Natuurlijk hebben we allemaal de vreselijke beelden op t.v. gezien van de grootste ramp in eeuwen. En hebben we reportages gezien over de vele duizenden lijken die werden geborgen, over de gewonden en de rouwenden. Over de ingestorte huizen en mensen in tenten. Maar natuurlijk hebben we ook de verhalen gehoord over de inhalige president en zijn corrupte regering. Over hulporganisaties met directeuren die een ongekend hoog salaris hebben.
En vast en zeker hebben veel mensen geaarzeld met geld geven: “tja…ons geld verdwijnt in vreemde zakken” en “er blijft vast veel aan de bekende strijkstok hangen”.
En uiteraard is daar kans op. Al verzekeren de hulporganisaties ons dat er ditmaal goede afspraken zijn gemaakt en dat van elke euro 94 cent naar Haïti gaat en 6 cent voor de organisatie is bestemd.
We zagen bij de tsunami-ramp hoe het níet moet! Zo mag het ook niet gaan!
Maar niets doen, niets geven is géén optie! Dan weten we zeker dat er niets gebeurt voor de arme Haïtianen die in krottenwijken (die overigens ook niet meer bestaan!) kreperen. Dat er nog meer slachtoffers dan de tweehonderduizend die er al geteld zijn, vallen.
En gelukkig zijn inmiddels de grote inzamelacties begonnen. Op Giro 555 stond na de grote radio- en tv-actie een bedrag van 41,2 miljoen euro en dat is verdubbeld door de regering bij monde van minister Koenders van Ontwikkelingssamenwerking.
Dus ik hoop uit de grond van mijn hart dat het dit maal wel goed gaat. Dat het geld terecht komt bij de mensen waar het voor bedoeld is.
En dat er voldoende internationale coördinatie is om het geld en de hulp daar te krijgen waar het nodig is.
Tot het tegendeel blijkt heb ik er vertrouwen in en wil ik iedereen oproepen te storten, als dat inmiddels nog niet is gebeurd.
Het is prachtig dat zo veel mensen zo ruimhartig hebben gegeven. Ik zou het nog mooier vinden als al die mensen die nu geld hebben gestort ook de rest van het jaar iets aan hun medemens geven. Maar dan vooral in de vorm van vriendelijkheid, verdraagzaamheid en respect. Voor de medemens die in onze eigen dorpen en steden woont, door onze straten rijdt en die medemens wiens blik wij ontwijken als we liever de andere kant opkijken bij het zien van leed, armoede en eenzaamheid.
BeantwoordenVerwijderenIk heb gegeven maar met een bezwaard gemoed. Ik vind de opgeklopte saamhorigheid te veel en te luid en zou ook inderdaad wensen dat de solidariteit er niet alleen is als de BNers er om vragen. Dus meer van onze Westerse rijkdom delen op permanente basis, hoe moeilijk ook trouwens.
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenBen ik het helemaal mee eens. Ik las de column van Louise O.Fresco in de NRC van afgelopen zaterdag (http://weblogs.nrc.nl/fresco/)en die gaf goed weer hoe ik persoonlijk tegen dit onderwerp aankijk. Maar aan al deze wijsheden hebben de getroffen Haïtianen op dit moment niks. Daarom ben ik blij dat er toch royaal wordt gedoneerd!
BeantwoordenVerwijderenLeuk dat je een link hebt naar mijn blog. Je schrijft wel erg leuke dingen op de jouwe. Van de panty's vind ik echt geweldig. Iedere vrouw sukkelt er toch mee hé.
BeantwoordenVerwijderenGa vlug nog wat neuzen bij jou.
groetjes liliane
bedankt om mee te doen aan de Give awy.