anyone who keeps the ability to see beauty never grows old - Franz Kafka



zaterdag 16 juli 2016

vreemde zomer...

Tot nu toe was dit een vreemde zomer… niet alleen wat weersomstandigheden betreft.
Ook in ons persoonlijke leven wisselden teleurstellingen en onverwachte wendingen af met fijne en goede momenten. Slecht nieuws en heel mooie gebeurtenissen. 

Als gevolg van zo’n onverwachte wending zijn onze plannen voor de komende jaren veranderd. Binnenkort moeten we afscheid nemen van wat ons heel dierbaar is. Dat is wat ons bezig houdt op dit moment... en eerlijk gezegd, het is niet leuk.
Mijn hoofd is gevuld met vragen en zorgen. Het verdriet heeft mijn focus, mijn energie en mijn anders best optimistische aard aangetast.
Als ik denk aan alles wat er aan leuke dingen in mijn agenda staat is toch de glans er wat vanaf. Het besef dat degenen waar je zo van houdt al heel snel aan de andere kant van de wereld gaan wonen doet nog steeds erg pijn. Het zal tijd kosten om daar aan te wennen.
Elke foto van iemand met kleinkinderen treft me op dit moment recht in mijn ziel, in het besef dat onze kleinzoon, dochter en schoonzoon binnenkort geen onderdeel meer zullen uitmaken van óns dagelijkse leven.
Natuurlijk praten we hier over met anderen die dit ook meemaken in hun leven. Voor sommige families is dit geen issue, die zijn gewend aan familie en geliefden die over de wereld zwerven, ze zijn ermee opgegroeid. Voor de meesten (en zeker mensen in dezelfde periode van hun leven als wij) is het wel degelijk een schrikbeeld hun kinderen en kleinkinderen veraf te hebben wonen.

Er zal ongetwijfeld berusting komen…je verandert niks aan de omstandigheden. Bovendien hebben we gelukkig in deze familie de eigenschap dat we van alles wat ons overkomt het beste willen maken.
En soms…in een ogenblik, kan ik me ook wel bedenken dat we gebruik moeten maken van wat op ons pad komt: zelf gekozen of gekozen door een ander.
We kregen alvast een ticket om in december over te vliegen…dat maakt dat we daar in elk geval naar uit kunnen kijken. We hebben het plan om, naast het familiebezoek, een camper te huren om ook wat van Australie te gaan verkennen.

Ik hoop echt dat de tijd me zal leren deze verdrietige gevoelens om te zetten in meer constructieve gevoelens, want we moeten door….en het liefst op een zo goed mogelijke manier.

24 opmerkingen:

  1. Ach Janny, wat kan ik me goed voorstellen hoe moeilijk dit voor jullie is. Ik wens jullie veel sterkte en hoop dat de lichtpuntjes die er zijn mogen uitgroeien tot het besef dat je dicht bij elkaar blijft, ondanks de fysieke afstand.0

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik begrijp als moeder en oma hoe bitter dit moet zijn. Een reis in december is in elk geval een fijn vooruitzicht, maar het dagelijkse missen zal pijn doen.
    Waren ze al langer met emigratieplannen bezig of heeft het met werk te maken? Misschien kun of mag je daar niets over schrijven. We zullen het vanzelf merken.
    Heel veel sterkte.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mijn schoonzoon heeft binnen zijn bedrijf een topfunctie daar gekregen. Dus op zich een prachtige reden. Maar dat neemt het verdriet niet weg.

      Verwijderen
  3. Ach lief, ik snap het zo. Onze middelste wilde naar zijn lief op Curaçao We hadden het niet meer Trouwen en de hele bliksemse boel. En dat allemaal in een paar maanden tijd Gelukkig zag hij opeens het licht.Dus snap het goed . Sterkte voor de komende tijd. Hier in de boot hangt een bordje daar staat op...je kunt de wind niet veranderen ,wel de stand van de zeilen ....kus en heel veel sterkte .

