tuinieren...

Gisteren weer een aantal uren in de tuin gewerkt. Tjee....dat voelde ik wel, zeg!

Zoals jullie weten hebben we hier een heel grote tuin, waar heel veel te onderhouden is. En hoewel ik altijd graag tuinierde is de échte lol er de laatste tijd een beetje af. De jaren gaan toch tellen, of ik het nu toegeef of niet :-)
Bovendien is deze tuin mooi, maar niet helemaal mijn smaak. Een echte bostuin die alleen maar met heel grote ingrepen te veranderen zou zijn. Er staan heel veel, meters hoge, bomen en enorme struiken. Ik krijg van diverse kanten complimenten over de tuin, maar het rare is dat ik met mijn kleine tuintje vroeger blijer was dan met deze enorme bostuin.
Maar goed: ik probeer veel hoekjes te creëren waar mijn sfeer toch enigszins in terug te vinden is. Vandaag is het een beetje regenachtig maar ik ben toch even de tuin in geweest om wat plaatjes te schieten.
Een tijdje geleden kocht ik deze mooie, maar enorm zware betonnen tuinschaal op een rommelmarktje. Hij was al gevuld met oxalis. Op de bovenste foto zie je de oxalis openstaan (bij zonnig weer) en op de tweede foto bij donkerder weer (dan sluit hij zijn bloemetjes).

 

Mijn lieve schoonzoon maakte voor mij nog een zuil van sloophout. Ik moet hem nog even schuren en bewerken, maar ik vind hem nu al geweldig! Daar gaat deze mooie tuinvaas zo meteen een plekje op krijgen.

Verder kocht ik zaterdag nog een aantal eenjarigen. Een van mijn favorieten is de Mexicaanse madelief. Die koop ik elk jaar weer en die heeft zich ook in diverse kieren, spleten en bakken  in onze tuin uitgezaaid! Kijk maar eens hier: alleen de bovenste pot (foto 2 is een close up hiervan) heb ik dit jaar gekocht, de rest zijn allemaal madelieven die zich hebben uitgezaaid in potten, hoekjes en kiertjes. Geen grote, imponerende plant maar lief en bescheiden, daar houd ik van (voor planten dan , tenminste....:-)

Ik zag ooit in een boek van Elisabeth de Lestrieux een foto van een enorme loden bak helemaal gevuld met deze Mexicaanse madelief. Dat heb ik nog steeds voor ogen: ooit komt die loden bak er!

 

 

 

Mijn stokrozen doen vreselijk hun best, maar door de regelmatige buien vallen veel knoppen af. Zonde hoor!

Ik kocht ook nog vlijtige liezen in het wit, voor op de verandatafel. Omdat ze vrij ver naar achteren op de tafel zijn gezet, komt de zon er niet zo veel. Dat maakt dat ze mooier blijven. Ze moeten nog wel wat uitgroeien, maar dat komt vanzelf (ik zie overigens nu dat ik mijn terrastafel weer eens moet opbleken!)



 

Ook wat gipskruid voor op de terrastafel bij Hubbie's werkkamer. Staat gezellig als zijn politieke vriendjes komen vergaderen, ha, ha!

Tenslotte nog een paar plaatjes van bepaalde plekken, met name de hortensia's, in de borders.

 

 

Een lange post met veel foto's is het geworden, zie ik nu.

Maar omdat ik momenteel ook niet zoveel inspiratie heb, maakt dit het wellicht een beetje goed:-)!



weer terug...

