anyone who keeps the ability to see beauty never grows old - Franz Kafka



vrijdag 10 februari 2012

kerstpakket...

Gisteren maakte ik een niet-veel-gebruikte kast schoon. Nu zou dat feit op zich al een logje waard zijn, want geloof me: dat is hier een bijna uniek gebeuren! Maar ik schat in dat veel van mijn lezers dan hier zouden afhaken.
Nee, het gaat ditmaal over iets heel anders! Namelijk over kerstpakketten!
Dat is nog eens een logisch vervolg, hè?
Het zit nl. zo: Hubbie en ik werkten heel veel jaren aan dezelfde hogeschool. Elk jaar kregen we een kerstpakket. Elk jaar kreeg hij ook nog een kerstpakket als raadslid. En als er nu iets is dat ik verspilling vind dan zijn het kerstpakketten.
In bovengenoemde niet-veel-gebruikte kast staat de grootste helft van die kerstpakketten maar te staan. Ik kan aan de voorwerpen zien welk thema er aan verbonden was: twee enorme mokken met een heel groot logo uit het jaar van de fusie. Een set bruine pindaschaaltjes als teken van samenwerking met China. Twee geel-witte mokken met ingegraveerde rietstengels uit de duurzaamheidperiode. Een windlicht van grote gedraaide kronkeltakken vertegenwoordigt het energiethema. Twee dozen met lelijke gerecyclede glazen, ook iets met duurzaamheid, vermoed ik. Twee schalen in knaloranje en twee grote koffiecontainers… waar die voor staan weet ik niet meer. En zo staat er nog het één en ander aan goedbedoelde spullen. Opgeborgen en ogenblikkelijk weer vergeten totdat je ze tegenkomt met een poetsbeurt. En dan moet je weten dat ik drievierde van alles al heb weggegeven (of kapot heb laten vallen). Ik begrijp echt de reden van die pakketten niet. Wie zit er nu te wachten op nog meer spullen? En zeker spullen die je zelf nooit zou kiezen. Bovengenoemde zaken gaan nu bijna allemaal naar de kringloopwinkel. En ik ben ervan overtuigd dat het niet alleen bij ons zo gaat maar bij velen.
Dan heb ik het nog niet eens gehad over die ontelbare potjes, pakjes, blikjes etc. die weggegeven zijn, of toch maar opgegeten omdat het "anders zo zonde is".
De voorlaatste jaren kon je een cadeau kiezen middels een bon en het mooie hiervan was o.a. dat je het ook aan een goed doel kon geven. Zo hadden we het idee dat het geld toch nog nuttig besteed werd.
Dus werkgevers: kunnen we dan alvast één ding afspreken voor Kerstmis 2012??
Geef je personeel iets waar ze zelf een keuze kunnen uit kunnen maken. En laat ze de mogelijkheid het aan een goed doel te besteden. Daar maken jullie heel veel mensen blij mee, dat weet ik zeker.
Misschien uitgezonderd de eigenaar van de kringloopwinkel:-)