anyone who keeps the ability to see beauty never grows old - Franz Kafka



maandag 17 januari 2011

picture this...

De laatste tijd ben ik bezig met het ontwikkelen van een aantal vaardigheden die ik mis.
Nu is dit niet nieuw voor mij want dat is een aangeboren afwijking, zullen we maar zeggen. Ik vind altijd dat er nog tal van dingen zijn die ik eigenlijk zou moeten kunnen en/of kennen.
Van de werking van onze hersenen tot het schuren van een stoel, van nomenclatuur in de plantenwereld tot het maken van een soufflé.
En meestal is dat leuk want ja...inderdaad: waarvoor zou ik het doen als ik het niet leuk vond:-)
Maar sommige dingen wil ik tóch kunnen al vind ik ze dus absoluut niet leuk!
Zoals bijvoorbeeld fotograferen. Nooit belangstelling voor gehad. Erger nog: eigenlijk een beetje hekel aan gehad. Ik vond het altijd zo’n gedoe met zo’n camera, met belichtingstijden of diafragma’s of hoe het allemaal ook heet.
Met het verschijnen van compacte camera’s met ingebouwde mogelijkheden werd het natuurlijk een stuk simpeler, maar leuker...nee dat werd het niet voor mij.
Nu ben ik pas begonnen aan een cursus portret boetseren.
Als eerste model werd Jongste gevraagd die wel wilde poseren. Ik had een aantal opnamen van haar nodig die alle lijnen in haar gezicht duidelijk lieten zien.
In het bij de cursus verstrekte boek zaten ook tips hoe dit te doen. Tegen een lichte achtergrond fotografeerde ik haar in diverse poses. Bij het terugkijken zat er niet één bruikbare opnamen bij! Ze waren onduidelijk, onscherp, met schaduwen of scheef. Na nog zo’n zestig andere opnamen kon ik er met moeite een tiental uitsorteren die ik kan gebruiken.
Hetzelfde is het geval als ik “dingen” wil fotograferen. Ik zou bijvoorbeeld af en toe eens iets in mijn eigen huis willen fotograferen om bij een logje te zetten.
Nu, tot nog toe is er bijna niks tevoorschijn gekomen waarvan ik het idee had dat het de werkelijkheid ook maar benaderde!
In sommige blogs zie ik zulke prachtige binnen- en/of buitenopnamen, daar kan ik echt jaloers op wezen. Ik kom voorlopig echt niet verder dan onderstaande foto van een tafereeltje op mijn tafel.
Tja...leuk vind ik het fotograferen dus nog steeds niet al blijf ik proberen om het toch enigszins onder de knie te krijgen.