Net terug uit het heerlijke Toscane van een heerlijke vakantie die we doorbrachten op twee verschillende agriturismo's.  Een agriturismo is een authentiek gerestaureerde boerderij of landhuis waarvan kamers, appartementen of vrijstaande huisjes verhuurd worden aan gasten. De meeste agriturismo's (eigenlijk agriturismi, in het Italiaans) produceren wijn of olijfolie, maar soms ook kaas, honing of jam. Een agriturismo is uiteraard landelijk dus is meestal omringd door wijngaarden, olijfbomen, heuvels of bergen.  
Wij verbleven de eerste week in een appartement waar we eens vaker zijn geweest. We werden er als familie begroet en kregen zelfs een flinke korting bij het afrekenen:-) We verkenden opnieuw kleine dorpjes, genoten van het fenomenale uitzicht vanaf de heuvel waar het huis lag, lagen heerlijk bij het mooie zwembad (ik) of namen een flinke duik (manlief).

Aan het eind van deze week haalden we onze jongste dochter en haar vriend op van het vliegveld Pisa.  Ze gingen mee naar de volgende bestemming, een flink aantal kilometers hoger gelegen. Ook een agriturismo, maar ditmaal een nieuwere, hoewel ook in authentieke stijl gerenoveerd.
Het was heerlijk om ze een paar dagen te logeren te hebben. We deden een aantal wijnproeverijen, want schoonzoon is een wijnkenner en -verzamelaar. Op de terugweg hadden we dus aardig wat bagage extra aan wijn en olijfolie, want ook van deze laatste hebben we veel en vaak geproefd. Uiteraard konden zij dat niet meenemen in het vliegtuig dus.....:-
Ook gingen we een dag naar Florence. Wat een heerlijke stad is dat toch. We hadden ditmaal al kaartjes voor het Uffizi via het Internet gekocht, want vorige keren was de rij wachtenden vreselijk lang (soms moeten bezoekers wel vijf uur in de rij staan, hoorde ik). Dit maal kostte het ons slechts een half uurtje. Schitterend museum, vind ik. Het gebouw zelf is al een kunstwerk. Het werd in de 16e eeuw gebouwd in opdracht van Cosimo de Medici. Het was aanvankelijk bedoeld als kantoorruimte voor de bankiersfamilie. Later brachten ze er hun kunstschatten onder en stelden de collectie open voor het publiek. De verzameling bestaat uit schilderkunst van de late middeleeuwen en vroege renaissance tot de barok. Er staan veel Griekse en Romeinse beeldhouwwerken, alsmede veel waardevolle en belangrijke schilderijen van schilders als: Botticelli, Raphael, Caravaggio, Leonardo da Vinci, Michelangelo, Titiaan, Rubens, Rembrandt en nog zo veel anderen.
Toen we aan het eind van de week de kids weer terug naar het vliegveld brachten, hadden we nog twee dagen samen. De temperaturen die twee weken schitterend waren geweest, begonnen op te lopen tot een broeierige hoogte, want er werd slecht weer verwacht. Die dagen hebben we dus rustig in de schaduw doorgebracht, al lezend en puzzelend, met hooguit een uitstapje naar een favoriet restaurantje.

We kunnen er dus weer tegen. En dat is maar goed ook, want morgen wordt Hubbie geopereerd en later deze week ga ik door de scan. Gelukkig geen ernstige dingen, maar wel vervelend. Maar wat moet gebeuren, moet gebeuren! Is niet anders. Gelukkig zijn er ook veel leuke dingen! Zo gingen we vanmiddag naar onze oudste dochter en haar man en natuurlijk mijn grote liefde Ernst! Door de telefoon hoorde ik al dat zijn woordenschat behoorlijk is toegenomen en hij babbelt inderdaad de hele dag door gezellig tegen iedereen aan. Zo'n heerlijk mannetje!

Ik heb jullie posten niet allemaal gelezen, dus ik heb nog veel in te halen. Maar daar heb ik de komende tijd gelegenheid genoeg voor.

En ik zag dat ik weer een aantal nieuwe volgers heb, waarvoor dank. Wees welkom!

Iedereen een fijne week gewenst!

SAN GIMIGNANO:

 

FLORENCE:

 

UITZICHT VANUIT ONS EERSTE VERBLIJF:

 

UITZICHT VANUIT ONS TWEEDE VERBLIJF:

olijfboompjes...

