Allemaal ontzettend bedankt. Het heeft me echt gesterkt dat zo veel mensen begrepen hoe je je als moeder en oma voelt in deze situatie.
Nog steeds staat mijn hoofd niet naar interieur en/of decoratie.
Ik vraag me af of dit nog terug zal komen en of het me ooit weer zó zal interesseren als voorheen.
Ik bezoek soms nog wel woonwinkels, antiekzaken en marktjes. Maar de echte belangstelling blijft uit... integendeel: ik erger me vaak aan alle zelfde items die ik overal weer opnieuw tegenkom. Of ik nu in Noord Holland naar een woonwinkel ga of in Limburg: ik zie veel dezelfde meubels en decoraties.
Ik ben dan altijd weer blij dat de Potstal in Valburg niet ver van mijn dorp vandaan is. Daar zie ik, tussen enkele bekende items, gelukkig ook veel stoer brocante en antiek dat wél origineel is.
Maar zoals gezegd ligt het woongebeuren me nog niet direct dicht aan het hart.
Ook mijn blog heb ik dus niet echt bijgehouden, de laatste tijd.
Ik heb weinig te melden...er is bijna niets nieuws in huis gekomen: zelfs de nieuwe dadeltakken heb ik aan me voorbij laten gaan, ha, ha!
Manlief had reces en we zijn er wel vaak op uit getrokken. Meestal is dat leuk en hebben we het erg naar onze zin. Maar dan soms, ineens...hoor ik mensen over hun kleinkinderen praten, of zie opa's en oma's bezig met de kleintjes of soms zelfs helemaal uit het niets...dan overvalt het me weer. Dan ben ik zo verdrietig en kan me met moeite goedhouden en dat soms zelfs niet eens.
We krijgen dagelijks filmpjes en foto's en we whatsappen en Facetimen. Gelukkig hebben we zo een beeld hoe het gaat. En dat is gelukkig heel goed.
Mijn jongste dochter, die weet hoe moeilijk we het af en toe hebben, nodigt ons vaak uit en organiseert vaak wat voor ons, zo lief. We hebben dan ook al veel leuke dingen met zijn vieren ondernomen. Volgende week gaan we weer een paar dagen naar de Champagnestreek, voor wat proefsessies en om wat sightseeing te doen. Dat is natuurlijk heerlijk.
Met zijn tweeën of met anderen ondernemen we regelmatig leuke dingen, afleiding is er dus volop.
En het gewone leven begint weer zo langzaam op gang te komen: vakanties voorbij, werk, cursussen en clubs beginnen weer en we gaan richting herfst en winter. We leven echt naar december toe. Er zijn al heel wat boeken over Australie en Sydney in huis.
Enfin....
Ik heb me voorgenomen dat dit het laatste blog is waar ik het over andere dingen heb dan wonen.
Maar of wonen op zich ooit nog een blog oplevert is de vraag :-)
Liefs,
Janny
Logisch dat iedereen met je meeleeft. Ik kan me goed voorstellen hoe het voelt. Wij hebben onze oudste kleindochter jaren niet mogen zien omdat haar moeder dat niet goed vond. De laatste paar jaar mag onze zoon eindelijk zijn dochter weer over de vloer hebben.
BeantwoordenVerwijderenSterkte!
Het is toch ook heftig. Zomaar naar de andere kant van de wereld. Ik zou me ook geen raad weten. Nee hoor Janny begrijpelijk ... Sterkte en over 3 maanden is het december. GELUKKIG
BeantwoordenVerwijderenAls er heftige dingen in je leven gebeuren staat je hoofd natuurlijk niet naar wonen, stylen en de allernieuwste hebbedingen. Heel logisch Janny ook bij mij was dat het geval. Geluk, gezondheid en je kinderen zijn duizend keer belangrijker. Toch hoop ik dat je doorgaat met bloggen want het kan een fijne uitlaatklep zijn ( heb er toevallig vandaag nog een blogpost over geschreven). Het hoeft niet altijd over wonen te gaan toch? Heerlijk dat je leuke dingen onderneemt en binnenkort naar Frankrijk gaat, zo komt Australië vanzelf dichterbij!
