Kerstfeest elders....

Dit jaar vieren wij de feestdagen elders.
Ik ben al langzaam het een en ander op stapeltjes aan het leggen, to-do briefjes aan het maken, meeneem-lijsten aan het schrijven, huisoppas aan het regelen.
Want we gaan naar Denemarken om precies te zijn.

Onze jongste dochter heeft een Deense man. Tot voor kort woonden zij allebei in Nederland, maar sinds november heeft haar man een baan in Kopenhagen. Bedoeling is dat, na een traject van proeftijd, opzeggen van baan, huisverkoop, etc. ook zij naar Denemarken zal verhuizen.

Dat kan nog even duren en in de tussentijd wordt er elke week heen en weer gevlogen.

Om ons een indruk van Denemarken te geven en de beide families elkaar wat beter te leren kennen, hebben zij een enorm groot huis gehuurd waar de zeven gezinnen/stellen in kunnen, met elk een eigen ruimte.

Omdat de afzonderlijke leden ook in verschillende landen wonen, heel leuk natuurlijk.

Er zullen Denen, Noren, Duitsers en Nederlanders aan de kerstdis zitten.

Ook zal er een enorme, zelf gezaagde dennenboom staan met sobere versiering, heb ik begrepen.

En er is zelf geschoten wild:-( en traditionele kerstgerechten. Er zal worden gezongen en gedanst op Deense kerstliederen.

Kortom: anders dus.....!

Ik ga er even tussenuit (ha, ha...alsof ik al zo regelmatig blog...:-)

Ik wens iedereen oprecht mooie feestdagen, fijne jaarwisseling en een heel goed 2015!

Glaedelig jul og et godt nytår

God Jul Og Godt Nytt Aar

Frohe Weihnachten und ein glückliches Neues Jahr

Fijn Kerstfeest en Gelukkig Nieuwjaar

eventjes terug...

Wat een enorme tijd geleden dat ik wat postte, zeg. Mijn inspiratie laat echt te wensen over. Bovendien liep de aanschaf van een camera wat langer uit dan gepland en waren er zoveel dingen aan de hand dat ik er niet toe kon komen te bloggen. Ik ga maar niet uitleggen wat al die dingen dan zijn want soms zijn blogs niet geschikt om alles op te publiceren. In elk geval voor mij genoeg om even niet aanwezig te zijn op het WWW.
Wel wil ik even laten zien dat we gisteren voor het eerst doelbewust op zoek zijn gegaan naar een schouw. We besloten dat het toch een zandstenen schouw zal worden, maar niet te enorm omdat dat in onze woonkamer niet past.
Omdat onze huidige openhaard ingebouwd is in een enorme kastenwand aan allebei de kanten, moet er veel breekwerk gebeuren. Want behalve slopen van de kasten en gedeeltelijk ook het stookkanaal, moeten de muren, plafond, vloer etc. waar de kasten tegenaan zaten natuurlijk ook weer hersteld worden. En als dat gedaan is moet de hele kamer natuurlijk ook weer geschilderd etc. worden. Daar zie ik best tegenop en we gaan dat ook pas in het voorjaar doen.
Probleem is ook dat we parket hebben en de parketzaak failliet is, dus hetzelfde parket op de plaats waar nu de kasten staan, wordt ook lastig. Wat dan: hetzelfde parket ligt in de hal, dus daar opbreken en in de kamer leggen? Of gewoon een hele brede strook steentjes aansluitend aan de nieuwe openhaard? Enfin...dat moeten we nog allemaal goed gaan uitzoeken.
Gisteren zijn we dus naar 't Achterhuis in Udenhout gereden. Niet echt dichtbij voor ons, maar de grote collectie schouwen is geweldig om te zien.
Overigens echt een prachtige zaak, met oude bouwmaterialen. Echt de moeite van de lange rit waard! Watertandend door de magazijnen en tuinen gelopen. Ook aan tuinantiek stond er veel dat ik heel graag in mijn eigen tuin zou zien:-)
We kozen voor drie opties aan schouwen.
We weten nog niet of het hele stookkanaal afgebroken moet worden of niet. Momenteel is dat behoorlijk breed zodat een ombouwschouw wel heel erg groot zou worden. Dan zou daar een voorzetschouw moeten komen. Moet het wel afgebroken worden wil ik graag een wat smaller stookkanaal zodat de schouw er omheen past.
Ik heb drie foto's gemaakt: twee voorzetschouwen en één ombouwschouw.
Hier staan ze alle drie als ombouwschouw, maar dat kan aangepast worden. Behalve bij nummer drie, die wordt dan te smal aan de onderkant.
Je ziet ze hier gewoon los staan natuurlijk, maar genoeg om een indruk te krijgen, denk ik.
Binnenkort komt iemand van 't Achterhuis naar onze situatie kijken en dan weten we meer.
Ik kan niet wachten!