Eindelijk weer eens een beetje droog in de tuin!
We hadden al lange tijd een olijfboompje, dat door Hubbie elke winter moeizaam naar de garage wordt versleept, dus "wij nemen er dus echt geen andere planten bij die in de winter naar binnen moeten" :-)
Och, niets veranderlijker dan een mens...we zagen op MP een mooie hardhouten bank in een licht gebogen vorm. Mooi voor bij de vijver dus. Maar toen daar aan één kant een olijfboompje bij stond zag het er aan de andere kant toch wat...ehh...kaal uit. En het grappige is dat mijn man dat klaarblijkelijk ook vond want raad eens waar hij dezelfde middag mee thuis kwam. Juist: met nog een olijfboompje! De grote grijze potten waarin ze staan moeten natuurlijk nog wel een beetje verweren en bemost raken!
Tja...dat wordt dus dubbel sjouwen van de winter! En het leuke ervan is dat het dit maal niet mijn schuld is, ha, ha!

 

Mijn viooltjes op de veranda zijn erg mooi gebleven in tegenstelling tot de viooltjes die in de voortdurende regen hebben gestaan. Hopelijk knappen die nog wat op als het weer wat droger is.

Ben momenteel een tafeltje aan het behandelen (afbijten, schuren en donkerder maken). Het is een biedermeiertafeltje dat ik al heel lang zocht en dat ik gelukkig verleden week ook op MP vond.

Wordt vervolgd.



Franse Elzas...

Afgelopen week waren we een paar dagen in de Franse Elzas. Voor ons een geheel onbekend gedeelte van Frankrijk, maar het gevolg van een leuke aanbieding van een touroperator.
Eventjes eruit in een vakantieperiode van manlief. Wel wat opgezocht via het Internet natuurlijk, maar voor de rest hebben we het op ons laten afkomen. Nou, dat viel bepaald niet tegen. De Elzas is bestrooid met leuke kleine dorpjes die je het gevoel geven eeuwen in de tijd terug te gaan.
We zouden overnachten in een prestigieus hotel...nou dat prestige was ongetwijfeld ook van een vorige eeuw, want het was wel een beetje vergane glorie, hoewel dat eigenlijk ook wel weer een bepaalde charme aan het geheel gaf. Toen we ons zolderkamertje ge-updated hadden naar een normale kamer was het prima.
We zijn aan de Franse kant van de Elzas gebleven, hoewel we eerder dachten ook nog een gedeelte van de Duitse kant "te doen". Maar er was zoveel te bekijken en te zien dat we dat laatste idee snel vergaten. Ik heb aanvankelijk wel wat in brocante- en antiekzaakjes gesnuffeld, maar heb het al snel opgegeven. Mij allemaal veel te veel frutsels en fratsels (uitdrukking van mijn moeder:-) Geen stoere en sobere items te bekennen!
Onderstaand een paar foto's die een indruk geven van de dorpjes, vol vakwerkhuizen in alle kleuren van de regenboog en overal versierd met bloemen of strodecoraties.
Manlief kon het niet laten me te pesten toen hij mijn enthousiasme zag en stelde voor om  het houtwerk van ons huis ook roze, geel of groen te schilderen i.p.v. grijs!
Nee, dat is me een stap te ver, maar mooi vind ik het wel (daar....:-)

 

pot en zuil...

Hierbij nog even de beloofde foto's van pot en zuil.
Ik ben er blij mee. De planten zijn vervangen door een aantal lavendelplantjes. Staat strakker en kleurt beter. De zuil veroudert natuurlijk nog wat en zal dan iets grijzer worden. En zo niet dan is er altijd nog Carbon Wax of loogbeits:-)

 

 De zwarte viooltjes hebben een andere behuizing gekregen.

