hun
passieloze, onverschillige houding ten opzichte van elkaar. Stoner houdt van
zijn dochter maar is, door het gedrag van zijn vrouw, niet in staat een goede
verhouding met haar op te bouwen. Hij krijgt een passionele en liefdevolle verhouding met een
medewerkster van de universiteit, een relatie die echtgenote Edith gelaten accepteert.
De verhouding is van het begin af aan al tot mislukken gedoemd vanwege het te
verwachten schandaal als het zou uitkomen. Stoner heeft een conflict met de
voorzitter van een werkgroep, Lomax. Dit conflict leidt tot een jarenlange
vete, die verergert als Lomax zijn meerdere wordt. Stoner krijgt ongunstige
roosters, mag alleen maar eerstejaars doceren, maar accepteert zijn toestand
gelaten. Lomax dreigt de verhouding van Stoner bekend te maken en onder druk
beëindigen beiden hun relatie. Stoner zakt verder weg in een afstandelijke en solitaire levenshouding. Grace, zijn dochter, wordt ongewenst zwanger, en
natuurlijk is dit min of meer een vlucht uit het ongelukkige familieleven van
de Stoners. Na een kort huwelijk glijdt ze af naar een drankzuchtig leven en de
weinige momenten van contact met haar vader zijn voorgoed voorbij. Als hij zich verzet tegen de druk om met
pensioen te gaan, ontdekt Stoner dat hij ernstig ziek is. Hij besluit zijn
loopbaan te beëindigen en de ultieme wraak bewaart hij tot het moment dat zijn
emeritaat zich aandient.
Stoner is geen bijzondere
man. Hij is docent met heel zijn hart en gericht op werk en gezin en de
literatuur. Zowat alles wat Stoner in zijn relationele leven meemaakt gaat
verkeerd en veel opzienbarends maakt hij niet mee. Ondanks dat ben ik van begin
tot einde geboeid geweest door het verloop van zijn leven.Misschien krijg je uit bovenstaande beschrijving de indruk dat het een somber boek is, toch heb ik dat niet als zodanig ervaren. Het boek is wel sober geschreven, er staat geen overtollige zin in het boek. Maar voor mijn gevoel weet John Williams alles te vertellen dat er werkelijk toe doet. Ik vind het razend knap van de auteur dat hij de hoofdpersoon een plaatsje in mijn hart heeft gegeven, ondanks het feit dat Stoner in de ogen van veel mensen een loser is. Hij is geen vechter en hij laat elke nederlaag over zich heen komen. Keer op keer geslagen door het leven, berust hij zonder wrok of verbittering in zijn meest geliefde rol: die van docent. Voor mij is Stoner een van de zeldzame mensen die authentiek blijven tegen welke prijs dan ook.
Opzienbarend is het overigens wel dat van het verhaal van Stoner in Nederland vijftigduizend exemplaren (dertien drukken) zijn verkocht, zo ontzettend lang na het uitbrengen van het boek (1965). In Amerika was deze klassieker al veel langer een succes, maar hier heeft het pas een jaar of wat geleden succes gekregen.
Ik vond het een prachtig boek en raad het iedereen met belangstelling voor literatuur aan.