tuinieren...

Gisteren weer een aantal uren in de tuin gewerkt. Tjee....dat voelde ik wel, zeg!

Zoals jullie weten hebben we hier een heel grote tuin, waar heel veel te onderhouden is. En hoewel ik altijd graag tuinierde is de échte lol er de laatste tijd een beetje af. De jaren gaan toch tellen, of ik het nu toegeef of niet :-)
Bovendien is deze tuin mooi, maar niet helemaal mijn smaak. Een echte bostuin die alleen maar met heel grote ingrepen te veranderen zou zijn. Er staan heel veel, meters hoge, bomen en enorme struiken. Ik krijg van diverse kanten complimenten over de tuin, maar het rare is dat ik met mijn kleine tuintje vroeger blijer was dan met deze enorme bostuin.
Maar goed: ik probeer veel hoekjes te creëren waar mijn sfeer toch enigszins in terug te vinden is. Vandaag is het een beetje regenachtig maar ik ben toch even de tuin in geweest om wat plaatjes te schieten.
Een tijdje geleden kocht ik deze mooie, maar enorm zware betonnen tuinschaal op een rommelmarktje. Hij was al gevuld met oxalis. Op de bovenste foto zie je de oxalis openstaan (bij zonnig weer) en op de tweede foto bij donkerder weer (dan sluit hij zijn bloemetjes).

 

Mijn lieve schoonzoon maakte voor mij nog een zuil van sloophout. Ik moet hem nog even schuren en bewerken, maar ik vind hem nu al geweldig! Daar gaat deze mooie tuinvaas zo meteen een plekje op krijgen.

Verder kocht ik zaterdag nog een aantal eenjarigen. Een van mijn favorieten is de Mexicaanse madelief. Die koop ik elk jaar weer en die heeft zich ook in diverse kieren, spleten en bakken  in onze tuin uitgezaaid! Kijk maar eens hier: alleen de bovenste pot (foto 2 is een close up hiervan) heb ik dit jaar gekocht, de rest zijn allemaal madelieven die zich hebben uitgezaaid in potten, hoekjes en kiertjes. Geen grote, imponerende plant maar lief en bescheiden, daar houd ik van (voor planten dan , tenminste....:-)

Ik zag ooit in een boek van Elisabeth de Lestrieux een foto van een enorme loden bak helemaal gevuld met deze Mexicaanse madelief. Dat heb ik nog steeds voor ogen: ooit komt die loden bak er!

 

 

 

Mijn stokrozen doen vreselijk hun best, maar door de regelmatige buien vallen veel knoppen af. Zonde hoor!

Ik kocht ook nog vlijtige liezen in het wit, voor op de verandatafel. Omdat ze vrij ver naar achteren op de tafel zijn gezet, komt de zon er niet zo veel. Dat maakt dat ze mooier blijven. Ze moeten nog wel wat uitgroeien, maar dat komt vanzelf (ik zie overigens nu dat ik mijn terrastafel weer eens moet opbleken!)



 

Ook wat gipskruid voor op de terrastafel bij Hubbie's werkkamer. Staat gezellig als zijn politieke vriendjes komen vergaderen, ha, ha!

Tenslotte nog een paar plaatjes van bepaalde plekken, met name de hortensia's, in de borders.

 

 

Een lange post met veel foto's is het geworden, zie ik nu.

Maar omdat ik momenteel ook niet zoveel inspiratie heb, maakt dit het wellicht een beetje goed:-)!



weer terug...

