Ik blog vanaf februari 2009. Begonnen als blog in opdracht van mijn toenmalige werkgever, de mediatheek van een hogeschool. Wij moesten ons alle digitale vormen van communicatie met studenten eigen maken. Toen de cursus afgelopen was, had ik idd veel digitale kennis opgedaan, nam een Facebook account, twitterde een heel korte tijd, maar het bloggen vond ik écht leuk.
Ik zette dus het blog voort met logjes over wat me bezig hield, wat ik las, wat me opviel, wat me overkwam, etc. Ik vond het schrijven leuk en ook de reacties die ik kreeg vond ik fijn.
Vooral toen ik ook blogs van anderen ging lezen, werd het echt een hobby voor "erbij".
Nu, na dus ruim vier jaar, is mijn blog anders van inhoud geworden. Tegenwoordig houd ik me met andere dingen bezig. En dat zie je natuurlijk terug op mijn blog.
Mijn belangstelling is grotendeels verlegd naar interieur. Maar om nu elke week alleen maar te schrijven over een stoel of de kleur van mijn muren vind ik eigenlijk lastig. Bovendien ben ik een slechte fotograaf en kan ik de resultaten nooit zo goed laten zien als ik zou willen.
Dus ik worstel eigenlijk al een tijdje met het idee om te stoppen met bloggen.
Anderzijds vind ik het leuk om andere interieurblogs te lezen en om helemaal geen uitwisseling meer te hebben (als je alleen maar leest en niet publiceert) vind ik ook jammer.
Dus heerst er hier, in mijn werkkamer, vaak een "zal ik...zal ik niet" stemming. Helemaal ermee kappen vind ik lastig, maar ik vraag me vaak af of doorgaan zinvol is.
Ik vraag me af of degenen onder jullie, die ook al jaren bloggen, dat nu ook hebben.
Die twijfel heb ik wel bij Facebook, maar ik zou niet zonder mijn blog kunnen. Het is voor mij erg belangrijk, doordat ik weinig buiten de deur kom.
BeantwoordenVerwijderenIk probeer af te wisselen qua inhoud, zodat er voor elk wat wils te lezen is. Ook het lezen van andere blogs vind ik leuk.
Jouw interieur is prachtig en smaakvol. Zelf heb ik niet zo veel met spullen, kleding, koken, e.d.
Met name schrijfuitdagingen vind ik leuk. Ook zijn sommige gedichten het waard om eens te plaatsen.
Ik weet zeker dat je het gaat missen en wij jou ook. Niet stoppen dus. Gewoon een lagere versnelling kiezen. ;o)
Niet stoppen met bloggen hoor, dat zou ik jammer vinden.
BeantwoordenVerwijderenIk geniet nog steeds van je posten.
Maar ik snap wel wat je bedoelt...er komt een moment dat je alles al hebt verteld...en hebt laten zien.
Gelukkig blog ik nog maar net, en zit ik nog vol inspiratie...maar ook ik denk wel eens...waar zal ik eens een post over maken, en gelukkig lukt het me nog steeds om iets op te zetten.
Ik zou het bloggen niet meer willen missen, nooit gedacht dat ik het zo leuk zou gaan vinden.
De oplossing zou zijn, om misschien nog 1 keer in de maand een post te plaatsen...dan kunnen we er toch nog van genieten.
Ik hoop wel dat je blijft...
fijne Dag.
Groetjes,
Inge, my choice
Ook ik blog al geruime tijd en ook op mijn blog is er duidelijk een verschuiving te zien van interesses. Een onderwerp voor een blogpost hoef ik eigenlijk nooit te zoeken, het lastige momenteel is dat ik door CVS/ME zo weinig energie heb om foto's te maken..
BeantwoordenVerwijderenHerkennen doe ik je 'probleem' dus niet. Maar zeker is wel dat je natuurlijk alleen moet doorgaan als je er zelf lol aan beleeft..
Ik lees graag bij je en ik zal je zeker missen als je stopt!
