anyone who keeps the ability to see beauty never grows old - Franz Kafka



zaterdag 21 december 2013

wens...

Alweer bijna een jaar om.
En wat een cliché...maar wat vliegt de tijd!! Ik weet nog dat mijn moeder dat vroeger vaak zei en ik dan dacht...."duh...ik heb alle tijd en die gaat me niet snel genoeg!"
Maar tegenwoordig verzucht ik vaak hetzelfde als zij...en zie in de ogen van mijn kinderen dezelfde blik, ha, ha....:-)
Dit is mijn laatste logje van dit jaar.
Ik wens iedereen dan ook heel fijne feestdagen, met veel warmte, gezelligheid en verbondenheid.
En natuurlijk alvast een heel gelukkig en goed 2014.
Dank jullie wel voor al jullie fijne reacties afgelopen jaar, wat zijn er ontzettend veel leuke, lieve en originele dames in de blogwereld.
En echt leuk ook om bij zo veel verschillende vrouwen (want het zijn nooit mannen:-) te lezen, en ze een heel klein beetje te leren kennen dmv een blog. En nog leuker: soms ook in levende lijve.
Ik wens ook iedereen die met de feestdagen verdriet heeft te verwerken, heel veel sterkte toe. Eén van de vele brandende kaarsjes in mijn huis is voor jullie!

Als illustratie heb ik nu maar eens voor de "real stuff" gekozen....hun geweien liggen in veel van onze huizen mooi te wezen, maar de rest zien we wat minder....:-)
 
 

woensdag 18 december 2013

to kerst or not to kerst.....

that's the question...:-)
Het is een ongewone decembermaand, voor ons dan. Met wel heel subtiele kerstversiering in huis, veel "tussendoor gebeurtenissen", een kind en haar partner in Sri Lanka en steeds veranderende plannen. We zijn weinig thuis en het echte kerstgevoel is er niet zoals in andere jaren. Ik word er enigszins onrustig van.
Het is leuk om in andere blogs de kerstvorderingen te volgen. Bij sommigen héél uitgebreid, met veel licht en kleur en glans, bij anderen heel sobertjes. Erg fijn om te zien dat er veel verschil in opvatting is over hoe je huis er uit moet zien met Kerst. Want eerlijk gezegd, al houd ik zelf van een ingehouden kerstsfeer...ik word wel heel vrolijk van die uitgebreide kerstbomen en -versieringen. En ik ben blij dat het niet allemaal op elkaar lijkt.
De sfeer van een decembermaand vind ik altijd heerlijk. Kaarsen aan, veel lichtjes, dennengeur en zelfgebakken lekkernijen. Niet goed voor de lijn, maar wel gezellig.
Zelf heb ik in huis maar weinig toegevoegd aan dat wat ik al eerder liet zien.
Buiten een kransje gemaakt voor de groene dame, en binnen hier en daar wat ballen, kransen en kaarsen toegevoegd.
Dat is het en blijft het wel, en voor de rest drink ik maar een lekker bakje koffie op zijn tijd en laat ik deze maand maar een beetje over me heen komen en zien we wel.
Dat is het voordeel van het ouder worden: je wordt wat laconieker (soms:-)!
 
 

zondag 15 december 2013

veel te beleven...

Deze week stond bol van de "leuke dingen des levens":-)
December is meestal al een maand waarin hier veel gebeurt en deze week was er zowat elke dag wel iets groots of kleins om je op te verheugen.
Maandag bezocht ik Sober en Stoer Wonen weer eens. Heerlijk om daar eens rond te neuzen tussen alle mooie woonspullen en de hartelijkheid van Arianne te ondergaan. Van sommige mensen word ik erg blij en Arianne is daar zeker één van.

Dinsdag mocht ik de mooie omslagdoek ophalen die Corine van het blog Mevrouw Haakgaren voor me had gehaakt. Hij is zó mooi geworden en zo heerlijk warm dat ik hem de rest van de week elke dag wel even gedragen heb! De foto's doen hem geen recht omdat hij op een kinderpaspop hangt, maar hopelijk geeft het een goede indruk.
 
Woensdag ging ik met mijn twee dochters naar Antwerpen, het verjaarscadeau dat ik mocht kiezen.
Eerst naar het MAS (Museum aan de Stroom) een bijzonder gebouw van acht verdiepingen met een enorm dakterras. Daarna naar een even bijzonder restaurant aan de Schelde, Het Zuiderterras. Ook hier een gebouw van voornamelijk glas met enorme vergezichten en een heerlijke keuken. Een lange lunch...voornamelijk door de dochters-moeder gesprekken die meestal alle kanten opgaan:-)
De Meir met al zijn mooie winkels was prachtig versierd evenals de kerstmarkt die we bezochten toen het begon te schemeren. De met lichtjes getooide bomen, gebouwen, stalletjes, etc. gaven Antwerpen een nog mooiere uitstraling dan het al heeft.
Een heerlijke dag, met heel bijzonder en bemind gezelschap!

