mooi weekend met Het Depot en Seizoen en Stijlroute...

Hoewel het weer niet echt meewerkte was afgelopen weekend toch heel geslaagd.
Op vrijdag ging ik met mijn chapter van de RHS naar Het Depot in Wageningen. Dat was ongelofelijk de moeite waard:

Het Depot is een permanente tentoonstelling over hedendaagse beeldhouwkunst van torsen en fragmenten. De stichting Utopa geeft beeldhouwers hier steun in de rug (leuke woordspeling) door beurzen en opdrachten te verstrekken, door hun werk te tonen en de mogelijkheid te bieden om te verkopen. Anders dan in een museum dus. De oude villa Hinkeloord, waar Het Depot in is gevestigd, heeft zo'n prachtige architectuur dat dit al een bezienswaardigheid op zich is.

De (heerlijke) lunch gebruikten we in Linnaeus, het restaurant van de beeldengalerie. Het heeft een eerlijke keuken met als specialiteit groenten en vergeten groenten. De groenten en kruiden komen uit de directe omgeving en zijn dagelijks vers. Dat geldt overigens voor alle ingrediënten die gebruikt worden. Daar ben ik dol op dus ik kocht gelijk het boek: Van boer tot bord van Heidi Kuin. Het is een kookverhalenboek met daarin de verhalen van negentien biologische producenten en ondernemers in deze regio. Er staan daarnaast ook veel mooie recepten in. Daar gaan we nog veel plezier aan beleven. Heerlijk dat ik nu al deze adressen (met beschrijving) bij de hand heb.

Ook het park waar Het Depot in staat, is de moeite waard, zeker in de zomer.

Kortom: een heerlijke omgeving. Kunst, natuur en gastronomie op één plek binnen handbereik, wat wil je nog meer?

En hoewel ik hier al eerder was zal het vast niet voor het laatst zijn !

Zaterdag deed ik met Oudste de Seizoen en Stijl route in de Betuwe. Een prachtige gelegenheid om binnen te kijken in karakteristieke en sfeervolle boerderijen en huizen in Ochten en IJzendoorn.
Ze waren ingericht met schitterende kransen en groendecoraties van Seizoen en Stijl, de prachtige winkel in Ochten, waar ik zo dol op ben. Wij kregen een kijkje in huizen die zij inrichtten en die voor deze gelegenheid opengesteld waren. We zijn beiden zeer geïnspireerd geraakt en Oudste heeft veel ideeën kunnen opdoen voor hun "nieuwe/oude" boerderij.
En hoewel zowel de heen- als de terugreis veel oponthoud meebrachten (files, TomTom die er mee ophield, verkeerde afslag genomen:-) had ik het niet willen missen.
Wat een mooi initiatief van Seizoen en Stijl en wat goed georganiseerd!

je bent wat je leert...

Alles wat we meemaken, lezen, leren en onthouden tijdens ons leven maakt ons tot degene wie we zijn. Zeker het kunnen onthouden is van belang want het verlies van identiteit zien we het meest terug bij mensen die hun geheugen kwijt zijn. Hoe mijn moeder en vader tijdens hun dementie veranderden staat nog steeds op mijn netvlies.
Daarom probeer ik mijn best te doen het geheugen in stand te houden. Hoewel genen wel de doorslaggevende rol spelen, zijn er mogelijkheden je geest te laten werken zodat in elk geval het intreden van geheugenverlies wat uitgesteld kan worden. En niet alleen voor het eventuele geheugenverlies is bijblijven goed, maar ik ben van mening dat hoe meer ik mijn hersens gebruik hoe rijker ik als mens word, in intellectueel en (misschien) in spiritueel opzicht. Maar nu zitten we natuurlijk volop in een informatietijdperk en een kenniseconomie en is het voor de iets ouderen onder ons hard werken om bij te blijven.
Elke dag kom ik bijvoorbeeld wel weer een informaticaterm tegen waarvan ik niet het minste benul heb wat die betekent. Met wat navragen bij Hub of kids en het raadplegen van het Internet kom ik er meestal wel achter maar toepassen is dan nog wat anders:-) 
Ook de wereldpolitiek vind ik tegenwoordig lastig bij te houden. Waar ik de ene dag nog dit lees, is het de volgende dag al weer achterhaald en loop ik achter de feiten aan.  Hoe zeer ik ook mijn best doe, ik blijf het gevoel houden niet goed op de hoogte te zijn.
Hetzelfde met de informatie over ons voedsel. Ik ben altijd erg geïnteresseerd geweest in voeding en voedingsleer. Maar tegenwoordig lijkt het wel of elke dag nieuw onderzoek weer nieuwe feiten oplevert en of alle eerdere onderzoeksresultaten daarmee verouderd zijn. En ik vind het best lastig om steeds weer nieuwe inzichten en kennis te verwerken in dat wat ik eerder aannam over voedsel.
Kortom: hoe zeer ik ook mijn best doe "bij te blijven"; het lijkt tegenwoordig toch of het tempo van al deze informatie te snel gaat.
Iemand zei ooit eens in een gesprek tegen mij: "hoe ouder je wordt, hoe meer je je realiseert dat je eigenlijk niks weet".  Destijds vond ik dat een beetje nonsens. Je leert immers elke dag weer wat bij.
Elke dag ouder is een dag wijzer... of zoiets.
Maar tegenwoordig denk ik dat er wel wat waars in zijn woorden zat.
Je leert wel elke dag wat bij, maar er blijft nog zoveel over wat je niet weet......

nieuw hoekje...

De oude bijzettafel die ik enige tijd geleden bestelde bij Room 17, is gearriveerd. Ik ben er erg blij mee en kon dan ook niet wachten om alvast een foto te plaatsen.
Er moet in dit hoekje nog wel het één en ander gebeuren (hopelijk leest Hub dit niet voordat ik hem ingelicht heb:-)
De snoeren en stopcontacten moeten als eerste verwijderd worden en op een minder zichtbare plek geïnstalleerd worden. Deze muur, waarin ook onze twee heel grote gevelramen zitten, is de enige die nog wit is. Ik vind het mooi staan tegenover het grijs van de andere muren en het geeft een heel lichte uitstraling aan onze kamer. Maar ik heb een sterk vermoeden dat er binnenkort toch geverfd gaat worden:-)
Zoals eerder gezegd, ben ik een beroerde fotograaf en krijg ik de tafel niet mooi op de foto.
En zeker niet zoals Hennie van Room 17 ze gefotografeerd heeft in haar blog: http://roomseventeenstyle.blogspot.nl/ .
Maar goed: een indruk krijg je zo hopelijk wel.
Als de bovengenoemde zaken zijn aangepakt zal ik nog eens een fotootje schieten.

weer een jaartje wijzer...?