anyone who keeps the ability to see beauty never grows old - Franz Kafka



zondag 17 juli 2011

Hoe zal onze weg zijn…

Hoe gaan we het ouder worden aanpakken in de eenentwintigste eeuw?
In haar ironisch bedoelde boekje “Laat me niet alleen” geeft Renate Dorrestein een grappige zelfhulpcursus inclusief de antwoorden. (“Hebben we hier een probleem? Nee, we hebben een uitdaging!)
Maar als je de cijfers bekijkt is er best reden om bezorgd te zijn. Voorspeld is dat er in 2050 vier miljoen 65-plussers zijn. Dat zijn zes niet-werkenden op elke tien werkenden. En dan zijn er van die vier miljoen ouderen ook nog 1,3 miljoen hoogbejaard, dus 80 jaar of ouder.
Dus ja… hoe gaan we dat aanpakken? Want wat nu al enigszins zichtbaar wordt is dat de solidariteit van jongeren met ouderen onder druk komt te staan.
Nu blijven we tegenwoordig gelukkig langer vitaal en gezond dan de generaties vóór ons. We blijven langer werken, hebben een gezondere leefstijl en zijn mondiger dan onze voorouders.
Maar toch: ouderdom gaat vaak ook gepaard met eenzaamheid, afhankelijkheid en financiële terugval. Want niet elke bejaarde hoort tot die vitale seniorengroep die ons in de media wordt voorgespiegeld. Van die slanke, gebruinde, goed in hun haar zittende eigenaren van tweede huizen in Spanje met een flink aandelenpakket achter de hand. Want dat heeft met de werkelijkheid weinig te maken. De overvolle bejaardenhuizen laten een heel andere seniorengroep zien!
Geld en achtergrond maakt ook veel verschil overigens: kijk maar eens naar de mensen in particuliere bejaardenhuizen versus de bewoners van talloze bejaardenhuizen met kleine kamertjes en etenslucht in alle gangen.
Het best kunnen we dus met een goed gevulde beurs oud worden:-)
In onze gemeente staan er heel wat bejaardenhuizen. Wellicht dankzij de rustige en groene omgeving wonen er dus relatief veel senioren. Wij kunnen hier van dichtbij het verschil zien tussen diverse ouderen. Van de deftige mevrouw die elke ochtend in een grote Mercedes stapvoets naar de supermarkt rijdt tot de mevrouw die zielig ineengedoken in een rolstoel naar diezelfde supermarkt wordt gereden.
"Och” zei een vriendin in een jolige stemming "ze komen er allebei!"
Ja,ja.
Over de manier waarop moeten we het in de toekomst nog maar eens hebben!