Net terug uit het heerlijke Toscane van een heerlijke vakantie die we doorbrachten op twee verschillende agriturismo's.  Een agriturismo is een authentiek gerestaureerde boerderij of landhuis waarvan kamers, appartementen of vrijstaande huisjes verhuurd worden aan gasten. De meeste agriturismo's (eigenlijk agriturismi, in het Italiaans) produceren wijn of olijfolie, maar soms ook kaas, honing of jam. Een agriturismo is uiteraard landelijk dus is meestal omringd door wijngaarden, olijfbomen, heuvels of bergen.  
Wij verbleven de eerste week in een appartement waar we eens vaker zijn geweest. We werden er als familie begroet en kregen zelfs een flinke korting bij het afrekenen:-) We verkenden opnieuw kleine dorpjes, genoten van het fenomenale uitzicht vanaf de heuvel waar het huis lag, lagen heerlijk bij het mooie zwembad (ik) of namen een flinke duik (manlief).

Aan het eind van deze week haalden we onze jongste dochter en haar vriend op van het vliegveld Pisa.  Ze gingen mee naar de volgende bestemming, een flink aantal kilometers hoger gelegen. Ook een agriturismo, maar ditmaal een nieuwere, hoewel ook in authentieke stijl gerenoveerd.
Het was heerlijk om ze een paar dagen te logeren te hebben. We deden een aantal wijnproeverijen, want schoonzoon is een wijnkenner en -verzamelaar. Op de terugweg hadden we dus aardig wat bagage extra aan wijn en olijfolie, want ook van deze laatste hebben we veel en vaak geproefd. Uiteraard konden zij dat niet meenemen in het vliegtuig dus.....:-
Ook gingen we een dag naar Florence. Wat een heerlijke stad is dat toch. We hadden ditmaal al kaartjes voor het Uffizi via het Internet gekocht, want vorige keren was de rij wachtenden vreselijk lang (soms moeten bezoekers wel vijf uur in de rij staan, hoorde ik). Dit maal kostte het ons slechts een half uurtje. Schitterend museum, vind ik. Het gebouw zelf is al een kunstwerk. Het werd in de 16e eeuw gebouwd in opdracht van Cosimo de Medici. Het was aanvankelijk bedoeld als kantoorruimte voor de bankiersfamilie. Later brachten ze er hun kunstschatten onder en stelden de collectie open voor het publiek. De verzameling bestaat uit schilderkunst van de late middeleeuwen en vroege renaissance tot de barok. Er staan veel Griekse en Romeinse beeldhouwwerken, alsmede veel waardevolle en belangrijke schilderijen van schilders als: Botticelli, Raphael, Caravaggio, Leonardo da Vinci, Michelangelo, Titiaan, Rubens, Rembrandt en nog zo veel anderen.
Toen we aan het eind van de week de kids weer terug naar het vliegveld brachten, hadden we nog twee dagen samen. De temperaturen die twee weken schitterend waren geweest, begonnen op te lopen tot een broeierige hoogte, want er werd slecht weer verwacht. Die dagen hebben we dus rustig in de schaduw doorgebracht, al lezend en puzzelend, met hooguit een uitstapje naar een favoriet restaurantje.

We kunnen er dus weer tegen. En dat is maar goed ook, want morgen wordt Hubbie geopereerd en later deze week ga ik door de scan. Gelukkig geen ernstige dingen, maar wel vervelend. Maar wat moet gebeuren, moet gebeuren! Is niet anders. Gelukkig zijn er ook veel leuke dingen! Zo gingen we vanmiddag naar onze oudste dochter en haar man en natuurlijk mijn grote liefde Ernst! Door de telefoon hoorde ik al dat zijn woordenschat behoorlijk is toegenomen en hij babbelt inderdaad de hele dag door gezellig tegen iedereen aan. Zo'n heerlijk mannetje!

Ik heb jullie posten niet allemaal gelezen, dus ik heb nog veel in te halen. Maar daar heb ik de komende tijd gelegenheid genoeg voor.

En ik zag dat ik weer een aantal nieuwe volgers heb, waarvoor dank. Wees welkom!

Iedereen een fijne week gewenst!

SAN GIMIGNANO:

 

FLORENCE:

 

UITZICHT VANUIT ONS EERSTE VERBLIJF:

 

UITZICHT VANUIT ONS TWEEDE VERBLIJF: