tin...

Hebben jullie dat ook? Het idee dat een tinnen bord wel het toppunt van truttigheid is?
Ik herinner me de borden van mijn oma nog. Keurig in het gelid op de schouw in de keuken. Of de borden bij lievelingstante op het dressoir. Ook keurig op een rijtje!
Maar sinds ik een jaartje geleden in De Potstal zag hoe mooi je tin in een sober interieur kunt integreren, ben ik op andere gedachten gekomen. Ik viel als een blok voor de middeleeuws-aandoende, onregelmatige borden.
In eerste instantie kocht ik een oud bord op een brocantemarkt, ergens in de buurt.














Daarna zag ik op MP nog drie prachtexemplaren, compleet met gegraveerde initialen. En die zijn zeker prachtig; ik zie in gedachten een verre voorouder aan een dis zitten met op deze borden een flinke berg vlees:-)
De borden zijn "breed inzetbaar". Ik heb er soms één (of ook wel meerdere) onder een stoer windlicht. En met een stolp erop en iets moois eronder kun je subtiel ergens de aandacht op vestigen. Als presenteerbord doen ze het ook goed; zandgebak kleurt er heel mooi op. En op mijn ijzeren etagere staan ze ook geweldig. Zeker met een paar decoratieve broden er op. En ook antiek glas en sober tin zijn een goede combinatie.














Echt tin, zeker antiek, is erg duur. Je kunt aan de stempels onderop zien of je te maken hebt met echt tin of met de neptinnen borden, die heel vaak worden aangeboden!
Het is dus zaak om écht goede borden op de kop te tikken. Misschien moet je maar eens gaan kijken bij de opgeslagen familieboedel, of een aardige tante lief aankijken:-)