 

Donderdag bezochten we traditioneel De Grote Kerk van Naarden, voor een mooi kerstconcert.
Stemmige kerstliederen uit 10 verschillende landen uitgevoerd door The New Romanian Chamber Orchestra and Choir, o.l.v. Raymond Janssen.
Van de solisten is me vooral de mezzo-sopraan (Emmanuela Pascu) bijgebleven, letterlijk een stem als een klok! Maar ook de andere solisten waren heel goed.
Het orkest doet nog verschillende plaatsen in het land aan....zeker aan te bevelen!


Vrijdag vierde ik met mijn chapter van The Red Hat Society ons zevenjarig bestaan. Dat deden we door middel van een heerlijk en apart etentje en het bijwonen van een voorstelling van Purper Ladies (heel toepasselijk natuurlijk, aangezien we altijd paarse jurken en rode hoeden dragen).
Een bijtijds hilarische voorstelling van vier vrouwen van verschillende leeftijd en achtergrond. Vrouwen met lef, gein en geweldige stemmen. Thema: Hoe staan vrouwen van verschillende leeftijden vandaag de dag in het leven?

Er viel véél te herkennen!
 
Zaterdag ging ik met Oudste naar de Fair van de Marienwaerdt. Ik was er verleden jaar ook en de sfeer is er altijd geweldig. Goed georganiseerd ook. We hebben heerlijk rondgestruind, een leuk jasje en truitje voor Ernst gekocht (zo schattig en stoer!) en wat culinaire dingetjes. Ik heb geen foto's gemaakt, maar hieronder een paar van de fair zelf.
 

Zondag (vandaag dus) wordt er hier in het dorp een kerstmarkt gehouden waar we even naar toe wandelen maar dan toch snel weer naar huis.
Want vandaag wil ik, met de voetjes op de bank, kaarsjes aan, een heerlijke cappucino en een mooi boek binnen bereik, even niks meer....!

dinsdag 10 december 2013

zo langzaam aan...

Zo langzaam aan sluipen er toch wat kersttoestanden in...hier in huis.
Ik had me voorgenomen dit jaar niets doen aan kerstversiering, maar klaarblijkelijk word ik toch ook meegesleept in de voorbereidingen op Kerst, of ik me dat nu voorneem of niet...:-)
Het is traditie dat met Kerst hier de gasten komen en ik een gezellig diner klaarmaak. En omdat mijn kinderen het leuk vinden om Kerst met alle toeters en bellen te vieren werd het huis natuurlijk ook in echte kerstsfeer gebracht.
Dit jaar echter gaat het anders. Sommige gasten zitten in het buitenland en wij zijn bij Oudste en haar gezin gevraagd. Dat betekent dus dat ik geen boom zet en de versieringen maar laat voor wat het is.
Ik kocht gisteren een kleine Picea en die staat in een mand op onze schouw met een enkel stenen sterretje bovenin. Ik kon er geen foto's van maken vanwege de zon, maar misschien komen die er nog wel.
In een groot buitenwindlicht plantte ik een krans van verschillende soorten groen met een flinke kaars erin. Dit alles op een oud bord op de sidetabel geplaatst is al leuk.
 In het serreraam staat de "Monica" kruik met rode bessentakken. Daaromheen liggen nog wat pompoenen, maar die kleuren er wel mooi bij. Een schaaltje met een amaryllis en een bos rose peperbessen van De Violier (http://www.violierathome.nl/), een mosbal en het ramplankje erbij vind ik al kerstig genoeg:-)
Bij Arianne van Soberenstoerwonen (http://www.soberenstoerwonen.nl/) was ik deze week om wat koffieglazen bij te kopen omdat er enkele waren gesneuveld. Ik nam daar o.m. ook een mooi stoer windlicht mee dat nu op de eettafel staat. Daar staat ook een heel grote broodplank, opgemaakt met wat levende decoratie, mijn mosballen en een grespot met rode bessen. Geeft een gezellige sfeer, zeker als de kaarsen aan zijn en is toch niet te opvallend.

