Overal een seizoen voor....

In augustus kunnen we al de eerste taai-taai en speculaas kopen.
Begin september verschijnen de eerste kerstballen in de winkels en eind januari liggen de eerste paaseitjes alweer in de schappen van onze dorpssuper. Elk jaar lijkt de noodzakelijke ondersteuning van onze feestdagen eerder te verschijnen.
Het is echt belachelijk.
Vroeger kon je tenminste nog rustig genieten van de specialiteiten van een bepaald seizoen zonder opgejaagd te worden. Toen was voor alles een tijd en plaats. En kon de herfst rustig op gang komen zonder de hete adem van kerstmis in haar nek. Toen kon februari nog rustig druilen en miezeren zonder dat de paashaas haar een hak probeerde te zetten.
Het is belachelijk en een teken van onze gehaaste maatschappij.
Hoofdschuddend zit ik thuis aan mijn kop groene thee terwijl ik langzaam en genietend in mijn gevulde speculaas bijt.
Het is belachelijk...

Elke maand een gedicht: Allerliefste, ek stuur vir jou 'n rooiborsduif

Allerliefste, ek stuur vir jou 'n rooiborsduif
want niemand sal 'n boodskap wat rooi is skiet nie.
Ek gooi my rooiborsduif hoof in die lug en ek
weet al die jagters sal dink dis die son.
Kyk, my duif kom op en my duif gaan onder
en waar hy vlieg daar skitter oseane
en bome word groen
en hy kleur my boodskap so bruin op jou vel

Want my liefde reis met jou mee,
my liefde moet soos 'n engel by jou bly
soos vlerke, wit soos 'n engel.
Jy moet van my liefde bly weet
soos van die vlerke waarmee jy nie kan vlieg nie.

Breyten Breytenbracht

Roze Oktober....

Alles staat deze maand in het teken van Pink Ribbon.
Er wordt geadverteerd met roze gekleurde bijouterieën en complete winkels worden roze gekleurd. Op T.V. zien we B.N.-ers die zich inzetten voor de zaak; het liefst prachtig uitgedost op een groots gala. Bedrijven laten ons graag en overvloedig weten dat ze een bijdrage leveren aan dit goede doel. Er is een roze telefoon ontworpen, dag- en weekbladen verschijnen in het roze en ik lieg niet: er zijn zelfs roze M&M's op de markt gebracht!
Begrijp me goed: borstkanker is een ernstige zaak!
En aandacht voor onderzoek en preventie is zeker op zijn plaats want één op de acht vrouwen krijgt deze ziekte. Dus hoe meer we er van weten en hoe meer informatie er op de markt komt, hoe beter!
Maar mag het een beetje minder glamourous en een beetje minder commercieel?

Hoe dwaas kunnen je dagen zijn!

In een ver verleden ging ik nog wel eens naar De Bijenkorf met de Drie Dwaze Dagen. Inderdaad waren er dan altijd wel kwaliteitsartikelen behoorlijk afgeprijsd. Maar ik kocht ook bijna altijd meer dan ik van plan was want je werd er toch een beetje hebberig van, het werkte aanstekelijk, schandalig genoeg! We kochten kleding o.i.d. en ik kwam ook vaak wel met een mooie leren handtas thuis. En we lopen allemaal nog steeds in de DDD-badjassen van jaren geleden.
Tegenwoordig heb ik er geen zin meer in: té druk, té veel, té lawaaiig, té alles! Bovendien kwam er met de jaren meer inzicht in de betrekkelijkheid van materiële zaken. Hoewel: ik was zaterdag toevallig in de stad en ben er toch even in- en meteen weer uitgelopen met een fijn nieuw geurtje (Scent van Issey Miyake). Dus.
Als je het op een afstandje bekijkt is het toch wel erg vermakelijk: hollende, trekkende, duwende mensen (voornamelijk vrouwen eigenlijk!) En die enorme hordes van mensen met allemaal dezelfde grote geel/zwarte zakken in hun hand die door de stad trekken.
Vermakelijk, maar ook dwaas inderdaad!
• In 2009 werden de Drie Dwaze Dagen voor de 26ste keer georganiseerd.
• Tijdens de Drie Dwaze Dagen stappen jaarlijks meer dan 1,2 miljoen mensen de Bijenkorf binnen
• De Bijenkorf levert voor dit winkelfestijn 2.500.000 producten aan 12 filialen.
• De drukste minuut telt ruim 1.000 transacties.
• In totaal leggen de vrachtwagens van de Bijenkorf 70.000 kilometer af tijdens de Drie Dwaze Dagen.
Bron: Internetsite Zibb

Eindelijk slank!

