Een lange vliegreis, 6 uur naar Dubai, vier uur wachten, daarna de reis naar Jakarta. Tot slot nog een reisje van 25 kilometer per taxi waar we maar liefst tweeeneenhalf uur over deden!
Dan kom je best gaar aan in je hotel hoor. Maar er is weinig dat niet verholpen kan worden met een heerlijk douche en een lekkere maaltijd op het dakterras.
En ja...het is waar wat in alle reisgidsen staat!
Jakarta is vies, stoffig, vol smog en met een onvoorstelbaar verkeer! Het is werkelijk een gekkenhuis; hele legers scooters vliegen van hot naar her, tussen het drukke autoverkeer door. Er zijn geen stoepen en het verkeer rijdt in een aaneengesloten hardrijdende file. Ik kan het niet anders beschrijven.
Ik had in mijn wildste dromen niet gedroomd waar we vandaag terecht zouden komen. Omdat we de Chinese wijk, de overblijfselen van Batavia en de haven wilden bekijken en dat wilden combineren met een flinke wandeltocht (tenslotte hadden we al bijna twee dagen op ons achterwerk doorgebracht)-: probeerden we toch zo veel mogelijk te voet te bereiken.
Zodoende kwamen we ook langs de armste sloppenwijken die we maar konden bedenken. De Indonesische bevolking is uitermate vriendelijk en onderweg werden we heel vaak staande gehouden. Mensen probeerden contact te maken, in het Indonesisch of het Engels en soms in het Nederlands. Zo troffen we ook een redelijk goed Engels sprekende man die ons hielp met de weg vinden langs de betreffende sloppenwijk. Hij leidde ons er echter middendoor en vertelde over het reilen en zeilen hier. Intense armoede, echt volslagen armoede. Hij vertelde over de sociale problemen die er bestaan, over de politiek die hier volkomen verstek laat gaan, over het afval in de wijk en in het water en alles wat er mee samenhing. Indrukwekkend en moeilijk om te zien.
En wat me nog het meest trof was de vriendelijkheid en de vrolijkheid van deze bewoners. Ik kan jullie verzekeren dat er behoorlijk wat vergelijkingen in onze hoofden opkwamen. En die vielen niet bepaald gunstig uit voor ons westerlingen.
Helaas is het moeilijk om logjes te plaatsen, heb ik ontdekt. Ik probeer het in de komende weken wel, ook al als reminder voor mezelf.
Foto's plaatsen is al helemaal moeilijk dus dat laat ik maar even voor later.
Op naar dag drie!
Wordt vervolgd!
Wow. Indrukwekkend. We lezen het wel en foto's komen vast als je thuis bent.
BeantwoordenVerwijderenVanmiddag was mijn Pitjet massage mevrouw hier ze komt uit Indonesië. Uit Solo. Ze werkt hier om de studie van haar jongste zoon te bekostigen. Laatst was haar andere zoon ziek en moest er 3000 euro van haar spaargeld af omdat de zoon anders niet naar het ziekenhuis kon. Soms schaam ik me zo. Wij zijn toch gewoon rijke stinkerds.... En daar zo'n vreselijke armoe. Maar goed wij zijn het tenminste nog er zijn hele volksstammen die er over heen walsen.... Maar het is ook een pracht land dus er zal ook nog wel wat te genieten zijn ...... Liefs Leni
BeantwoordenVerwijderenO Janny wat leuk om iets van je te horen! Moest deze week nog aan je denken. Wat een lange reis hebben jullie achter de rug, en wat een heksenketel is het daar! Hoop nog veel vakantielogjes van je te lezen!
BeantwoordenVerwijderenFijn van je te horen Janny! En ja, wat zijn wij toch verwende westerse stinkerds .....
BeantwoordenVerwijderenWat een enerverende reis. Ik hoop dat jullie nog veel vriendelijkheid zullen ervaren. Het contrast is in alle opzichten groot.
BeantwoordenVerwijderenOhh,wat leuk Janny om even iets te horen en wat een mooie verslag heb je gemaakt van de eerste dagen....Maar wat hebben jullie een lange reis achter de rug zeg..Ik hoop dat er nog meer verslagen volgen en ik wens jullie nog heel veel plezier en warme groeten....ELLY.
BeantwoordenVerwijderenO ik zie het al helemaal voor me ,zoals jij het verteld !
BeantwoordenVerwijderenLeuk om wat te horen uit zo n ver land
en net wat je zegt ,erg vermoeiend ,ook door de warmte denk ik (zijn we niet echt gewend he ?)
nou geniet maar lekker van al het moois wat nog komen gaat :)
Gr Amy
Ik kom heel toevallig op je blog terecht omdat ik de titel van je logje op een andere blog zag staan. Mijn nieuwsgierigheid was meteen gewekt omdat ik driekwart jaar geleden ook in Indonesië was. Heb niet echt in Jakarta gezeten, maar in Depok, eigenlijk een stad op zich in Jakarta. Wel door Jakarta gereden en het is precies zoals je schrijft. File, file en nog eens file. En de ongekende vriendelijkheid, mooi he! Daar heb ik mooie herinneringen aan. Niet aan de corruptie, die je vast ook nog wel tegen zult komen. Een heel mooie reis toegewenst! Groetjes Floor
BeantwoordenVerwijderenDe blijheid van de mensen daar is inderdaad iets waar wij westerlingen nog veel van kunnen leren.... Zij zijn gewoon met het leven! Wij vechten er altijd mee...
BeantwoordenVerwijderenKan me voorstellen dat er heel confronterende dingen te zien daar. Tja, wij westerlingen ...
BeantwoordenVerwijderenHej Janny, wat een andere wereld en zoveel indrukken. Goed dat je alles gaat opschrijven.
BeantwoordenVerwijderenLieve groet,
Wat leuk dat je vanuit Indonesië ook blogt. Wat een indrukken krijg je daar allemaal mee. Wat fijn dat je dat allemaal mee mag maken. Dat je dit mag zien en niet alleen in luxe resorts terecht komt. Ik ben heel benieuwd naar je verdere verhalen. En wens je een heel goede reis toe.
BeantwoordenVerwijderenIk wil jullie een hele fijne reis wensen, Janny, zuig alles in je op, leef je in, geniet en beleef...
BeantwoordenVerwijderenmooi om iets van je te horen. al vanaf de eerste dag een confronterend verblijf. maar wel ontmoetingen met bijzondere mensen. het wordt vast een onvergetelijke reis ...
BeantwoordenVerwijderenPrachtig verslag van een pittige reis en een indrukwekkende kennismaking met die totaal andere wereld. Het lijkt er op dat deze reis niet alleen vakantie maar met name een ervaringsreis is- en gaat worden. Die schaamte herken ik. Want de contrasten zijn groot en wij zitten aan die andere kant.
BeantwoordenVerwijderenHet deed me denken aan mijn reis naar Kroatië, waar ze drie tot zes keer minder verdienen dan wij en waarin iedereen zich kapot werkt om het land op te bouwen. Bouwen ze in Indonesië ook wat op. Het lijkt er meer op dat men zich daar net aan het hoofd boven water houdt en dat daar geen verbetering in komt.
Ik ben benieuwd naar je vervolgverslag.
We zijn verwend, hè? Als rijke westerlingen, bedoel ik.
BeantwoordenVerwijderen