Ponorogo... Op weg naar Malang

Op weg naar Ponorogo.
Op zich geen bezienswaardige stad maar een tussenstop op weg naar Malang.
Bij Solo (Surakarta) gaaan we de stad bekijken. We willen het Kraton bezoeken maar deze Kraton is echt niet de moeite waard naar onze indruk. Vervallen en redelijk verlaten ook.
Een volgend doel is de rommelmarkt ... In ons reisboek stond dat daar nog aardig wat antiquiteiten werden gevonden. In een flash zie ik mezelf met een prachtig antiek stuk thuiskomen en bij Tussen kunst en Kitsch zitten;-) maar helaas kunnen we de markt niet vinden. We worden door ontzettend vriendelijke mensen de weg gewezen. Helaas wel allemaal een andere kant op! Omdat we nog een lange weg voor de boeg hebben besluiten we maar door te gaan.
Het is een prachtige weg, met rijstvelden in terrassen aan beide zijden. We rijden dwars door dorpjes waar het leven zich op straat afspeelt. De natuur is adembenemend.
Wel jammer dat de Indonesiers niet zorgvuldiger met de natuur omgaan. Overal, maar dan ook overal tref je afval aan.
De brommertjes zijn hier ook weer in grote getale aanwezig. Dat blijft me verbazen. Wat er allemaal niet vervoerd wordt op die dingen. Hele gezinnen, pa en ma soms met helm, en de kinderen altijd zonder helm voorop en tussen hen in geklemd. Mijn hart slaat af en toe over als ik zie hoe de kinderen losjes op de voertuigen zitten. Ook wordt alles vervoerd op de scooters en brommers. Enorme rieten manden aan allebei de zijden met levende kippen, schapen of geiten. Of enorme bergen rijsthalmen, bamboestokken of wat allemaal niet. Vaak zit de bestuurder losjes op een grote berg oogst of planken of wat dan ook! Fascinerend om te zien.
De tweede dag besluiten we een route uit het boek te rijden. Ook nu weer een prachtige rit. De natuur is prachtig en we zien zoveel bloemen die we, of niet kennen, of alleen maar als kamerplant. Enorme struiken kerststerren, crotons en planten die ik nu niet kan benoemen omdat mijn hoofd te vol zit om er nog diepliggende informatie uit te kunnen trekken-:) Onderweg zien we langs de kant van weg overal allerlei oogsten liggen. Onder andere van kruidnagel. Als we uitstappen ruiken we het meteen, zo,n sterke geur! Natuurlijk komen er meteen overal mensen opduiken die ons aanstaren, zoals bijna altijd. In dit gedeelte van Indonesie zien ze duidelijk heel weinig westerlingen. We worden op de foto gezet en worden naar de tuin gebracht waar de kruidnagelbomen groeien. Als we weer instappen worden we enthousiast nagezwaaid.
Onze volgende stop is bij een klein stil strandje, ergens in the middel of nowhere. De branding is er fenomenaal, een paradijs voor surfers, zou je zeggen, maar die zie je hier niet. Er is trouwens bijna niemand. Als we bij een van de vele stalletjes vriendelijk worden begroet, vragen we of ze thee voor ons willen zetten van flessenwater. De verbazing en spraakverwarring is algemeen. Na veel heen en weer gepraat en gelach verdwijnt de mevrouw in haar keukentje, om er uit te komen met iets dat het midden houdt tussen thee, koffie, mocca en slootwater. Afijn...het is vocht en we slaan nog wat andere dingen in bij de andere stalletjes want de armoede is hier echt groot. De jonge vrouw die ons met een, sterk tot de verbeelding sprekend gebaar van haar arm, de bedoeling van een ingredient uitlegt, vergeten we nooit. We snappen meteen dat het middel impotentie moet verhelpen!
Als we uiteindelijk bij ons bedoelde strand aankomen is het al laat in de middag en begint het al wat donker te worden. De avond valt hier al om zes uur in de middag namelijk. We wandelen nog wat rond en gaan eten bij een restaurantje aan het strand. De chauffeur die we nu hebben eet liever niet bij ons aan tafel, maar ergens apart. Het is een fijne chauffeur, rustig en geconcentreerd. Hij spreekt geen woord Engels, maar dankzij de lessen Bahasia Indonesia van H., wordt er toch voldoende info uitgewisseld.
De volgende dag gaan we naar Malang. Dit is volgens het reisboek weer een culturele stad met veel bezienwaardigheden. Het is wel weer een behoorlijk trip, en onderweg gaan we ook nog het een en ander zien.  Vroeg op dus!
Wordt vervolgd.