even time-out.....

Het is al lang geleden (bijna een maand) dat ik hier een post heb geplaatst.
En ook nu gaat het er niet van komen.
Had ik verleden week ineens weer inspiratie, dankzij mooie sobere herfstboeketten, een houten schaal en een bezoek aan een leuke woonwinkel. En natuurlijk wilde ik foto's maken om een en ander te laten zien.
Maar de camera weigerde en was niet aan de praat te krijgen. Ook bij onderzoek door een prof was er geen goede oplossing. Laten maken was te duur, dat is de camera niet meer waard.
Dus moeten we op zoek naar een nieuwe....en dat is hier wel een dingetje. Bij deze twee absolute nitwits op fotogebied.
Van de week gaan we op pad voor een nieuwe camera en dan zal ik mijn best doen zo snel mogelijk weer eens te updaten.
Ik lees alle blogs met veel plezier en volg jullie dus wel.
Fijne week!

 

barok in de tuin...

Ja...barok!
Dat is natuurlijk wel iets heel anders dan stoer, landelijk en sober.
Maar klaarblijkelijk heb ik twee kanten, ha, ha! Ik houd voor binnenshuis van stoere en sobere items maar buiten mag het wat mij betreft iets zwieriger. Te meer daar we een behoorlijk groene en toch ook enigszins saaie tuin hebben. Daar vind ik beelden, potten en smeedijzer wel weer leuk staan.
Een poos geleden zag ik op MP een oude betonnen fontein (voor een heel zacht prijsje). Mooi van vorm en heel groot. Omdat we maanden geleden een heel grote boom wegzaagden aan de voorkant van onze parkeerplaats was daar nog steeds een stomp te zien waar ik me aan ergerde. Verwijderen zou een kapitaal kosten omdat daar zwaar materieel aan te pas komt maar laten zitten is ook zo wat. Ik was dus al van plan er een pot op te zetten. Maar het moest een behoorlijk grote pot zijn daar de stomp een behoorlijk omvang heeft. Enfin...de fontein leek met er perfect voor.
Wij togen naar het verkoopadres, vonden het een mooi ding en wilden hem wel kopen. Maar hoe we ook met zijn drieën sjouwden en trokken, er kwam geen beweging in het ding. Lood- en loodzwaar. Ten einde raad maar naar huis gegaan, nadat we de verkoper betaald hadden (hij had, na ons, nog vijf andere gegadigden:-)
De week erop met schoonzoon en aanhangwagen terug. Echt ongelofelijk maar die schoonzoon van ons tilde het ding ALLEEN op! Beresterk, die vent en hij heet dus niet voor niets David, ha, ha!
En thuisgekomen heeft hij meteen ook de stomp afgezaagd en rechtgemaakt en daarna weer de betonnen delen er op getild. Ppfff....
Ik heb er winterviolen en wat klimop ingedaan. Maar eigenlijk is hij leeg net zo leuk, dus wellicht vul ik hem ook helemaal niet meer. Zijn stompvoet begroeit wel weer met klimop, dat gaat hier razendsnel.
Een paar dagen later zag ik nog een kleine betonnen putto op MP. Ook opgehaald (gelukkig niet zo zwaar) en tussen de Rhododendrons gezet. Ook helemaal leuk, vind ik.
Ik snap dat het niet ieders smaak is en ik houd zelf ook niet zo van veel beton in de tuin.
Maar hier ben ik dan toch wel heel blij mee!

huis in de natuur en de natuur in huis...

