anyone who keeps the ability to see beauty never grows old - Franz Kafka



zaterdag 29 mei 2010

goed bezig...

Een anders-dan-anders weekend!
Hubbie (ja, ik weet dat het geen goede spelling is, maar dit vind ik leuker) is een paar dagen naar Barcelona. Vrijdag vertrokken en dinsdag weer thuis.
Dus: tijd voor mezelf…nah…alsof hij anders zoveel beslag op me legt: echt niet, hoor. Het is meer dat wij elkaar aangenaam bezig houden, ha, ha!
Maar het is een lonend weekend tot nu toe, mensen: wat ben ik ijverig geweest!
Vandaag heb ik, om maar wat te noemen, bijna de hele dag geverfd.
Van de week was ik bij een heel mooie brocantezaak waar ze ook krijt- en kalkverf verkopen. Heb daar (behalve een oude verzilverde theepot) ook wat potten verf in verschillende tinten grijs en wit gekocht.
Vandaag vroeg opgestaan: Bruun uitgelaten -dat doet Hubbie dus altijd op zaterdag; verwend nest dat ik ben- (overigens heerlijk zo vroeg in het bos, niemand te zien of te horen!) daarna kwasten en plastic handschoenen gaan kopen en aan de slag gegaan!
Ik heb twee grote gietijzeren tuinvazen in een prachtige kleur grijs geverfd. Daarna een spiegel in oudwit, een houten bloemenbak in weer ander grijs en nog een lege schilderijlijst in grijswit. En last but not least: mijn antieke ladenkastje ook in oudwit. Dit laatste was best eng. Heb tijden getwijfeld: kan ik dat eigenlijk wel doen? Zo’n mooie oude kast overschilderen?
Maar aan de andere kant had ik een beetje genoeg van die donkere kleur en paste hij ook niet zo goed meer in onze slaapkamer, waar hij sinds de verhuizing staat.
Zij gaf me het nodige duwtje. Op haar blog las ik en zag ik dat het resultaat prachtig kan worden. En dat is het ook bij mij geworden!
Toen ik vanmiddag laat de plastic handschoenen uittrok en mijn zere rug strekte was ik wel heel voldaan!
Inmiddels staan de tuinvazen binnen (!) op de vensterbank met lichtgrijze planten erin, staan de spiegel en de lijst op een haltafel, de bloemenbak (met bloemen) op de slaapkamer en ook de ladenkast weer op zijn oude, nieuwe plekje.
Daarna was het uurtje in de zon, met een koel wijntje en een lekkere salade een mooie beloning!
En voor morgen heb ik, behalve een bezoekje aan mijn moeder, ook nog het nodige op mijn to-do list staan.
Vreemd dat ik dit soort aanvallen van fanatiek klus-isme nooit heb als Hubbie er is! Hoe komt dat toch?
Is dat alleen bij mij zo of hebben anderen dat ook? Wie het weet mag het zeggen!