Eén van de leukste dingen om te doen vind ik open tuinen bezoeken.
Dit doe ik al zo veel jaren dat ik veronderstel haast elke open tuin in Nederland te hebben gezien. Hoewel...er zijn er steeds meer die worden open gesteld.
Ook Hubby gaat vaak mee. In het begin vond hij er niet veel aan, maar zo langzamerhand begint ook hij de lol ervan in te zien.
Afgelopen weekend gingen we naar Joppe. Daar was de prachtige tuin De Huzarenhof voor het allerlaatst geopend (de mensen die ook op mijn facebookpagina kijken, weten misschien wel dat de mooie foto van de annabellenborder in deze tuin is genomen. Ik heb er al eens eerder een blog over gemaakt).
Voor ons was dit de vierde keer dat we de tuin bezochten. De eigenaren, Jaap van der Wal en René van der Mijden, hebben op een bosterrein van zo'n 3300 m2. een lusthof gerealiseerd. Je vind er beurtelings strakke, ronde of glooiende borders, er zijn prachtige moshellingen, een gigantische natuurvijver met een heerlijk terras erbij. Mooie zachte kleuren (de vele hortensia's bloeiden dit weekend op zijn mooist!) vullen de vele tinten groen van de bomen en struiken aan.
Ik haal veel inspiratie uit deze tuin. Het is ook een tuin die op bosgrond ligt, net zoals de onze. Maar in deze tuin is het groots aangepakt en zijn er letterlijk duizenden kubieke meters grond verplaatst, er is grootschalig gerooid en er zijn, door de jaren heen, duizenden uren werk in gestoken.
Dat is voor ons een paar stappen te ver, maar op kleinere schaal kun je natuurlijk altijd wat ideeën op doen.
Wij hebben weer genoten...jammer dat de tuin sluit. Maar ik kan het me ook wel voorstellen. Het is gigantisch veel werk om het bij te houden, zeker op de manier waarop deze mannen dat doen.
Het had de dag ervoor enorm gestormd, maar de tuin lag er toch keurig bij. Wel kon je zien dat de annabellen e.d. veel te lijden hadden gehad maar dat kan ook bijna niet anders.
Ik laat jullie wat foto's zien, genomen met de mobiel van Hubby, want...... :-)
