December is voor velen van ons een heerlijke maand.Met gezellige familiedagen, feestjes, licht, wensen, verwachtingen.
Natuurlijk weten we wel dat het niet voor iedereen zo is. We lezen in de krant of een tijdschrift over mensen die het niet zo goed getroffen hebben en zijn uiteraard begaan met ze. Maar hoe het is om alleen te zijn weerspiegelt dit gedicht wel enigszins, vind ik.
Decemberbrief
Ik wilde dat je dichter bij me was.
Het jaar is oud en heeft niets meer te zeggen.
Het weer is somber. Alle dagen staat er
een haveloze regen voor de ramen
lam zwaaiend als een dronkelap. Ik loop
door 't huis, de kamers waarin jij niet bent
en die dus leeg zijn. Of ik zit maar ergens
en kijk naar buiten tot het donker is.
De televisie 's avonds een meest trieste
vertoning in een eenmansbioskoop,
zoek ik maar vroeg mijn bed op, slaap pas laat
en word weer vroeg uit boze dromen wakker
omdat ik jou ook in de slaap niet vinden kan.
Ik wilde dat het jaar nu over was
en jij weer dichter bij me, bij me was.
Hans Andreus