BeantwoordenVerwijderenKeep calm and blog on :-)
Lieve groet, Hennie
Ik vind het ook nogal wat hoor...het is zo ontzettend ver weg.
BeantwoordenVerwijderenMaar goed dat je de leuke dingen weer oppakt, al begrijp ik heel goed dat de glans ervan af is...
Morgen is het September...het gaat snel...December is er ook weer zo.
Liefs,
Inge...my choice
Heel begrijpelijk dat je geen zin hebt in wonen....lekker belangrijk denk je dan! Het komt vast wel weer terug denk ik. Wel fijn dat je leuke dingen kunt ondernemen....dat brengt andere gedachten.
BeantwoordenVerwijderenHet bloggen is bij mij ook over....dat komt misschien ook wel weer terug.
Mijn man had een kwaadaardig melanoom en is geopereerd. Afgelopen ma.hoorden we dat het niet is uitgezaaid....een mooi bericht!
Maar het blijft spannend en dan heb je zoiets van....bloggen? Nee even niet belangrijk!
Sterkte hoor....heb vaak aan je moeten denken.
Groetjes Trijnie
Één zoon zit alweer in Riga, de andere vertrekt zaterdag. Middelste zit afwisselend in A'dam en Brussel. Maar dat is nog altijd vele malen dichterbij dan Australië ....
BeantwoordenVerwijderenAchhhh wat moeilijk voor je...tja...ik hoop dat het snel december is Janny ....liefs en sterkte x ❤️
BeantwoordenVerwijderenEn zo moet ik vaak weer aan jou denken als ik met Daan bezig ben. Wat een gemis is het toch. Gelukkig dat er tegenwoordig allerlei manieren zijn om contact met elkaar te hebben, maar dat haalt het natuurlijk bij lange na niet om iemand vast te houden.
BeantwoordenVerwijderenHet zal in de loop der tijd wel wat meer plaats krijgen en dat zal ook niet vanzelf gaan. Wat wonen betreft zie je inderdaad overal hetzelfde. En niet alleen in de winkels hoor, maar ook op allerlei social media gebeuren.
Nou meid, heel veel sterkte. Helaas kan ik niet meer voor je doen.
Hoi Janny, wat heerlijk dat je nog naar de Champagnestreek gaat, lekker van genieten hoor, het is december voor je het weet. De interesse voor interieur komt vast wel weer terug, dat je hoofd er nog niet naar staat is hartstikke logisch. Leuk dat je ook bent gaan instagrammen (al heb ik zelf nog niet zoveel geplaatst als jij hihi, zie je... het komt wel weer terug hoor) al zie ik op IS ook veel dezelfde spulletjes in interieurs voorbij komen. Fijne vakantie!!
BeantwoordenVerwijderenLiefs Monica
Ja, ik heb ineens de slag te pakken gekregen. Kwam eigenlijk door jouw vraag op FB over IG. Ik ben er een beetje oude foto's op aan het plaatsen. Wordt wel tijd voor nieuwe eigenlijk. We zien wel.
VerwijderenUiteindelijk komt het vast weer goed, ook met dat woonbloggen. Gewoon even de tijd nemen.
BeantwoordenVerwijderenliefs Marry
Ach, dat kan ik me zo voorstellen. Je weet: ik heb ook een kleinkind! En ondertussen kan je het niet vasthouden, niet knuffelen... Nog 3 maandjes lieverd! Aftellen... aftellen. Xx
BeantwoordenVerwijderenIk moet nogal eens aan je denken......
BeantwoordenVerwijderenGelukkig gaat de tijd altijd snel, voor je t weet is het weeral december.