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ach lief, ik snap het zo. Onze middelste wilde naar zijn lief op Curaçao We hadden het niet meer Trouwen en de hele bliksemse boel. En dat allemaal in een paar maanden tijd Gelukkig zag hij opeens het licht.Dus snap het goed . Sterkte voor de komende tijd. Hier in de boot hangt een bordje daar staat op...je kunt de wind niet veranderen ,wel de stand van de zeilen ....kus en heel veel sterkte .

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Lieve janny, veel denk ik aan je de laatste tijd, omdat het afscheid nemen nu zo dichtbij komt. je staat zo machteloos aan de zijlijn te kijken. Verschrikkelijk vind ik het voor je. Heel veel sterkte, liefs Anneke

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik vind het ook zo erg voor je...ik wens je veel sterkte de komende tijd.

    Liefs,
    Inge...my choice

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik begrijp je gevoelens zo goed. Helemaal als ik aan de kleintjes denk, die je dan niet even gewoon kunt knuffelen. Want hoe leuk al die sociale media ook is, gewoon echt zien en voelen is natuurlijk veel beter. Wie weet Janny, komen ze weer een keer terug, en dat hoop ik echt voor je.
    Voor nu heb je een mooi vooruitzicht in december om ze op te zoeken.
    Ik wens je heel veel sterkte de komende tijd.

    Liefs lia

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ja Janny....een moeilijke tijd voor je! Net een prachtig feest gehad en dan focus je je daarop maar het afscheid komt toch....Als oma snap ik zo goed je gevoelens over je kleinzoon....het niet van dichtbij zien opgroeien van zo'n ventje doet pijn!
    Het knuffelen is afgelopen daar kan geen sociaal media tegenop!!
    Maar...toch een lichtpuntje: je reis!
    Ik hoop dat je (klein)kinderen daar toch(ondanks misschien schuldgevoelens over wat ze de achterblijvers aandoen) er een prachtige periode van hun leven kunnen maken!!
    Sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ja Janny....een moeilijke tijd voor je! Net een prachtig feest gehad en dan focus je je daarop maar het afscheid komt toch....Als oma snap ik zo goed je gevoelens over je kleinzoon....het niet van dichtbij zien opgroeien van zo'n ventje doet pijn!
    Het knuffelen is afgelopen daar kan geen sociaal media tegenop!!
    Maar...toch een lichtpuntje: je reis!
    Ik hoop dat je (klein)kinderen daar toch(ondanks misschien schuldgevoelens over wat ze de achterblijvers aandoen) er een prachtige periode van hun leven kunnen maken!!
    Sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Onze jongste was vol van Australië toen hij terugkwam. Hij zou er zo weer naar toe willen. Als hij dat zou doen zou ik het verschrikkelijk vinden .....

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Heftig hoor...ik snap heel goed dat dit je enorm bezig houdt en dat daardoor de glans van andere mooie dingen wat vertroebelt. Het contact wordt toch anders, hoe ideaal het tegenwoordig ook is dat je zo makkelijk met elkaar kunt praten via 'een kastje'. Een mooie reis in het verschiet biedt enigszins troost, er komen nu wel weer dingen op je pad die je anders nooit zou hebben gedaan. Ik wens je sterkte en hoop dat de tijd je leert de glans toch weer een beetje meer te gaan ervaren.

    Liefs, Ingrid

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ach, het lijkt me inderdaad zo moeilijk. Ik heb geen raad, kan je alleen veel sterkte wensen.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Pfffff ...dit is zo niet leuk....ik leef met je mee...heel veel sterkte liefs Ria x

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Wat vreselijk voor jullie, ik kan het me echt voorstellen, al heb ik geen kleinkinderen. Mijn (enige) dochter en schoonzoon zijn er altijd duidelijk over geweest de laatste jaren, dat de kans erg groot is dat beiden voor hun werk ook een soortgelijke move gaan maken, waarschijnlijk naar Azië. Ik probeer er maar niet te veel aan te denken. Het enige voordeel wat ik zie is dat deze functies meestal een tussenstop zijn en dat ze uiteindelijk ook weer dichterbij huis een nieuwe functie zullen krijgen. Is dat bij jouw dochter en schoonzoon ook misschien een mogelijkheid?

