Inmiddels is het enkele weken geleden dat Madeira getroffen werd door zware overstromingen ten gevolgen van extreme regenval. Omdat we er verleden jaar nog waren hebben we de gebeurtenissen op de voet gevolgd. Deze post heeft op zich niets te maken met die ramp. Daar kom ik later nog eens op terug. Deze blog is een herinnering aan een dorp en één van zijn illustere bezoekers.Toen we verleden jaar in Madeira waren hebben we ook Camara de Lobos bezocht. Het is een mooi vissersdorp aan een ronde baai met ontelbare vissersbootjes op het strand. Met 15.000 inwoners is het de 2e grote plaats op Madeira, maar erg arm. Veel jonge mannen die er rondhingen (want werkloos) boden toeristen een minibloemetje aan en vroegen daar, tot onze verbazing, geld voor. De vissers zitten overdag vaak tussen de boten te kaarten of kijken televisie in de naburige bars.
Camara de Lobos werd destijds veel bezocht door Winston Churchill, die Madeira toeristisch gezien op de kaart heeft gezet. Door zijn bezoeken midden vorige eeuw, kwam het toerisme hier echt goed op gang, ook voor de middenklasse.
Wij hebben in Camara de Lobos meermalen geluncht in een restaurant “Churchill’s Place”, waar je heerlijke vis kunt eten en een fantastisch uitzicht over de baai en het dorp hebt.Een plakkaat op het terras van het restaurant markeert de plek waar Winston Churchill het uitzicht vanaf de rots zat te schilderen, het liefst met een panamahoed op en een sigaar in zijn mond.
Veel verhalen doen hier ook de ronde over Winston Churchill. Ondanks zijn bulldogachtige uiterlijk moet het een humoristische man zijn geweest. Een paar anekdotes heb ik onthouden en andere later weer ergens gelezen.
Vrouw: Mr. Churchill als u mijn man was, zou ik vergif in uw thee doen! Churchill: Mevrouw, als u mijn vrouw was, zou ik het opdrinken ook!
Elizabeth Braddock: Mr. Churchill, dit is een schande, u bent dronken!
Churchill: En u, mevrouw, bent lelijk. Bij mij zal het morgenochtend over zijn als ik nuchter ben, maar u bent dan echter nog steeds lelijk!
Na het zien van Churchill die de badkamer verlaat zonder zijn handen te wassen, zegt een jonge man tegen hem: Op Eton leerden ze ons om onze handen te wassen na gebruik van het toilet.
Waarop Churchill antwoordde: Op Harrow leerden ze ons niet over onze handen te pissen!
Churchill: Mevrouw, zou u voor vijf miljoen pond met me willen slapen?
Mrs. S.: Mijn hemel, Mr. Churchill...nou, ik denk...uhh...we zouden de voorwaarden moeten bespreken natuurlijk...
Churchill: Zou u met me slapen voor vijf pond?
Mrs. S.: Mr Churchill, wat voor soort vrouw denkt u dat ik ben!?
Churchill: Mevrouw, dat hebben al vastgesteld. Nu zijn we aan het onderhandelen over de prijs!
