anyone who keeps the ability to see beauty never grows old - Franz Kafka



maandag 13 september 2010

gedicht van september...






Nocturne *)

De sterren zijn met veel, vanavond.
Grote ogen in de nacht:
een meisje zwiert haar rok tot bloemen
op een dansfeest aan de gracht.

Een jongen wankelt door de stad.
Zijn benen slepen uit de maat.
De stoep ligt slordig langs de straat.
Hij heeft zijn flessen leeggedacht.

Hij is zijn mooiste woorden kwijt
en niemand die zijn pijn begrijpt;
zij danst met sterren in het haar
en hij - een slechte goochelaar
die stram naar vallend herfstblad grijpt
en briefjes post aan de oneindigheid.

Ingmar Heytze

*) Nocturne: muziekstuk van een dromerig, romantisch karakter

6 opmerkingen:

  1. Oh Janny, ik ben een grote fan van Ingmar: lees even hier als bewijs, ook zo mooi! dankje wel voor deze....

    http://beukenootjes.blogspot.com/2010/02/een-sprankeltje-licht.html

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mooi gedicht weer, Janny.
    Die laatste zin, heel ontroerend.
    Zeker uit een van de gedichtenboeken die je hebt?
    Dora

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Nocturne in a Deserted Brickyard

    Stuff of the moon
    Runs on the lapping sand
    Out to the longest shadows.
    Under the curving willows,
    And round the creep of the wave line,
    Fluxions of yellow and dusk on the waters
    Make a wide dreaming pansy of an old pond in the night

    Carl Sandburg

    Een eigenaardige nocturne.
    ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ach, wat een lief gedicht.... Nu de echte sterren nog!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Marlou:
    Ja...... een echte sterrenacht. Die zou ik wel weer eens wilen zien. Dat is lang geleden. Mooi gedicht weer deze maand.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Eindelijk weer eens bijgelezen!
    Ik vind het zo mooi dat je elke maand een gedicht plaatst. Je ziet nergens gedichten meer, vroeger stonden ze nog wel eens in een blad of zo. Dus blijven doen!
    Yvonne

    BeantwoordenVerwijderen