    Ik hoop dat je op de een of andere manier een weg ziet om dit wat positiever te benaderen, je hebt immers geen andere keuze. Heel, heel veel sterkte!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Op dit moment is dat niet duidelijk. Ik hoop van harte dat dit zo zal zijn.
      Ik ben echt hard bezig om mijn kijk hierop wat optimistischer te maken, hoor. En weet je: nu is alles nog heel vers...ze vertrekken 15 augustus. Ongetwijfeld zal het wennen en kunnen we in de toekomst er anders naar kijken. Maar verdrietig blijft het, dat hoor ik van haast iedereen met geliefden in het verre buitenland. Maar och...het leven geeft je soms citroenen en dan mort je er toch echt zelf limonade van maken 😄

      Verwijderen
  15. Wat voel ik met je mee Janny.....wanneer één van mijn dochters zó ver weg zou gaan kan ik me al verplaatsen in dat gevoel...verschrikkelijk moeilijk zal dit voor jullie en jou als moeder zijn...
    Ik wens je heel, heel veel sterkte toe met deze voorbereiding en het te nemen "afscheid"....

    Liefs Dinka

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Wat erg dat dit jullie overkomt. Ik wens jullie allemaal heel veel sterkte de komende tijd.
    Liefs Anita

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Och Janny toch....wat ontzettend moeilijk als je kinderen naar de andere kant van de wereld vertrekken. Je wilt ze toch het allerliefste bij je in de buurt hebben, zeker nu er ook een lieve kleinzoon is. Kan me heel goed voorstellen dat je in een emotionele rollercoaster zit! Ik hoop dat je te zijner tijd een stukje berusting zult vinden hoe moeilijk het ook is. Probeer het een klein beetje van de positieve kant te zien, het is een fantastisch avontuur voor jou dochter en schoonzoon. En het allerbelangrijkste : Ze zijn gezond en springlevend, verdwijnen niet definitief uit je leven. Geweldig dat jullie al een ticket hebben om af te reizen. Ik hoop van harte dat jullie elkaar ondanks de grote afstand vaak zullen ontmoeten!

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Ach liefje, het komt wel goed. Heus! Als je ziet dat je kinderen en kleinkinderen gelukkig worden van deze stap en ongelukkig worden van het blijven, dan weet je dat ze de juiste beslissing maken. Maar dat het jou niet helpt bij het gevoel van verdriet, gemis, staat als een paal boven water. Je gaat het echt wel redden!
    Ze verhuizen. Ze gaan (godzijdank!!) niet dood.... Dikke knuffel Xxxx

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nou Gwennie...vind ik iets kort door de bocht. Natuurlijk wil je dat je kinderen gelukkig zijn. Dat zijn ze hier en hopelijk daar ook weer. Verhuizen is geen punt. Dit is niet verhuizen, maar vertrekken naar het andere einde van de wereld. En als dan je enige kleinkind, waar je elke week op paste sinds zijn geboorte, weg gaat uit je dagelijkse leven kan ik dat niet anders ervaren dan als een zwaar verdriet, zonder theatraal te willen doen.

      Verwijderen
    2. Ik snap je echt wel. Heus! Ik bedoel het ook niet kwaad hoor... Als ik naar mijn lief kijk, zijn kinderen wonen pakweg 40 km verderop en al 15 jaar mag hij ze niet meer zien en horen van zijn ex... Hoe zuur is dat? Hij zou de wereld wel 100 keer willen overlopen om ze wel te mogen zien, horen, ruiken, voelen...
      Jullie kunnen skypen, bellen, mailen, reizen... Mijn lief zou dat zo graag willen doen! Maar zelfs 40 km is dan niet te overbruggen...
      Dus, echt, ik snap je verdriet heel goed!! (en ben heus niet kort door de bocht... ;-) )
      *kus*

      Verwijderen
  19. Hoi Janny,
    Ik wil je komende Maandag veel sterkte wensen...ik lees dat ze 15 Augustus vertrekken.

    Liefs,
    Inge...my choice

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Hoi Janny,
    Bedankt voor je berichtje op mijn blog.
    Hoe gaat het ondertussen met je?

    Groetjes,
    Inge...my choice

    BeantwoordenVerwijderen