 Enige tijd  geleden was ik in het mooie huis van Gosé van Bikkel  Brocante in Ochten. (http://www.bikkelbrocante.nl/). Daar kocht ik een oude lokeend, die hier nu op de woelige dadel baren vaart:-) Niet echt Kerst maar met de kaarsjes erachter aan ook héél sfeervol.
Geen idee waarom mijn lamp altijd zo gevlekt op de foto komt, want in werkelijkheid is hij allesbehalve gevlekt.
Nou ja....ik zeg maar niks meer: foto's en ik gaan niet samen!
 Tot nu toe blijft het hierbij wat kerstversiering betreft. De grote boom in onze tuin heeft weer zijn verlichting en dat is heel feestelijk om naar te kijken. Ook op de buitentafel ligt een mooie krans en er staat een groot windlicht.
Alles bij elkaar genoeg om in Kerstsfeer te geraken, denk ik!


zondag 8 december 2013

sloophout schilderij...

Het schilderij op sloophout is af.
Dit maal is het een schaap geworden; ik ben tot de ontdekking gekomen dat ik het heel leuk vind om dieren te schilderen.
Het schilderen op sloophout valt nog niet mee, zeker niet met olieverf.
De verf trekt heel snel in, je hebt nauwelijks kans om fouten te herstellen. Overschilderen gaat ook niet omdat het plakkaten gaat vormen, en dat is heel lelijk op hout. Daar hoort de verf enigszins doorzichtig op te blijven, dat is het mooiste effect.
Inmiddels ga ik volgende week van start met een ander dierenschilderij. Dit maal voor mijn dochters huis; het wordt dan waarschijnlijk een koe of buffel. Ik heb er zin in.
Och ja....en het houdt je van de straat, he?;-)
 
 

dinsdag 3 december 2013

open huizen...

Leuke dag...afgelopen zaterdag.
Op stap met manlief, wat gezien zijn drukke werkzaamheden, al een gebeurtenis op zich is:-)
Afgelopen weekend bezocht ik het Open Huis van Eden Interieur in De Klomp.
Dit is het mooi verbouwde en ingerichte huis van Minke Scherrenburg.
Net zoals meerdere blogdames vind ik het bezoeken van dergelijke openstellingen leuk, maar ook een beetje ongewoon. Je komt toch in het huis en privédomein van een ander (zo ben ik niet op de bovenetage gaan kijken, die ook opengesteld was). Nu doen deze interieuradviseurs dit natuurlijk niet zo maar; het is de gelegenheid om hun stijl te laten zien en daardoor opdrachten te verwerven.
Wij werden ontvangen door een spontane vriendin van Minke, die ons uitlegde hoe bijvoorbeeld de mooie aanbouw tot stand is gekomen. In deze uitbouw is de keuken gehuisvest, met een sober en stoer keukenblok. Mooie kleuren op muren en kasten en een prachtige grote deurpartij van ijzer en glas. De huiskamer is ook ingericht volgens het sobere principe, met kalkverfmuren, houten vloer, strakke schouw, mooie stoffen voor meubels en gordijnen en goedgekozen decoratie.
Kortom: alles wat ik prachtig vind.
Ik weet dat een aantal blogsters ook is geweest, daar hoef ik geen aanbeveling meer voor te doen maar aan alle andere lezeressen zou ik willen zeggen: mocht er weer eens een Open Dag zijn, ga er zeker eens kijken.
De foto's zijn (met toestemming) van Minke's website....
 
 
Na een heerlijke lunch in een favoriet restaurant reden we nog even door naar Lienden, waar De Stamkamer ook Open Huis had.
Daar was ik al enkele keren eerder en elke keer doet het huis me weer denken aan het huis van mijn grootouders. Hoewel: veel comfortabeler en meer van deze tijd natuurlijk.
Ook De Stamkamer heeft een stijl die me bekoort. Ik moet er echter wel bij vermelden dat ik persoonlijk niet voor zulke donkere kamers zou kiezen. Want hoewel ik erg veel van de sobere kleuren van de kalkmuren houd, was het hier wel heel erg donker en moesten er midden op de dag lampen aan. In de avond vind ik dat gezellig maar ik moet er niet aan denken overdag in het donker te zitten. Ik ben blij dat ons huis rondom ramen heeft en er overal licht naar binnen stroomt, zelfs op donkere dagen buiten. Maar de sfeer en de warmte van De Stamkamer vind ik heerlijk. Je waant je gerust een eeuw terug.
Hubbie is nogal gecharmeerd van de Godin kachel bij de Stamkamer en is vast van plan onze openhaard te vervangen voor een dergelijke kachel.
Ik moet er nog even over denken.....kweetniet. Wat vinden jullie ervan?
 
Toen we uit Lienden vertrokken belde onze schoonzoon (die een weekendje alleen met zijn zoontje was) om een borrel te drinken. Hij reed, wat een toeval, op de hoogte van Lienden:-) Samen met Ernst, ons kleinkindje, arriveerde hij nog geen vijf minuten later!
Met een gezellige, onverwachte borrel met twee leuke kerels:-) sloten we deze leuke dag dus af.
Ik zou er wel aan kunnen wennen, hoor!