Een hele tijd geleden dat ik weer eens wat van me liet horen. Ik ben wel op FB actief geweest maar voor bloggen had ik niet veel inspiratie en trouwens ook niet veel tijd.
We hebben allerlei leuke dingen ondernomen omdat mijn man een héél lange vakantie had. Heerlijk, want voor die tijd was hij erg druk met zijn werk en met de politiek. Dit waren dan ook prima weken om weer eens wat met elkaar te ondernemen en van elkaar te genieten zonder tijdsdruk.
Hij vond het zelfs zo leuk en bevrijdend dat hij er nu over denkt om vervroegd met pensioen te gaan, ha ha! Nou, een hele omslag, maar ik vind het leuk, hoor! Even afwachten dus hoe dat gaat verlopen....
Veel is er in hier in huis in die weken niet gebeurd. Af en toe hebben we wel leuke woonwinkels bezocht, maar omdat ik me voorneem niet al te veel nieuwe dingen meer in huis te halen, was daar niet veel over te melden. Klussen die we deden waren in de sfeer van onderhoud, dus daar valt ook niet zoveel over te bloggen.
Nu we de laatste week weer wat meer binnenshuis moesten doorbrengen en wat minder buiten, vond ik het tijd om wat natuur in huis te halen. Ons huis staat weliswaar midden in de natuur, maar nu moet er binnen ook wat meer natuur komen, vind ik. Past bij de herfst, hoewel die van mij nog even mag wegblijven.
Ik plukte dus heel grote bereklauwen (wel goed ingedroogd, hoor), en wat wilde peen. Ik kocht ook rozenbottels en mos en er zaten nog bramen aan de wilde braamstruik hier in het bos (op de foto trouwens nog wat Limburgse bramen). Alles bij elkaar geeft het een gezellige aanblik als de kaarsjes aan zijn.
Ik heb inmiddels weer een bij een heleboel blogs bijgelezen en las best veel nare berichten.
Daarom wens ik ook iedereen die dat kan gebruiken heel veel sterkte en gezondheid.
De kaarsjes op de foto brand ik voor jullie!!

 

ze staan weer...

Ze staan weer...!
Ik kwam langs de uiterwaarden van ons dorp enorme berenklauwen tegen, echt enorm!
Vanmiddag even langs gereden. Mocht eigenlijk niet, verboden voor auto's, maar ja...zeg nou zelf, zulke joekels laat je niet staan toch? En met de fiets was dus geen optie, ha, ha!
Ik moest ze thuis toch behoorlijk kortwieken, want ze waren te hoog voor de grote kruik in het erkerraam.
Natuurlijk kan ik helemaal geen mooie foto's maken omdat de kruik voor het raam staat en een donkere achtergrond veel beter is. Maar ja, zowel kruikvaas als berenklauwen verplaats je niet zo maar.
Maar geloof me: ze staan veel leuker dan op de foto lijkt.
Ik blog weinig op dit moment, maar dat komt omdat manlief nog een paar weken thuis is en we veel leuke dingen ondernemen. Tenslotte komt er zo meteen als de gemeenteraad zijn reces heeft gehad, niet veel meer van:-)
Ik ga dus nog even van de laatste loodjes genieten.....

tafeltje...