Yep! Eindelijk hulp bij het afslanken!
Vrouwen worden gesterkt in hun voornemens om op dieet te gaan, als ze verleidelijke foto's zien van taart. Dat heeft een experiment aan de Universiteit Utrecht uitgewezen. De wetenschappers uit Utrecht lieten 54 studentes tijdens een experiment enkele seconden lang kijken naar een foto van een chocoladetaart of een foto van een bloem. Er werd aan ze gevraagd in hoeverre ze plannen hadden om op dieet te gaan. Ze mochten daarna kiezen tussen twee aangeboden snacks: een stuk chocola of een havermoutkoekje. Het bleek dat de vrouwen die naar de chocoladetaart hadden gekeken veel vaker blijk gaven van plannen om gezonder te gaan eten. Ook hadden ze vaker de neiging om voor het havermoutkoekje te kiezen, in plaats van de chocola.
Voortaan dus geen centje pijn meer bij het afslanken, meiden!
Ik heb gewoon mijn keuken van boven tot onder behangen met foto’s van chocoladetaart!! Over een paar weken ben ik een dennetje!!

Waarom blog ik...?

Waarom blogt een mens eigenlijk?
Dat vraag ik me, ongetwijfeld net als iedereen die blogt, regelmatig af. Ik denk dat ik (soms) iets te vertellen heb dat leuk, interessant of informatief kan zijn voor een ander. Soms een gedachte of overtuiging van mezelf, soms iets dat ik meemaakte of iets dat ik las of op Internet tegenkwam. Ik heb geen specifieke bedoeling en heb geen aspiraties met mijn blog de wereld te verbeteren. Van mij hoeft het geen hoogwaardig literair gehalte te hebben (gesteld dat ik daar al toe in staat zou zijn) en het mag best luchtig zijn. Geen echt doel eigenlijk...
Ik doe het dus voornamelijk omdat ik het leuk vind te schrijven en omdat ik graag hoor hoe een ander ergens over denkt.
Nu vind ik dat laatste toch wel onbevredigend. Hoe bereik je mensen nu? Hoe kun je mensen triggeren te reageren op een blog? Ik hoor wel vaak dat men mijn blog leest maar krijg weinig commentaren.
Is de kwaliteit niet goed? Bereiken mensen mijn blog niet? Laat de kwantiteit te wensen over? En blijft bloggen op den duur leuk als je geen wisselwerking ondervindt?
Ik hoor wel dat medebloggers met dezelfde vragen zitten.
Waarom we het dan eigenlijk doen...? Het antwoord zal voor iedereen wel anders zijn maar voor mij is het puur en alleen omdat ik het leuk vind. Punt.
Maar als iedereen die mijn blog bezoekt ook nog een reactie zou achterlaten (interactie), dan wordt het toch echt leuker!

Vrouwenvriendschap...

Vriendschap is een breed begrip.
Het blijkt iets heel persoonlijks, erg betrekkelijk en niet echt meetbaar te zijn. Sommige vriendschappen duren niet zo lang maar er zijn vriendschappen die een leven lang kunnen duren. Wat de basis is dat echte vrienden er door dik en dun voor elkaar zijn. En natuurlijk kan dat in alle vriendschapsvormen maar voor mij zijn vrouwenvriendschappen toch nét even anders! Met het ouder worden ondervind ik steeds meer dat vrouwenvriendschap heel dierbaar kan zijn.
Wat maakt vrouwenvriendschap bijzonder?
Uit de psychologie komt de opvatting dat het er in vriendschappen tussen vrouwen vooral om gaat dat ze bevestiging en herkenning vinden van zichzelf.
Ik las een verhaal over de vriendschap tussen Connie Palmen en Christine Brinkgreve. Het begin van de vriendschap was de dood van Ischa Meijer, partner van Connie. Na zijn dood stelde Christine voor dat Connie elke maandagavond kwam eten. Ze deed dat en beschreef die avonden als vertrouwd, veilig, warm.
Wat deze beide vrouwen waarderen aan hun vriendschap is de bevordering van zelfinzicht. Vriendschap kan er alleen zijn als beiden dezelfde verwachtingen en uitgangspunten hebben, als dit niet het geval is kan het de vriendschap onherstelbaar beschadigen.
Ik ben blij met mijn vrouwenvriendschappen. Ze voegen extra waarde toe aan mijn leven!

LIFE...

LIFE ISN'T ABOUT WAITING FOR THE STORM TO PASS, IT'S ABOUT LEARNING TO DANCE IN THE RAIN.....

Prinsjesdag!

