Ik wil steeds een stukje over de herfst schrijven maar dat gaat me al twee weken niet goed af. Want wat moet je nu momenteel ook over de herfst schrijven? Er heerst de laatste week een uitbundige zomerse temperatuur. We wandelen en fietsen wat af, eten buiten heerlijke salades, zitten ‘s avonds op de veranda met een wijntje en dragen onze zomerste kleertjes. Dit is zomer, geen herfst.
Maar de kalender vertelt iets anders!
Heel snel komt toch écht het moment om afscheid te nemen van deze zomer. Waarschijnlijk komende week al. Dan zal de herfst langzaam binnensluipen en zich vasthechten aan de laatste restjes groen die restten in de tuin.
Dan zullen langzaam, als geschilderd met het penseel van een meesterschilder, de bomen nieuwe kleuren krijgen: geel, rood en bruin. Rode wijn gaat de zomerse rosé vervangen, appeltaarten vervangen de fruittaarten die ik veelvuldig bakte afgelopen zomer. Pompoenen en kalebassen leg ik dan, mooi gestyled, op de buitentafel ter decoratie. Visite komt binnenvallen met rode wangen en het huis zal naar kaneel en appel geuren. De buitenlucht ruikt dan weer heel aards en kruidig en wellicht geven mijn klimrozen nog wat nabloei. Onze hortensia’s zullen niet langer staan te pronken met hun verschoten kleurtjes (ze waren zo prachtig deze vochtige zomer)en de lampen moeten aan het eind van de middag aan.
De omslagdoeken en laarzen haal ik alvast uit de kast en leg ik klaar voor herfstige uurtjes bij de vuurkorf.
De zomer zal dan écht verdwenen zijn en het duurt weer maanden voor mijn favoriete seizoen aanbreekt, helaas.
Maar er zitten ook mooie kanten aan de herfst, houd ik me voor.
Het is een tijd om naar binnen te keren, letterlijk en figuurlijk. Het maakt je bewust van de vergankelijkheid want die zie je immers als je door het raam kijkt.
Laten we dus maar genieten van de herfst in al zijn schoonheid, laten we gaan wandelen met de hond en de bladeren opschoppen en daarna liters thee drinken, appeltaart eten en stapels boeken en tijdschriften lezen.
Laten we ons bezinnen op de natuur en zijn wisselende schoonheid!
Wat mooi geschreven Janny, prachtig! Ik geniet helemaal met je mee... Fijne zondag, groetjes van Lupineke
BeantwoordenVerwijderenDat ga ik zeker doen, maar nu nog even niet.
BeantwoordenVerwijderenMooi verwoord Janny, en tja, die vergankelijkheid dat is nou precies waarom ik zo tegen de herfst aan hik. Het verval van de natuur.....daar moet ik zo ontzettend aan wennen, ik zie alles veel liever fris, groen,en vers. Ik kijk nu alweer uit naar de lente ;-))
BeantwoordenVerwijderenoo Janny, meeeer dan welkom om gezellig mee te doen hoor! Zeker als je het zó omschrijft als jij het doen, en in tegenstelling tot Hennie hierboven (lentemeisje;)) kan ik stiekem niett wachten op al die knusse kneuterigheid!!!:)
BeantwoordenVerwijderenFijne zondag!
Lynda
ik geniet ontzettend van deze zonnige dagen en toch vind ik de herfst ook een heerlijk seizoen, tijd om alles los te laten en dan te integreren wat we de voorbije maanden aan nieuwe dingen leerden...
BeantwoordenVerwijderenJe beschrijft het ook als een heerlijk seizoen, dus laat de herfst maar komen. Al heb ik ook nog wel van die zomerse dagen genoten tijdens ons weekje vakantie.
BeantwoordenVerwijderenJe kunt ook weer bij me op blogvisite komen, want ik ben een blog over Zweden begonnen hejtjorven.blogspot.com. Natuurlijk hoop ik er nog steeds op mijn complete oude blog terug te krijgen, die ben ik inmiddels al 6 weken kwijt.
Fijne week, lieve groet
Dinsdag is de zon weer voorbij ;) Ik hou wel van de herfst ... al die vallende, droge bladeren en het ruikt zo lekker, prachtige spinnen in hun web ....
BeantwoordenVerwijderenDit is geen gewoon blog, maar pure proza! Een prachtig en rijk seizoen, de herfst.
BeantwoordenVerwijderenOveral bessen, paddestoelen, noten, vruchten en dan die prachtige kalebassen. Afgevallen blaadjes die knisperen onder je fietsbanden. Die speciale, vochtige lucht in je neusgaten.
Ik houd ook meer van de lente, maar ga niet als een zuurpruim in afwachting op de bank zitten. Juist door de herfst en winter, waardeer ik het voorjaar weer. Dat komt vanzelf...
Liefs Janny, en bedankt voor je mooie woorden.
Mirjam Kakelbont
Ik ga morgen van de laatste dag zon genieten. Ik heb vrij genomen en ga een grote strandwandeling maken. Zal voor het laatst zijn dit jaar, vermoed ik.
BeantwoordenVerwijderenMooi stukje heb je geschreven, Janny, bijna poëtisch.
Dora