Ik wel en soms vind ik het best moeilijk om te begrijpen wáárom iemand gebeurtenissen zo geheel anders bekijkt dan ik. Voor mij zijn de feiten duidelijk en helder maar voor die ander óók!
Je interpreteert gebeurtenissen natuurlijk zoals je denkt dat ze zijn. Dat doen we allemaal. Vanuit onze eigen visie, onze waarheid, ons idee. Want altijd wordt je manier van waarnemen beïnvloed door aannames die je in de loop van je leven hebt verzameld. Je kunt eigenlijk alleen maar op díe manier kijken, met je eigen persoonlijke bril op. Je bent niet écht in staat te kijken vanuit andersmans (-vrouws) perspectief, want zodra je dat probeert wordt het toch altijd weer gekleurd door je eigen persoonlijke bril. Hoe je door die bril kijkt komt voort uit je opvoeding, de cultuur rondom je, de indrukken die je hebt opgedaan in je leven, de situaties waar je in terecht kwam, etc. Dat alles geeft je je eigen unieke bril.
Die bril kun je niet zomaar af zetten (al zou je dat af en toe willen) want die bril is wie je in wezen bent. Zonder die bril zou alles voor iedereen hetzelfde zijn; zou alle diversiteit verdwenen zijn.
In het verleden
Maar dan constateerde ik (na een tijdje) ook eigenlijk altijd wel weer dat juist de diversiteit van inzichten en ideeën het leven kleurrijker maken. Boeiender, niet persé gemakkelijker!
Het is best vreemd om te moeten constateren dat we de ander niet kennen en ook nooit écht zullen leren kennen. De wereld van een ander, zelfs van onze naasten, helemaal 100% begrijpen zal wel nooit lukken.
Niet één bril is tenslotte hetzelfde.
En dat is maar goed ook!
De manier waarop iemand in het leven staat, hangt zeker af van de bril die hij draagt. Die bril verandert in de loop der tijd en dat maakt het zo bijzonder om met mensen in gesprek te blijven, op die manier altijd te merken dat er meerdere kanten aan een verhaal zijn, altijd die balans te zoeken. In kleine kring maar ook op mondiaal niveau.
BeantwoordenVerwijderenWat ik ook heel bijzonder vind is dat je mensen die je jarenlang niet hebt gesproken (wiens leven helemaal is ingekleurd waar jij niks van weet), waarmee je dan toch zo hup weer op 1 lijn zit. Er is dus altijd een soort basiswaarde, een brilloos contact...?
Groet Roelien
Mooi beschouwend stukje! Ook ik ben er (door schade en schande) achter gekomen dat de waarheid altijd ergens in het midden ligt en dat het nooit een/mijn bezit is.
BeantwoordenVerwijderenJammer dat sommige anderen, zoals His Weird Hairdo, zich dat niet realiseren! ;)
Wat heb jij een heldere kijk op de situatie! Ik probeer altijd te bedenken langs welke meetlat een ander bepaalt hoe hij/zij denkt. Maar door je voor te stellen dat hij/zij door een heel andere bril kijkt, is het veel eenvoudiger begrip voor een ander op te brengen.
BeantwoordenVerwijderenAlhoewel ik van sommige kijkers geen bril zou willen lenen.
De foto maakt het trouwens helemaal áf! Geeft net weer een kwinkslag aan je serieuze woorden. Knap gevonden!
Hoi Janny,
BeantwoordenVerwijderenMooi dat je het zo analytisch kan bekijken. Ik word meestal niet blij van andersdenkenden hoe stom dat ook klinkt. Het kost me veel moeite om me in een ander te verplaatsen. Je llert het wel in de loop van je leven vooral in dat van mij. Maar ik zou het wel een goed idee vinden iedereen dezelfde bril!
Dora
Hé, wat een goede metafoor! Ik heb het wel drie keer zitten overlezen en ja, je hebt helemaal gelijk!! Alleen... het zo makkelijk zijn als we af en toe elkaars bril eens konden lenen... ;-) Jammer dat dát niet kan soms!
BeantwoordenVerwijderenJa inderdaad goede metafoor, die brillen.
BeantwoordenVerwijderenZou fijn zijn als we die eens konden omwisselen, dat is zo. Regeringen zouden dat wat vaker moeten doen. Vandaag een Franse bril, morgen een Chileense en volgende week een uit Burkino Faso? Zou dat niet een heleboel uitmaken?
Och , voorlopig hou ik het maar bij een roze bril (lol).
Marlou
Janny, ik denk dat het aan de leeftijd ligt. Ik word zelf de laatste tijd ook zo....'mild'?!
BeantwoordenVerwijderenVroeger kon ik ook gek worden van mensen die het 'anders' zagen. Ze waren in mijn ogen gewoon dom.
Nu zie ik dezelfde mensen door een roze bril: ik zie het als mensen die de kans nog hebben om te groeien!