anyone who keeps the ability to see beauty never grows old - Franz Kafka



woensdag 20 juni 2012

jezelf zijn...

Ik vind het grappig om kreten op diverse blogs te lezen (ze schijnen de laatste tijd erg ín te zijn) zoals: "Wees jezelf, een ander is er niet", "Wees gewoon jezelf",  "Je moet overal en altijd jezelf zijn", "In alles jezelf zijn", etc. Het zet me ook aan het denken.
Want weten we eigenlijk wel wat "jezelf zijn" betekent? Het is toch best een veelomvattend begrip.
Altijd jezelf zijn is een zwaar karwei. Misschien vind je dat ik onzin uitkraam dus laat ik proberen uit te leggen waarom ik dat vind.
Ons gedrag is de weergave van ons innerlijke "zelf", toch?  Maar is ons gedrag dan ook in alle situaties gelijk?  Ik denk dat de meesten van ons in verschillende situaties verschillende kanten van onszelf laten zien. In een groep vreemden gedragen we ons anders dan bij vrienden, bij je familie anders dan tussen collega's, bij je vriendin anders dan bij je baas. Als je moe bent reageer je anders dan wanneer je uitgerust en fit bent, en als je gespannen bent laat je andere kanten van jezelf zien dan in je vakantie. En al dat gedrag zegt iets over ons. Zelfs als we zeggen dat we alleen onszelf zijn in een bepaalde situatie (in een veilige omgeving bv.) zegt dat uiteindelijk ook iets over ons.
Een ander punt is dat we allemaal door onze omgeving worden beïnvloed, in goede of in negatieve zin. En dat geldt voor iedereen, of we dat nu toegeven of niet.
Het is moeilijk uit te maken of bepaald gedrag vanuit jezelf komt of dat je dat hebt "opgepikt". Want in de loop der tijd is dit gedrag bij ons gaan horen en zien we dat als "onszelf zijn".
Overigens is je niet altijd op dezelfde wijze gedragen soms verstandiger in het sociale verkeer. Het is verstandiger maar ook socialer je aan te passen aan je omgeving. Tegen je verdrietige buurvrouw gedraag je je anders dan tegen de vervelende supermarktmedewerker, om maar eens wat te noemen. Je bent niet ineens onecht als je rekening houdt met de situatie van dat ogenblik.
Je wordt pas onecht als je je eigen waarden vergeet. Want die moeten als het ware je kompas zijn. En het is trouwens ook nog best lastig om te weten wat dan die eigen waarden zijn. Ja natuurlijk: de waarden die we allemaal pretenderen te hebben als: naastenliefde, eerlijkheid, betrouwbaarheid, etc., liggen voor de hand. Maar wat nog meer dan?  Wat maakt de ene mens nu authentieker dan de andere?  Ik zou daar geen simpel antwoord op kunnen geven.
Het leven geeft en neemt; en dat vraagt een voortdurende aanpassing aan de situatie van dat moment.

Hoe denken jullie hierover? Vind je dat je altijd en overal jezelf bent? En wat is voor jou de definitie van jezelf zijn?

18 opmerkingen:

  1. Ik denk dat je altijd jezelf bent. Ongeacht welke situatie en hoe je handelt/reageert. Want dat handelen en reageren dat doe je zelf. Afhankelijk van de situatie kan dat de ene keer zus en de andere keer zo zijn. Maar altijd vanuit jezelf. toch?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Interessante stelling.
    Ik geloof inderdaad dat je je gedrag en houding aanpast aan je omgeving. Zonder dat je overigens jezelf ontrouw bent.
    Wanneer ik alleen thuis ben, ben ik mezelf in alle ongegeneerdheid. Gelukkig heb ik nog een heleboel andere "zelfjes".
    Sommige bekende figuren beweren altijd en overal zichzelf te zijn. En meestal zijn dat zeer onaangepaste typetjes. ;o)
    OT: bij "beïnvloed" mag de "t" weg.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Och, och.... stom! Zal de leeftijd wezen, denk ik:-) Hij is weg!