Jullie hebben nog twee dingen te goed van mij...
Ten eerste de zuil die mijn schoonzoon maakte en die ik met white wash heb bewerkt.
Daar moeten jullie even op wachten want de plantjes in de schaal bovenop zijn erg lelijk geworden door de regen. Daar doe ik dus eerst andere beplanting in en dan zal ik een foto nemen.
En dan zou ik nog het bewerkte biedermeier tafeltje laten zien.
Dat tafeltje heeft me behoorlijk dwars gezeten. Ten eerste omdat de val voor heel veel uitstel zorgde, want ik kon mijn arm niet goed bewegen, laat staan gebruiken om te schuren. En daarna bleek de tafel van slechte kwaliteit te zijn en de roodachtige verf of lak was er bijna niet af te krijgen. De naden en ribbels van de poten hebben nog steeds een klein roodachtig randje maar dat is nu niet meer te zien.
Ik smeerde het tafeltje eerst twee keer over met afbijt in. Veel lak ging er van af maar het kostte toch nog behoorlijk wat schuurwerk om het blank te krijgen.
Daarna bewerkte ik het tafeltje met een grey wash die ik maakte van water en een restje kalkverf, kleur Elephant Skin. Eigenlijk had het achteraf iets donkerder mogen zijn (ik twijfelde nog, had ook nog een potje Thunder Sky, had ik beter kunnen gebruiken ) maar veel zin om het nog eens te schuren en te verven had ik niet. Wellicht over een paar weken of zo.
Ik zag later pas dat er op de foto nog een paar viltjes onder de poten liggen omdat de verf nog wat kon afgeven, maar inmiddels zijn die er natuurlijk onder uit.
Serena staat nu op het tafeltje. Ze mag een tijdje bij ons in huis staan want ik ben zo blij met haar!
Van de winter gaat ze naar buiten, maar eerst moet ik nog een sokkel voor haar laten maken of een stevige en brede zuil zien te vinden.

Serena...

Al sinds mijn bezoek aan Violier at Home (zie mijn post van 23 september 2013) ben ik weg van het beeld van Beeldenmakerij Il Cupido, Serena genaamd. Daar zag ik het in huis staan en sindsdien is het in mijn geheugen blijven hangen. Omdat het best een prijzig beeld is, kwam het niet meteen tot aankoop. Maar het bleef een stille wens:-)
Gisteren waren Hubbie en ik een dagje op pad. We zouden lekker naar de Friese meren en onderweg nog even een omweg maken om bij woonwinkel De Wilgengaarde in Ruinen te kijken.
Het eerste waar mijn oog op viel toen we bij de gezellige en mooie winkel binnenkwamen was natuurlijk Serena...of ze daar al die tijd op mij had staan wachten:-)
Nadat we de winkel uitgebreid hadden bekeken en alle mooie spullen, voornamelijk van Hoffz, hadden bewonderd, kwamen we in gesprek met de bijzonder vriendelijke eigenaren van de winkel. Onder het genot van een heerlijke cappucino, vertelden ze ons dat de winkel nu al te klein begint te worden voor ze. De winkel is een succes aan het worden en hun klanten komen zo'n beetje uit het hele land. Ze hebben inmiddels hun oog laten vallen op een grote loods, net buiten het dorp, en bekijken momenteel of de verbouw hiervan en de verkoop van de huidige panden (winkel en woonhuis) haalbaar is.
De Wilgengaarde is inderdaad een volle, maar zeer mooie woonwinkel. In een grotere ruimte zouden hun stoere en sobere items veel beter uitkomen, dat geloof ik graag. Ik hoop dan ook van harte dat ze daar in gaan slagen want ik wens dit hardwerkende, vriendelijke echtpaar alle goeds van de wereld.
Nadat ook Hubbie onder de bekoring van Serena was geraakt, besloten we haar mee te nemen. De eigenaresse vertelde dat ze het beeld juist die ochtend hadden binnengekregen, en nauwelijks een paar uurtjes later dus al weer verkocht!
Het loodzware beeld werd gelukkig voor ons in de auto getild (het uittillen thuis was ook een compleet ander verhaal:-)
Nu staat Serena nog even op de tuintafel. De bedoeling is dat mijn biedermeiertafeltje snel af is en dat ze daarop een plaatsje gaat vinden. Het bewerken van het tafeltje dat ik op MP vond, moest een paar weken wachten totdat mijn schouder hersteld was van een val.
Inmiddels is het kaal en moet het vergrijsd worden. Nu popel ik natuurlijk om ermee aan de slag te gaan en Serena in huis te halen. Daar mag ze een poosje blijven staan om daarna de tuin in te gaan om mooi bemost te raken.
Overigens zijn Hubbie en ik nooit bij de Friese meren aangekomen. Omdat we onderweg al veel tijd  "kwijt" waren geraakt met het bezoek aan de Wildengaarde en een uitgebreide lunch, besloten we om naar Giethoorn te gaan, daar waren we al in geen jaren geweest. We genoten enorm van de tocht op de slootjes, de wandeling door het mooie dorp, en de leuke terrasjes.
Een heerlijk dagje dus, met een heel mooi "souvenir".

