In de afgelopen dagen wel veel logjes gelezen en hier en daar een commentaartje geplaatst; de zin om te posten komt mondjesmaat terug.
Veel gewandeld, nagedacht, schoongemaakt, gehandwerkt, gelezen en gepraat.
In mijn agenda lees ik toevallig de volgende spreuk:
“One does not make friends, one recognizes them” (Isabel Paterson)
En even daarna bij het plannen van een afspraak:
“Zolang je leeft moet je met het leven bezig zijn; niet met de dood” (Karel Appel)
Is het toeval dat je altijd dit soort dingen leest als iets je bezig houdt?