      Verwijderen
  3. Volgens mij doe ik me nooit anders voor dan ik in werkelijkheid ben. In ieder geval niet bewust. Ik zal me anders gedragen bij vrienden dan bij vreemden, dat wel, maar in weze is het beide keren dezelfde 'ik'. Ik voel ook nooit de behoefte om me beter voor te doen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik vind het vooral een mode-kreet "jezelf zijn", best irritant. Denk dat je gelijk hebt, dat de meeste (echte) mensen wel meer dan één kant hebben en afhankelijk van de situatie tonen (of niet). Wat Mrs. T zegt is ook waar, maar dat wordt er niet bedoeld als men zegt "jezelf" te moeten zijn denk ik.

    Ik houd wel van eerlijke mensen. Van die types die altijd opscheppen/zich beter voordoen, of nooit uit willen komen voor de minder leuke dingen die ze hebben/meemaken/doen, daar kan ik slecht tegen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat ik een interessante ingang vind, is de vraag die Eckhart Tolle zichzelf (jawel!) stelde: als ik mezelf ben of wil zijn, dan is er dus een 'ik', en een 'mezelf'... Doordenkertje he! Het houdt me al langere tijd bezig! Is er dus dan een echte jezelf, (je onsterfelijke ziel?) en een ik (je ego waarmee je hier op deze aarde rondloopt om allerlei ervaringen op te doen?). Als dit klopt, dan is het dus de kunst om je 'ik' en je 'jezelf' zoveel mogelijk samen te krijgen... Kortom: genoeg stof tot nadenken dus..! Leuk thema!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Moeilijk hoor. Ik denk dat ik zoveel mogelijk gewoon doe zoals ik doe. In verschillende situaties en rollen ben ik denk ik anders. Als ik me niet helemaal fit voel, probeer ik vaak wel te doen alsof ik fit ben, omdat me dat ook weer een beetje de dag doorhelpt. Of omdat een ander ook niet zit te wachten op een dooie mus.
    Ik merk wel dat ik beïnvloed wordt door wat er om me heen gebeurd.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoi Janny,
    Wat een mooi blog weer van jou! Pfff dat zet me wel aan het denken. Heb al drie keer wat getypt en weer weggehaald omdat het toch niet weergaf wat ik bedoel. Het komt erop neer dat ik me in verschillende situaties verschillend gedraag. In mijn werk als hulpverlener, als vriendin, als moeder, overal heb ik een 'rol' waarin ik stukjes van mijn persoonlijkheid laat zien aan anderen en toch voel ik me daarin mezelf... Los daarvan ben ik sinds een jaar op zoek naar wie 'ik' ben, of beter nog, ben ik de persoon die ik graag wil zijn? Een zoektocht met vallen en opstaan, waarin ik soms heel blij ben met mezelf, maar soms de twijfel ook hard toeslaat...
    En er zijn situaties waarin ik absoluut mezelf kwijt ben: in de stoel bij de tandarts, bibberend als een rietje en angstig, in grote groepen, aan de kant en onzichtbaar. Snap je het nog?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja hoor, ik snap het heel goed. En vind het heel herkenbaar.
      Janny

      Verwijderen
  8. voor mij is mezelf zijn ...gedrag stellen waar ik geen wrong van in mijn maag krijg en dat kan in elke situatie anders zijn en daar heb ik geen probleem mee ...als de knoop in mijn maag komt , vraag ik me af of het komt omdat ik er zelf moeite mee heb of dat ik denk dat anderen er moeite mee hebben ...jezelf zijn, er is niet één antwoord op ...gelukkig maar anders verstarden we onszelf weer in een hokje ...

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Zie je...dat is nou precies waarom ik zo blij ben met jouw blog: vanwege de diepgang (om maar even op een iets ouder blogje terug te komen.)
    Volgens ben ik ook gewoon overal mezelf. Ik weet niet beter: mijn humeur kun je van mijn gezicht aflezen. Maar ik leer er nog wel (bijna) elke dag nieuwe dingen bij. Ook over mezelf...
    Interessant onderwerp weer!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wat een geweldig goed log weer Janny, voor mij betekent "mezelf zijn" o.a. flexibel zijn en mezelf de ruimte geven om me aan te passen aan de vele verschillende situaties die ik tegenkom. Ik probeer niet om een definitie te vinden van wie ik ben of hoe ik ben. Het mooiste vind ik nog steeds als ik mezelf kan verrassen over mijn eigen reacties of over die van anderen over mijn acties en reacties. Ik heb daarbij wel grote steun aan een aantal normen en waarden die voor mij een leidraad zijn en die me juist helpen om nieuwe dingen te ontdekken, ook over mezelf.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ha Janny, mooi logje! Heb een zeurende hoofdpijn, dus van mij geen heldere reactie deze keer.
    Ik wens je alvast heel veel vakantieplezier! Vijf weken rondzwerven in een andere werelddeel, dat is spannend en opwindend, ik kan me voorstellen dat je de kriebels hebt! Hoop dat jullie enorm gaan genieten van deze verre reis!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Een voorgangster noemde het ook al ,opscheppers ,ik kan er ook niet tegen ,mensen met veel blabla
    Jezelf zijn ,ik ben zo veel mogelijk mezelf ,niet iedereen begrijp je ,ik ben nml geen vakantieganger ,ik geef er totaal niet om ,om de zoveel jaar krijg ik es de kriebels dan gaan we dus wel (gelukkig geeft mn man er ook niet om )dat wil niet zeggen dat we nergens komen ,maar niet ieder jaar en ik moet me dus altijd verweren ,als ik zeg dat we niet op vakantie gaan krijg ik altijd de kreet "ja alles is al zo duur hë?"
    Ja sorry maar dat heeft niets met geld te maken ,ik kan makkelijk op vakantie dat is het euvel niet ,t is gewoon heimwee !
    Ik moet mezelf zo bezig houden anders wil ik naar huis !
    K Wil alleen nog een keer naar Amerika (zijn we ooit es geweest ,dat is dus mn favoriete land ,maar ook weer niet om het ieder jaar te doen )t zijn gewoon hele intensieve vakanties omdat ik mezelf bezig moet houden kom ik dus altijd stikvermoeid thuis van vakanties
    Ja ik wordt daarin vaak niet begrepen ,t is jammer ,maar ik ben wie ik ben ,MEZELF ! :)

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Èén keer raden waarom ik een gloeiende, gloeiende Hartelijke Hot Hulk ben?

    Probeer wel zoveel mogelijk nederig en Liefdevol te leven.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Pfff, jezelf zijn heeft idd meerder dimensies denk ik en is flexibel inzetbaar in meerdere situaties. Dat is goed en belangrijk als overlevingsmechanisme.
    Jezelf zijn zoals in veel spreuken citaten wordt bedoeld, heeft voor mij met energie te maken. Blijf ik zoveel mogelijk bij mezelf, leef ik in mijn eigen energie en laat ik met niet leven, laat ik me niet uitputten door in een energie te leven die niet bij mij past?

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Nu ik je zo lees (en dat heb ik goed gedaan) weet ik niet of ik zo maar kan opschrijven dat ik weet wie mezelf is. Ik denk dat ik het weet maar tegelijkertijd weet ik ook dat ik geen vaste factor ben. Dat zou ik ook niet willen zijn. De mens is een lerend wezen en ik zou dat graag zolang mogelijk willen blijven. Ik geloof dat ik in mijn functie anders was dan thuis. Dat moet haast ook wel. Maar thuis ben ik gewoon mijn simpele zelf. Iemand met ambities om verhalen zo goed mogelijk te schrijven. Niet om daar rijk en beroemd mee te worden maar gewoon om het te kunnen. Lui ben ik ook. Daarom ben ik op mijn 58e met de VUT gegaan en ben ik daar nog steeds blij mee. Geen allemansvriendje ook. Als je dat wel bent, schijn je te stikken van de vrienden. Ik heb er maar enkele. Blij met internet, leesfanaat, gek van oude countrymuziek, esoterisch geïnteresseerd, jaloers als het om de liefde gaat (en dat verafschuw ik in mezelf) en vergeetachtig als het verjaardagen betreft.

    Zie hier... Plato... niet volledig maar zo ongeveer. Ik denk dat ik mezelf ben, zeker op mijn weblog. Maar als iemand het beter weet, hoor ik het wel :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Tijdens onze vakantie zag ik in een lunchcafeetje een bord hangen met de volgende tekst:
    Als je maar lang genoeg gewoon blijft word je vanzelf bizonder.
    Is gewoon blijven misschien net zo moeilijk als jezelf zijn ?
    Miek,

    BeantwoordenVerwijderen