Hoi Janny, je gaat toch niet stoppen met bloggen hé? Ik vind het zo leuk om je posten en verhalen te lezen! De ene keer kaart je een maatschappelijk onderwerp aan , de ander keer een interieuritem. Juist de combinatie maakt het zo leuk! Bovendien heb je een leuke schrijfstijl, je stukjes lezen lekker vlot weg, en stemmen vaak tot nadenken. Foto's maken lastig? Ach, er valt genoeg te halen op Pinterest. Ik hoop dat je nog heel lang doorgaat met bloggen :-)
BeantwoordenVerwijderenIk begrijp je helemaal. Ik blog al wat langer, al vanaf 2005. Ook zie ik bij mijzelf een verschuiving. en ook de frequentie is veel en veel minder geworden. Alle dagelijkse dingetjes heb ik al weleens beschreven, ik heb ook minder het gevoel van alles te willen delen. Toch wil ik nog niet stoppen. Misschien wil ik het wel in een andere vorm gieten. Daarover ben ik nog aan het denken.
BeantwoordenVerwijderenIk vind het jammer wanneer je zou stoppen met bloggen. Je interesse op dit moment is styling, interieur etc. Maar je vindt de foto's die je maakt niet mooi. Misschien is het een idee om te bloggen over andere interieursites. Er zijn er zoveel en foto's zijn vaak zo mooi. Wanneer je met een link verwijst naar de site waar je het vond is het ok. Je kunt er misschien bijschrijven waarom het je zo aanspreekt. (Bijv. waarom is Wabi Sabi in, wat betekent het eigenlijk? Wat is eclectisch, vind je het mooi of niet?) En al doende kom je misschien op ideeën die je weer enthousiast maken. Wij steken er wat van op en jij geeft uiting aan wat je nu leuk vind.
BeantwoordenVerwijderenOverigens vind ik juist de mix van onderwerpen op je blog altijd erg leuk. En bewonder ik het feit dat je ons laat doordenken, het is niet oppervlakkig.
Svp niet stoppen!!!!
Je begrijpt na het lezen van bovenstaande reacties inmiddels wel dat stoppen niet gewenst is ;-), maar zoals Corine al aangeeft staat voorop dat je er zelf wel plezier aan moet beleven. Ik vind het altijd leuk om je posten te lezen, met of zonder foto's. Ik blog inmiddels vier jaar en hoewel ik nu geen gebrek aan inspiratie heb, vraag ik mij wel eens af of ik dit over vier jaar nog doe...dan hebben we toch écht alles wel besproken. Toch maak je natuurlijk dagelijks wat mee en geeft de wisseling van de seizoenen ook aanleiding genoeg tot een onderwerp. Ik hoop in ieder geval dat je enthousiast voor 'ik ga niet stoppen' zult gaan.
BeantwoordenVerwijderenLieve groet, Ingrid
Ik ga met mijn blog inmiddels alweer richting de 5 jaar, en ik vind het nog steeds leuk om te doen. Bij mij is het ontstaan doordat ik wat met mijn fotografie wilde doen, en kon het zo mooi combineren met mijn woonpassie. Maar ik volg ook blogs die gewoon leuke verhalen vertellen, zelf houd ik bewust mijn privéleven privé. Omdat ik zelf ervoor kies om op het www te zijn, en mijn kinderen niet. Ik kijk ook nooit hoe lang het gelden is dat ik een post gemaakt hebt. Soms iedere week, maar er zit ook wel eens een langere tijd tussen. Je moet het niet als een verplichting gaan zien. Fotograferen gaat momenteel wat lastiger omdat ik nog steeds met die ontstekingen van de artrose in mijn handen zit.
BeantwoordenVerwijderenIk zou het jammer vinden als je zou stoppen, maar je moet het natuurlijk ook wel zelf willen en plezier aan beleven.
Laat je het ons wel weten wat je doet?
Lieve groet Lia
Ik herken het, heb er zelf ook enorm veel last van momenteel: doorgaan of stoppen. Ik ben al enorm terug gegaan in frequentie, van iedere dag een bericht naar een keer per week. En zelfs dat lukt niet altijd. En toch ga ik maar door, ook vanwege de positieve reacties op blog en in mail. Ga jij ook nog maar door ;-)
BeantwoordenVerwijderenIk heb dat niet en ik blog al sinds 2006. Vind het nog steeds leuk. Ach weet je, je moet gewoon doen wat jou het beste past!