Serena's neusje lijkt donker, maar gelukkig is dat schaduw:-)

tuinieren...

Gisteren weer een aantal uren in de tuin gewerkt. Tjee....dat voelde ik wel, zeg!

Zoals jullie weten hebben we hier een heel grote tuin, waar heel veel te onderhouden is. En hoewel ik altijd graag tuinierde is de échte lol er de laatste tijd een beetje af. De jaren gaan toch tellen, of ik het nu toegeef of niet :-)
Bovendien is deze tuin mooi, maar niet helemaal mijn smaak. Een echte bostuin die alleen maar met heel grote ingrepen te veranderen zou zijn. Er staan heel veel, meters hoge, bomen en enorme struiken. Ik krijg van diverse kanten complimenten over de tuin, maar het rare is dat ik met mijn kleine tuintje vroeger blijer was dan met deze enorme bostuin.
Maar goed: ik probeer veel hoekjes te creëren waar mijn sfeer toch enigszins in terug te vinden is. Vandaag is het een beetje regenachtig maar ik ben toch even de tuin in geweest om wat plaatjes te schieten.
Een tijdje geleden kocht ik deze mooie, maar enorm zware betonnen tuinschaal op een rommelmarktje. Hij was al gevuld met oxalis. Op de bovenste foto zie je de oxalis openstaan (bij zonnig weer) en op de tweede foto bij donkerder weer (dan sluit hij zijn bloemetjes).

 

Mijn lieve schoonzoon maakte voor mij nog een zuil van sloophout. Ik moet hem nog even schuren en bewerken, maar ik vind hem nu al geweldig! Daar gaat deze mooie tuinvaas zo meteen een plekje op krijgen.

Verder kocht ik zaterdag nog een aantal eenjarigen. Een van mijn favorieten is de Mexicaanse madelief. Die koop ik elk jaar weer en die heeft zich ook in diverse kieren, spleten en bakken  in onze tuin uitgezaaid! Kijk maar eens hier: alleen de bovenste pot (foto 2 is een close up hiervan) heb ik dit jaar gekocht, de rest zijn allemaal madelieven die zich hebben uitgezaaid in potten, hoekjes en kiertjes. Geen grote, imponerende plant maar lief en bescheiden, daar houd ik van (voor planten dan , tenminste....:-)

Ik zag ooit in een boek van Elisabeth de Lestrieux een foto van een enorme loden bak helemaal gevuld met deze Mexicaanse madelief. Dat heb ik nog steeds voor ogen: ooit komt die loden bak er!

 

 

 

Mijn stokrozen doen vreselijk hun best, maar door de regelmatige buien vallen veel knoppen af. Zonde hoor!

Ik kocht ook nog vlijtige liezen in het wit, voor op de verandatafel. Omdat ze vrij ver naar achteren op de tafel zijn gezet, komt de zon er niet zo veel. Dat maakt dat ze mooier blijven. Ze moeten nog wel wat uitgroeien, maar dat komt vanzelf (ik zie overigens nu dat ik mijn terrastafel weer eens moet opbleken!)



 

Ook wat gipskruid voor op de terrastafel bij Hubbie's werkkamer. Staat gezellig als zijn politieke vriendjes komen vergaderen, ha, ha!

Tenslotte nog een paar plaatjes van bepaalde plekken, met name de hortensia's, in de borders.

 

 

Een lange post met veel foto's is het geworden, zie ik nu.

Maar omdat ik momenteel ook niet zoveel inspiratie heb, maakt dit het wellicht een beetje goed:-)!



weer terug...

