Daarom was ik ook niet verrast door mijn najaars-opruim-aanval. Nu ben ik niet het type van de voorjaarsschoonmaak, laat staan van de najaarsschoonmaak.
Maar al geruime tijd kriebelt het om mijn verzamelingen en brocante op te ruimen en de boel wat te "versimpelen". Hoe zeer ik nog steeds mijn verzameling engels antiek, kant, geperst glas, hotelzilver, etc. op prijs stel; ik heb behoefte om mijn vensterbanken en kastplanken, waar deze verzamelingen een plaats hebben gevonden, leeg te maken (en proberen leeg te houden, dat zal het moeilijkst worden, vrees ik).
Mijn middenvensterbank is op dit moment naar mijn zin met twee vazen met dadeltakken, wat kronkelhout en een enkel tinnen detail. De muur tussen de twee grote voorramen, waar eerst een paspop, schoenenmallen, leren koffers, etc. stonden heeft nu alleen de staander met het Torck-houtsculptuur en erboven mijn schilderij van stillevenschilder Thomas Heesakkers. Dit schilderij kreeg ik vorig jaar van Hub op mijn verjaardag en is me dierbaar.
Ik kijk het nog een tijdje aan en als het blijft bevallen dan doe ik de verzamelingen van de hand. Opgeruimd staat... leger!
Nu zijn er nog plekken genoeg in huis die voor versimpeling in aanmerking komen. Maar ja...zo heel lang houden die najaarskriebels nu ook weer niet aan, ha, ha!