BeantwoordenVerwijderenMaar jij en nog een aantal andere bloggers vertellen over je privé-leven. Dat is ook prima als je daar voor kiest. Maar dat doe ik niet, mijn kinderen zouden dat ook niet op prijs stellen. Dat maakt natuurlijk dat je inspiratie ergens anders moet zoeken en dat vind ik best lastig.
VerwijderenIk lees je blogjes met plezier Janny! Bij mij wisselt de animo: onderwerpen genoeg, maar niet altijd de energie...
BeantwoordenVerwijderenIk kan het me best goed voorstellen. Heb dat ook weleens tegen iemand anders gezegd. Het moet geen moeten worden en ook geen competitie, wie heeft de mooiste dit en wie de mooiste dat? Dat vind ik de laatste tijd wel vaak het geval. Maar ik geniet erg van het bloggen en van de vele inspiratie die je opdoet. Gewoon doorgaan hoor in je eigen tempo!
BeantwoordenVerwijderenEerlijk gezegd lees ik je blogs met veel plezier.
BeantwoordenVerwijderenBest jammer als je zou stoppen .Al begrijp ik wel dat het best lastig is ,steeds weer een interessant blog te schrijven. Je bent veel veelzijdiger dan je zelf denkt Janny.
Cultuur, media, politiek ,levenswijsheid ze komen allemaal aan de orde in je blog.
Schrijf je af en toe wat minder ,nou en .Het moet inderdaad geen verpichting worden, want die hebben we al genoeg gehad in ons leven.
Na al deze leuke uitingen van waardering, ga ik toch nog maar even door. Ik zie wel waar het schip strandt en blog voorlopig door. De frequentie zal afhangen van mijn inspiratie en tijd.
BeantwoordenVerwijderenIk waardeer jullie reacties zeer!
Janny
Ah mooi, dat hebben we dan maar mooi weer met ons allen bereikt. Maar het belangrijkste is dat jij doet wat jou zelf bevalt dus voel je niet opgejaagd door ons. Het is gewoon pure waardering.
BeantwoordenVerwijderenik heb je blog vanavond ontdekt en zoals je ziet heb ik nu al aardig meegelezen... ik kan mij helemaal vinden in deze overpeinzing. Ik ben destijds begonnen met bloggen met het idee als een soort online dagboek voor mezelf bijhouden omdat wij heel veel verbouwingen voor de boeg hadden thuis. Leek mij erg leuk om dat post voor post en met foto's bij te houden... Gaandeweg kreeg ik steeds meer lol in de fotografie en ben ik mij daarin wat gaan verdiepen, camera aangeschaft etc.. Het feit dat er nu 250 mensen zijn die mijn blog kennelijk de moeite waard vinden van het volgen geeft mij wel een enigzins trots gevoel en de reacties zijn over het algemeen ontzettend leuk. Maar er zit ook een keerzijde aan het bloggen. het wordt soms inderdaad wat Alie ook al zegt wat competief en sommige mensen doen er alles aan om maar zoveel mogelijk volgers te krijgen. zoveel mogelijk binnenkijkreportages binnen te halen. zoveel mogelijk sponsors te verzamelen. Uit eigen ervaring weet ik inmiddels dat "blogland" redelijk klein is en er ook een gun-factor meespeelt. Maar het is maar net wat je wilt bereiken met je blog.. is het iets voor jezelf dan is het gewoon leuk meegenomen als er mensen zijn die het leuk vinden wat je doet of schrijft. is het als reclame voor je webshop en/of winkel, dan is het zaak zoveel mogelijk klanten binnen te halen. Hetgeen je persoonlijk deelt, is en blijft persoonlijk. Ik hoef niet met mijn hoofd en gezin op de foto in een krant of tijdschrift om eer te hebben van hetgeen ik thuis neerzet. het belangrijkste is dat IK het leuk vind om te doen. en als ik er even geen zin in heb of geen tijd voor vrij wil maken, is dat ook goed.
BeantwoordenVerwijderenDoe waar je je goed bij voelt!
Liefs, Debby