Ik las van de week ergens een blog dat ging over tijd die zo enorm snel gaat.Nu, dat is iets wat ik ook heel vaak constateer, de laatste tijd.
Het lijkt wel of, sinds ik ben gestopt met werken, de tijd dubbel zo snel gaat.
Ik weet nog dat mijn moeder dit vroeger ook altijd zei en dat ik dan geïrriteerd dacht: hoezo snel? Tijd is tijd en gaat overal en altijd even snel!
Maar ik had toen nog geen idee van "gevoelstijd". Zoals in de betekenis van "gevoelstemperatuur". Het lijkt alsof de dagen óm vliegen tegenwoordig.
Af en toe krijg ik het er een beetje benauwd van...af en toe maar hè! Alleen als ik er aan denk hoeveel tijd er al “op” is!
En ik vraag me ook af: heb ik alles gedaan in die tijd? Alles wat ik wilde? Is mijn "to-do-in-life" lijst afgewerkt?
Nee, ik denk het niet. Want lijsten veranderen, net als mensen.
Toen ik 20, 30, 40 jaar was, waren mijn wensen anders dan nu. Er kwamen in de loop der tijd wensen op de lijst bij en er gingen er ook weer af.
Omdat mijn kijk op het leven veranderde, omdat omstandigheden veranderden, omdat iets soms niet haalbaar was, omdat inzichten veranderden.
Maar natuurlijk bleven sommige wensen staan. Die moeten nog vervuld worden.
Of niet, en dan is het ook goed.
Mijn wensenlijstje is op dit moment in mijn leven heel anders van inhoud dan pakweg 20 jaar geleden. En dat moet ook zo zijn, denk ik.
Ik wil volop in het leven staan en zorgen dat de tijd me niet inhaalt. Maar waar eerder ambitie en zoeken naar voortgang mijn levenslijstje domineerden zijn nu de wensen meer gericht op bezinning en genieten van alles.
Wat in elk geval nooit zal veranderen in mijn levenslijst is de wens dat ik ertoe dóe.
Juist dat gevoel vasthouden bij het ouder worden zal een van de opgaven zijn om aan te werken.
Hoe snel de tijd ook gaat…
Zo ontzettend waar wat je schrijft. Je bent een wijs mens.
BeantwoordenVerwijderenmooie tekst ... geniet, want "le bonheur est une longue patience' (jean cocteau). lieve groet, @nne
BeantwoordenVerwijderenWat ontzettend herkenbaar! Ook ik vind dat de tijd voorbij vliegt, ik heb er soms gewoon geen vat meer op. Vroeger leek alles eindeloos, maar naarmate je ouder wordt gaat alles steeds sneller.
BeantwoordenVerwijderen("Hoe ouder de zandloper, hoe sneller hij loopt"...las ik ooit eens).
Toch schijnen er trucs te zijn waarmee je de tijd kunt vertragen. Heel veel nieuwe en leuke dingen ondernemen, niet vastroesten en sleur vermijden.
Het schijnt te helpen! Hubbie en ik zijn er dit jaar mee begonnen, en het bevalt uitstekend :-)
Loesje heeft weer helemaal gelijk. Ik heb geen serieuze lijstjes, probeer steeds meer in het nu te leven en gewoon te accepteren wat er op mijn pad komt zonder alles van te voren te willen regelen. Proberen he, zeg ik. Een beetje zou fijn zijn.
BeantwoordenVerwijderenIk herken het helemaal. Het benauwt mij behoorlijk. Niet zozeer dat ik ""nog maar weinig tijd" heb. Maar wel dat een dag omvliegt en ik er zo'n vaag gevoel aan overhoudt. Hier wil ik echt iets aan gaan doen. Alleen weet ik nog niet wat en hoe.....
BeantwoordenVerwijderenGeweldig dat jij überhaupt lijstjes maakt...ik ben mijn hele leven al jaloers geweest op mensen die zoveel structuur in hun leven konden aanbrengen. Weet je, de tijd gaat pas echt snel als nooit een to-do lijstje maakt en je na jaren, als de goede tijd allang voorbij is, moet realiseren dat je vergeten bent om de dingen te doen die je echt wilde! Dat is de frustatie van de eeuwige chaoot...
BeantwoordenVerwijderenje hebt zo gelijk, tijd wordt kostbaar naarmate er minder van is.
BeantwoordenVerwijderenErtoe doen is belangrijk maar voor mij ook dat wat ik doe ertoe doet voor mij.
XXXm
Allen: voor de goede orde: ik heb het hier over levenslijstjes, he. Dus zeg maar je interne boodschappenlijst. Ik heb het zeker niet over papieren lijstjes met levensdoelen!
BeantwoordenVerwijderenHerkenbare woorden Janny, ik hoef gelukkig niet meer zoveel van mezelf :-) De collectezeef werd pas na de collecte gebruikt om het muntgeld te sorteren, groetjes Anja
BeantwoordenVerwijderenmooie observaties. ik maak voortdurend to do lijstjes maar nooit een levenslijst. naarmate het leven vordert besef je wel dat je tijd niet meer eindeloos is en dat als je dit of dat nog wil met je leven je het NU zal moeten doen of beginnen ...
BeantwoordenVerwijderenAntonia en lheurebleue: ook ik hoef niet zoveel van mezelf hoor. Dat omschreef ik ook in het logje. De wensen die resteren liggen meer in het persoonlijk vlak. Die wil ik ook graag houden want als je niets meer hebt te ontdekken of te verbeteren aan jezelf wordt het een kale boel, naar mijn mening.
BeantwoordenVerwijderenOok ik herken het. Veel nieuwe dingen doen waardoor het lijkt of de tijd omvliegt, maakt juist dat het later in je herinnering langer duurde, las ik pas eens ergens.
BeantwoordenVerwijderen"Het duurt eeuwen voor je zestien bent. Zestig ben je in een handomdraai." Geen idee waar ik deze wijze spreuk gelezen heb en ik ben ook voorlopig nog geen zestig, maar ik voel nu al aan mijn water dat het waar is.
BeantwoordenVerwijderenOok ik vraag me de laatste tijd steeds vaker af, welke levenswensen ik nog heb. Welke dingen ik nog wil doen en hoe ik inhoudelijk nog kan groeien. Maar het gekke is: ik weet het niet. Ik heb er geen. "Alleen maar" genieten mijn dierbaren. Of zou dat komen omdat ze zo ziek zijn?
Een prachtig blog weer. Jij weet altijd de juiste woorden te kiezen.
Liefs Janny, en een prettig weekend.
Mirjam Kakelbont
Gek is dat, hè, dat je naarmate je ouder wordt meer en meer bezig bent om de tijd vast te houden, in plaats van de tijd te benutten??
BeantwoordenVerwijderenHet staat geschreven in de Bijbel dat naarmate de terug komst van Jezus nadert, de tijd versnelt om de druk te verlichten.
BeantwoordenVerwijderen