De plantjes die ik veel te ongeduldig in de nieuwe tuinpot propte zijn nu naar de grote houten kuip overgeheveld. Ik heb er nog wat blauwe planten bij gekocht, zo wordt dit een mooie blikvanger tussen al het groen deze zomer. Moet nog wat uitgroeien maar ik weet uit ervaring dat dit over een paar weken een blauwe waterval van bloemen is.

De New Dawn en de stokrozen hebben er ook zin in.

Heel graag wil ik het houtwerk aan de buitenkant van ons huis grijs schilderen. Maar aangezien de markiezen blauw-wit zijn, is dat een beetje onlogisch. En alle markiezen vervangen is vreselijk duur (zelfs alleen het doek, want we hebben vrij veel grote ramen rondom) en ze zijn pas zes jaar oud, dus dat doe je ook niet snel, toch?

Jammer vind ik het wel en ik blijf proberen er een oplossing voor te zoeken.

zoeken en vinden...

Wat hadden we een mooie Paasdagen, he?
Hier hebben we ze echt fijn doorgebracht, o.a. met een prachtige familiebrunch op een heel mooie locatie. Ook bezochten we nog een paar markten en leuke brocantes.
Op één van die marktjes kocht ik een leuk tafeltje voor Ernst, onze kleinzoon.Daar was ik al even naar op zoek. Want het tafeltje moet natuurlijk wel hier passen, in ons huis. Ik wil het kunnen laten staan en niet steeds hoeven opbergen. Het tafeltje is zo schattig en het past perfect bij het oude stoeltje dat ik al eens bij Ariane in Ederveen kocht.



Ik kocht weer een zwart viooltje. Dat heb ik eigenlijk elk jaar staan, maar nu kon ik het nergens vinden. Op het nippertje dan toch nog. Blij mee.

 

Ook was ik al héél lang op zoek naar een stenen vierkante tuinvaas op voet. Nergens te koop, of abnormaal duur, die enige keer dat ik hem eerder zag. Verleden week ging ik in Bussum naar Walden Woods. Wat een leuke zaak! Een oude tuin bij een fantastisch huis, en die tuin vol met de leukste brocante en vintage spullen. Veel tuinpotten, tuinmeubilair, tuinbeelden, etc. De leuke energieke eigenaresse vertelde (en liet zien) dat ze in de Ariadne van deze maand stond.
Ik zag ergens in een verloren hoek dé pot staan! Er was er maar één van, dus ik was heel blij dat ik hem gespot had. Meteen meegenomen natuurlijk. Ongeduldig als ik ben plantte ik hem meteen dezelfde dag al in met plantjes die ik had staan om in andere potten te doen. Moest natuurlijk helemaal niet....geduld is een schone zaak! Ik zag meteen dat dat het niet was. Morgen dus maar op zoek naar soberder buitenplantjes. En vrijdag kan ik de zuil ophalen die ik liet maken voor de pot.
Dan zal ik nogmaals foto's maken maar voor nu laat ik even zien hoe hij er uitziet (let dus niet op de beplanting:-)

 



Alles begint zo heerlijk uit te lopen buiten. Zelfs in onze bostuin bloeit er best heel veel.
De blauwe regen plantte ik drie jaar geleden en hij groeit goed. Natuurlijk moet hij nog wat meer groeien voor een mooier effect, maar het begin is er.

 

Ook de rhododendron knoppen beginnen weer open te gaan. Dat is mooi hier, want er staan er natuurlijk heel veel in verschillende kleuren.
In de bospaden begint ook van alles op te komen. Zo leuk!

 

In de tuinvijver is het ook een gekrioel van jewelste. Als de reiger nog eens langs komt over een poosje vindt hij op zijn minst honderd kikkers hier!

 

Tenslotte wens ik iedereen een fijne Koningsdag toe. Ik heb op zich niet zo veel met het koningshuis maar de traditie vind ik wel leuk.
Veel plezier allemaal.