Morgen: prinsjesdag!
Omdat de recessie nog steeds niet is uitgewoed moet er behoorlijk worden bezuinigd. Iets van 40 miljoen, geloof ik, een voor een normaal mens toch onvoorstelbaar bedrag.
Met dank aan de bankiers van deze wereld!
Er is in de laatste jaren een cultuur ontstaan waarbij het niet uitmaakt hoe goed (of slecht!) iemand presteert want bonussen zijn al gegarandeerd. Overigens is goed presteren nooit een zaak van één man (want het zijn altijd mannen) alléén. Daar werkt een heel bedrijf aan mee.
Ook na ingrijpen van de overheid is de bonuscultuur nauwelijks aangepakt; op een flauw initiatief hier en daar na. Wel vloeien er vele miljoenen overheidsgeld naar diezelfde banken. Nog steeds worden in sommige banken/bedrijven bonussen ruimhartig uitgedeeld, terwijl er in andere mensen ontslagen worden. Maar ja: afspraak is afspraak! Wat de heren bankiers is beloofd in goede tijden gaan we ze toch niet afnemen in slechtere tijden? Nee: dan gaan we gewoon bezuinigen!
En waar gaan we dan op bezuinigen?
Onderwijs, gezondheidszorg, cultuur. Tjaa.....
“Arme" samenleving!

Vrouwtje Septemberzon...

Begin september…vroeg in de ochtend. Nog wat doezelig zit ik aan tafel en drink een grote kop groene thee. Kijkend uit het raam zie ik de hortensia`s die mooi verkleuren in grijsblauwe tinten. Een glinstering van de zon spiegelt in het waterige oppervlak van het marmeren tuintafeltje. De herfstanemonen en de herfstasters bloeien nog steeds in roze, wit, lila en paars.
De loofbomen in de tuin veranderen langzaam van groen in goudgeel en bruinrood. Hun kleuren komen op hun best uit tegen het groen van de naaldbomen. De nog maar dunne zonnestralen vallen naar binnen en kleuren de lichte plankenvloer gelig.
Ik vind het jammer dat de zomer alweer voorbij is; ben een zomermens en heb de pest aan kou en vocht! Maar als de natuur zo’n metamorfose als nu meemaakt kan ik wel vrede hebben met onze Hollandse seizoenen.
Ik trek mijn laarzen aan, loop het bos in en neem wat afgevallen blad, eikels, mos (dit wel uit mijn eigen tuin!) etc. mee! Ik besluit gelijk ook maar naar de hobbykweker verderop te lopen en koop een paar pompoenen, kalebassen en gekleurde pepers. Samen met het bosmateriaal en wat oude potten maak ik een sfeervol tafereeltje op de tafel van het middenterras. Ik sjouw ijzeren tuinvazen naar binnen en vul ze met afgeknipte hortensia’s. Omdat het echte “countrygirlgevoel” nu hevig toeslaat en ik goed op dreef ben besluit ik gelijk ook maar om kaneelmuffins te bakken; het plaatje is compleet!
Als ik later die dag met een lekkere kop koffie op de veranda zit voel ik me compleet tevreden met de wereld. Hopelijk kan ik dit gevoel weer oproepen als over een tijdje de échte grijze en natte herfstdagen komen!

Elke maand een gedicht: Herfstgedicht...

Herfsttij

Waar het vandaan komt weet ik niet,
die pijn als ik naar het licht kijk
dat op schaars gebladerte valt.

Nog gisteren hoorde ik klanken
in de kleinste dingen om me heen.
Ze vulden mijn dagen met een bijna
ongekend geluk in zomerse taferelen:
wandelingen langs water, in parken
en overal rozen zelfs slordig in bloei
alsof ze er in overdaad stonden.

Niets drijft makkelijker weg
en lost op achter brede luchten,
verre einders, dan woorden.
Eens bedekten ze de velden,
nu verdwenen in
een en hetzelfde ogenblik.

Uit: 'Volmaakte aanwezigheid, volmaakt gemis'. 2000
Hannie Rouweler

Who's got talent...?

Dit wilde ik gewoon even laten zien.
Het komt uit een aflevering van Ukraine's Got Talent. Een mooie jonge vrouw, genaamd Kseniya Simonova, vertelt met behulp van een lichtbak met zand een verhaal over de Tweede Wereldoorlog. De muziek ondersteunt Kseniya's verhaal prachtig. Ze weet met snelle, simpele handbewegingen een verhaal vol emotie te creëren. Het publiek is tot tranen toe geroerd. Overigens heeft ze de finale van Ukraine's Got Talent ook gewonnen.