anyone who keeps the ability to see beauty never grows old - Franz Kafka



dinsdag 24 januari 2012

Schrijfuitdaging 3: "Verhaaltjes".





BOEKEN...
LEZEN...
LEREN...




Ik ben heel dankbaar dat ik geboren ben met een grote liefde voor lezen.
Dat ik daar mee geboren ben, moet haast wel. Ik kan me tenminste niet herinneren dat er in mijn jeugd bij ons thuis veel gelezen werd of dat ik gestimuleerd werd op dit gebied. Terugdenkend zie ik de kast in de “mooie kamer” die enkele boeken herbergde. Dat waren uitsluitend exemplaren met een fraai kaft, goud-op-snee. En de Bijbel natuurlijk. Ik denk dat die boeken er meer stonden voor de sier dan dat ze echt gelezen werden, de Bijbel uitgezonderd.
Van jongs-af-aan werd ik al geboeid door het geschreven woord. Ik zie mezelf als klein meisje alles lezen wat ik maar te pakken kon krijgen. Op school mocht ik vaak boekjes mee naar huis nemen en mijn buurmeisje was geabonneerd op een kinderblad.
Pas rond mijn twaalfde jaar werden mijn ouders lid van een boekenclub, waarschijnlijk omdat ze mijn gezeur hierover beu waren. Eén keer in de drie maanden mocht er dus een boek worden aangeschaft.
Toen ik, vele jaren later, in “Pride and Prejudice” van Jane Austen de onderstaande zinnen las, paste dat zo ontzettend bij mijn gevoel van vroeger dat ik die zinnen altijd bewaard heb:
“I declare after all
there is no enjoyment like reading!
How much sooner one
tires of any thing than of a book!
When I have a house of my own,
I shall be miserable
if I have not an excellent library.”
Vanaf ongeveer mijn twaalfde werd ik ook lid van de “bieb”. Dat was in ons dorp geen officiële bibliotheek maar een stoffig, oud voorkamertje van een groot huis. Degene die uitleende was zelf minstens zo stoffig als zijn leeswaar en hij slofte op pantoffels van kast naar kast, onderwijl streng oplettend of er geen kinderen naar de “afdeling” voor volwassenen gingen. Als ik mijn ogen dicht doe ruik ik nu nog de oude, muffe geur van dat kamertje. Helaas had je na een paar maanden alles wel gelezen wat er voorhanden was, inclusief de boeken voor volwassenen.
De woorden van Confucius:
“You cannot open a book
without learning something”
vielen bij mij in vruchtbare aarde en toen ik later geld had om zelf boeken te kopen en lid te worden van een normale bibliotheek, was ik helemaal gelukkig.
Vanaf die tijd kon ik ook mijn eigen voorkeur laten gelden. Literatuur kwam in plaats van lectuur (en eerlijk gezegd ook vaak ernaast). De ontdekking dat je jezelf kon ontwikkelen door middel van literatuur vond plaats en ik ging cursussen Nederlandse Literatuur volgen. Later werd ik ook lid van verschillende boekenclubs.
Het volgende citaat (van Jennie Chancey) dat ik tegenkwam sluit goed aan bij mijn gedachte toen over het lezen van literatuur:
“Reading a great work of literature
can truly be likened to having
a conversation with a great mind.”
Vandaag de dag lees ik niet úitsluitend literatuur. Zeker omdat ik nu veel Engels lees, sluipt er wel eens wat luchtigers doorheen. Maar een boek moet toch altijd wel aan bepaalde kwaliteitseisen voldoen, anders geeft het me geen voldoening.
Er is dan ook weinig anders waar ik meer plezier van heb dan van een fijn boek.
Overigens lees ik momenteel “Bonita Avenue” van Peter Buwalda en dat boek kan ik iedereen bijzonder aanbevelen!