Net terug uit het heerlijke Toscane van een heerlijke vakantie die we doorbrachten op twee verschillende agriturismo's.  Een agriturismo is een authentiek gerestaureerde boerderij of landhuis waarvan kamers, appartementen of vrijstaande huisjes verhuurd worden aan gasten. De meeste agriturismo's (eigenlijk agriturismi, in het Italiaans) produceren wijn of olijfolie, maar soms ook kaas, honing of jam. Een agriturismo is uiteraard landelijk dus is meestal omringd door wijngaarden, olijfbomen, heuvels of bergen.  
Wij verbleven de eerste week in een appartement waar we eens vaker zijn geweest. We werden er als familie begroet en kregen zelfs een flinke korting bij het afrekenen:-) We verkenden opnieuw kleine dorpjes, genoten van het fenomenale uitzicht vanaf de heuvel waar het huis lag, lagen heerlijk bij het mooie zwembad (ik) of namen een flinke duik (manlief).

Aan het eind van deze week haalden we onze jongste dochter en haar vriend op van het vliegveld Pisa.  Ze gingen mee naar de volgende bestemming, een flink aantal kilometers hoger gelegen. Ook een agriturismo, maar ditmaal een nieuwere, hoewel ook in authentieke stijl gerenoveerd.
Het was heerlijk om ze een paar dagen te logeren te hebben. We deden een aantal wijnproeverijen, want schoonzoon is een wijnkenner en -verzamelaar. Op de terugweg hadden we dus aardig wat bagage extra aan wijn en olijfolie, want ook van deze laatste hebben we veel en vaak geproefd. Uiteraard konden zij dat niet meenemen in het vliegtuig dus.....:-
Ook gingen we een dag naar Florence. Wat een heerlijke stad is dat toch. We hadden ditmaal al kaartjes voor het Uffizi via het Internet gekocht, want vorige keren was de rij wachtenden vreselijk lang (soms moeten bezoekers wel vijf uur in de rij staan, hoorde ik). Dit maal kostte het ons slechts een half uurtje. Schitterend museum, vind ik. Het gebouw zelf is al een kunstwerk. Het werd in de 16e eeuw gebouwd in opdracht van Cosimo de Medici. Het was aanvankelijk bedoeld als kantoorruimte voor de bankiersfamilie. Later brachten ze er hun kunstschatten onder en stelden de collectie open voor het publiek. De verzameling bestaat uit schilderkunst van de late middeleeuwen en vroege renaissance tot de barok. Er staan veel Griekse en Romeinse beeldhouwwerken, alsmede veel waardevolle en belangrijke schilderijen van schilders als: Botticelli, Raphael, Caravaggio, Leonardo da Vinci, Michelangelo, Titiaan, Rubens, Rembrandt en nog zo veel anderen.
Toen we aan het eind van de week de kids weer terug naar het vliegveld brachten, hadden we nog twee dagen samen. De temperaturen die twee weken schitterend waren geweest, begonnen op te lopen tot een broeierige hoogte, want er werd slecht weer verwacht. Die dagen hebben we dus rustig in de schaduw doorgebracht, al lezend en puzzelend, met hooguit een uitstapje naar een favoriet restaurantje.

We kunnen er dus weer tegen. En dat is maar goed ook, want morgen wordt Hubbie geopereerd en later deze week ga ik door de scan. Gelukkig geen ernstige dingen, maar wel vervelend. Maar wat moet gebeuren, moet gebeuren! Is niet anders. Gelukkig zijn er ook veel leuke dingen! Zo gingen we vanmiddag naar onze oudste dochter en haar man en natuurlijk mijn grote liefde Ernst! Door de telefoon hoorde ik al dat zijn woordenschat behoorlijk is toegenomen en hij babbelt inderdaad de hele dag door gezellig tegen iedereen aan. Zo'n heerlijk mannetje!

Ik heb jullie posten niet allemaal gelezen, dus ik heb nog veel in te halen. Maar daar heb ik de komende tijd gelegenheid genoeg voor.

En ik zag dat ik weer een aantal nieuwe volgers heb, waarvoor dank. Wees welkom!

Iedereen een fijne week gewenst!

SAN GIMIGNANO:

 

FLORENCE:

 

UITZICHT VANUIT ONS EERSTE VERBLIJF:

 

UITZICHT VANUIT ONS TWEEDE VERBLIJF: