In de NRC staat elke zaterdag een aflevering van een lunchgesprek met een bekende Nederlander. Dat kan een zakenman, een politicus, acteur of wat dan ook zijn.
Over het algemeen vind ik het altijd leuk om te lezen wat zo iemand te vertellen heeft.
En niet geheel onbelangrijk: hoe iemand dan met zo'n verslaggever luncht. De interviewer laat de keuze altijd aan de geïnterviewde over. En er staat altijd een overzicht bij van wat en waar er gegeten is en wat het kostte. Aan dat laatste lees ik altijd al een beetje af hoe iemand in elkaar steekt, (volgens mij dan). Het zegt toch wat over iemand of hij een simpel broodje kiest of een decadente zoveel-gangen lunch.
En aan dat laatste stoorde ik me deze week dus behoorlijk.
Ik heb altijd bewondering gehad voor de ontwerper Fred de la Bretoniére. Zijn laarzen, schoenen en tassen vind ik over het algemeen heel mooi. En er staan ook wel ontwerpen van hem in mijn kast.
Maar vanaf nu zal er echter nooit meer één artikel bijkomen, al vind ik het nog zo mooi. Dat heb ik na het lezen van het artikel met mezelf afgesproken.
Wat een over het paard getilde man is dat, zeg. En het ergste is dat hij dat waarschijnlijk zelf niet eens in de gaten heeft. Hij lijkt tenminste aardig met zichzelf ingenomen.
Er wordt gegeten in Restaurant De Doelen in Muiden. De rekening bedraagt voor twee personen, schrik niet: 248.40 euro. Meneer vraagt bij binnenkomst om een fles wijn van 125 euro! Van andere wijnen krijgt hij jicht, in het kraakbeen van zijn oor. Tja...
Het door hem bestelde voorgerecht eet hij niet op. Waarom niet? "Ik eet geen coquilles"! Waarom weet meneer niet maar "het schijnt slecht voor je te zijn"! Maar waarom bestelt iemand een gerecht als hij het niet eet?? Omdat een ander het betaalt? Want ook het hoofdgerecht van dorade gaat voor de helft mee terug!
In het interview babbelt hij verder nogal lusteloos over de pech die hij in het leven heeft met vrouwen (ja hallo... vind je het gek??) en over de pech bij het zakendoen (ja hallo... vind je het gek??)
In alles vind ik hem het tegendeel van zijn ontwerpen. Die zijn meestal nogal stoer en van goede kwaliteit.
Nou, dat is de ontwerper in mijn ogen bepaald niet!
Nou, dat is de ontwerper in mijn ogen bepaald niet!
Ik kan merken dat je er vol van zit. Gelukkig gooi je zijn spullen nog niet uit de kast, dat zou zonde zijn.
BeantwoordenVerwijderenMaak er nog een fijne zondag van, lieve groet
Grappis is het inderdaad, dat er zo'n verschil in kan zitten. Soms kan een dergelijke ervaring zorgen dat je nooit meer iets doet of koopt.
BeantwoordenVerwijderenTrouwens, kan ik je ergens e-mailen. Ik heb een vraag aan je.
BeantwoordenVerwijderenIk heb mijn adres aan je doorgemaild.
VerwijderenJanny
Gatsie, wat een pedante kwast. Gelukkig heb ik nog nooit van hem gehoord en ook niets van hem in huis. ;o)
BeantwoordenVerwijderenWat een kwal van een vent!
BeantwoordenVerwijderenDank dat je dat even met ons gedeeld hebt, ik had het niet elezen. Zal er aan denken als ik weer eens schoenen ga kopen (-:
BeantwoordenVerwijderenBah wat een arrogante kwast !!!
BeantwoordenVerwijderenNeuh daar kan ik ook niet tegen. Ik heb gelukkig geen spullen van hem wat ik draag én zal dat na het lezen van je post ook niet doen ;-)
Bedankt voor het delen. Groetjezz lfs mij
Wat een lekker te lezen stuk heb je geplaatst. Je schrijft echt heel goed Janny.
BeantwoordenVerwijderenFred is waarschijnlijk een erg omhoog gevallen mannetje, dus de laarzen die ik van hem heb gaan nu echt weg (ze zaten toch al niet zo lekker).
Waarschijnlijk heeft hij zelf niet door wat een kwal hij is.
Hermine
Ik vind zijn spullen ook mooi. Maar wat een vreemde man is dit. Inderdaad, wie bestelt er nu een voorgerecht en eet het dan niet op. Ik kan me je ergernis goed voorstellen.
BeantwoordenVerwijderenZoals je titel het al zeg...OVER DE PAARD GETILD.Ik heb net een paar witte schoentjes gekocht van deze Fred.....Gelukkig in de opruiming want eenmaal thuis zaten ze voor geen meter.Jicht in zijn kraakbeen van zijn oor en dat van een glas wijn....Het is toch werkelijk niet te geloven.....Niet van deze wereld zeg ik dan meestal !!! Ik ga nu zomergasten kijken, ook leuk !.....
BeantwoordenVerwijderenNog een fijne avond en groet.ELLY.
Ik heb het ook gelezen, zat met argusogen naar die decadente rekening te kijken. Misschien moet Fred eens aanschuiven bij het Diner en Blanc??
BeantwoordenVerwijderenLeuk artikel,je hebt het vast wel gelezen, dineren met je eigen bestek en een meegebracht drie gangen menu'tje op een spannende locatie ergens in Parijs. Inclusief de bemoeienis van de Franse geheime dienst.
Ja inderdaad Hennie. Dat is nog eens een leuke manier van dineren, he?
VerwijderenMisschien moesten we dat ook maar eens in Blogland voorstellen:-)
Janny
Ik heb deze aflevering niet gezien. Maar hij klinkt wel als een pedant heerschap en daar houd ik niet zo van!
BeantwoordenVerwijderenja,ik heb ook het interview gelezen,en dacht:
BeantwoordenVerwijderenhoe duidelijk kan je uitdrukken dat je uitgepraat bent.
m.a.w.. als je echt niets meer te melden hebt,krijg je dit soort gekakel.
waarmee ook kan worden gezegt dat de ontwerper een ander deel van de persoonlijkheid is dan de man in het dagelijks leven.
zijn ontwerpen blijven van grote klasse.
Gazeuse
Wat me stoorde was niet dat hij niets te vertellen had. Maar dat hij zo'n verwende air had.
VerwijderenJanny
Als ik jou verslag zo lees, dan moet ik ook niets van die man hebben. Dan heb ik al een hekel aan hem zonder dat ik hem ken. Ik kan me voorstellen dat je niets meer van hem koopt.
BeantwoordenVerwijderenZo'n man zou misschien eens in contact moeten komen met mensen die het niet zo breed hebben. Dan genees je wel van je arrogantie.
BeantwoordenVerwijderenEn iedere jichtlijder (Plato voorop) kan Fred vertellen dat je beter een glas water kan drinken in plaats van wijn. Ik heb nooit gehoord van heel dure wijn die goed voor jicht is. Pure decadentie denk ik dan.
Enfin... van zijn ontwerpen heb ik nooit gehoord. Niet zo gek. In mijn familie is daar nauwelijks aandacht voor. Allemaal arbeidersklasse voor zover nog in leven maar...zonder arrogantie, zonder decadentie en met het hart op de goede plaats. Zo ben ik opgevoed en dat spijt me niks. Dag Fred.
Wat een nare, arrogante man. Goed dat ik het weet. Altijd als ik in de Bijenkorf ben, MOET ik even bij zijn tassen kijken, maar dat is met ingang van vandaag wel over. Bah, een vent die de bink uithangt.Loser!
BeantwoordenVerwijderenIk heb als je blogs gelezen, Janny. Vooral die van Indonesie waren echte reisverhalen en een inkijkje hoe het er ver bij de grote toeristenoorden vandaan, aan toe ging. En niet te vergeten je zorgvuldig uitgekozen foto's natuurlijk. Je hebt er een ware reportage van gemaakt en ik heb er van genoten. Ik heb nergens een reacties achtergelaten, want het wil zo met mezelf. Het lag dus zéker niet aan jou!
Liefs xxx
Hoi Miriam,
Verwijderenik stuurde je zonet een mailtje maar je adres klopt niet (meer).
In elke geval veelsterkte en groetjes,
Janny
Door jouw bezoek aan mijn weblog kom ik bij jou terecht en ik moet zeggen: het bevalt me. Lekker commentaar heb je geschreven. Ik ken de beste man niet, maar ik hoef hem ook niet te leren kennen, al ga ik wel even googelen om iets meer over hem te weten te komen. Dat is het leuke van het lezen van andere blogjes, je komt weer in aanraking met zaken waarmee je jezelf (nog) niet hebt beziggehouden. het verruimt je blik. Leuk om een Red Hatter via deze weg te ontmoeten.
BeantwoordenVerwijderenDag Hanscke,
Verwijderenvan harte welkom, hoor. Zeker als RedHatter:-)
Janny
Lastige zaak, want kunstenaars kunnen erg op henzelf gefocused zijn. Dat maakt hen misschien wel zo goed. Hetzelfde met topsporters. Dus kan iemand tegelijk een ongelofelijke eikel en begenadigd kunstenaar zijn.
BeantwoordenVerwijderenHet is onrechtvaardig verdeeld in de wereld ;)
Nou Margreet, daar ben ik het dus niet mee eens. Wel dat hij een ongelofelijke eikel is maar niet dat dat ook nodig is voor een kunstenaar. Er zijn voorbeelden genoeg van kunstenaars die prachtige dingen maken zonder dat ze de realiteit uit het oog verliezen.
VerwijderenDegenen die dat wel doen en zich daarbij op het "kunstenaar zijn " beroepen waren volgens mij altijd al eikels!
Janny