Ik wel en soms vind ik het best moeilijk om te begrijpen wáárom iemand gebeurtenissen zo geheel anders bekijkt dan ik. Voor mij zijn de feiten duidelijk en helder maar voor die ander óók!
Je interpreteert gebeurtenissen natuurlijk zoals je denkt dat ze zijn. Dat doen we allemaal. Vanuit onze eigen visie, onze waarheid, ons idee. Want altijd wordt je manier van waarnemen beïnvloed door aannames die je in de loop van je leven hebt verzameld. Je kunt eigenlijk alleen maar op díe manier kijken, met je eigen persoonlijke bril op. Je bent niet écht in staat te kijken vanuit andersmans (-vrouws) perspectief, want zodra je dat probeert wordt het toch altijd weer gekleurd door je eigen persoonlijke bril. Hoe je door die bril kijkt komt voort uit je opvoeding, de cultuur rondom je, de indrukken die je hebt opgedaan in je leven, de situaties waar je in terecht kwam, etc. Dat alles geeft je je eigen unieke bril.
Die bril kun je niet zomaar af zetten (al zou je dat af en toe willen) want die bril is wie je in wezen bent. Zonder die bril zou alles voor iedereen hetzelfde zijn; zou alle diversiteit verdwenen zijn.
In het verleden
Maar dan constateerde ik (na een tijdje) ook eigenlijk altijd wel weer dat juist de diversiteit van inzichten en ideeën het leven kleurrijker maken. Boeiender, niet persé gemakkelijker!
Het is best vreemd om te moeten constateren dat we de ander niet kennen en ook nooit écht zullen leren kennen. De wereld van een ander, zelfs van onze naasten, helemaal 100% begrijpen zal wel nooit lukken.
Niet één bril is tenslotte hetzelfde.
En dat is maar goed ook!
