Ergens las ik (ik weet echt niet meer waar, sorry… de leeftijd!) het onderstaande verhaal dat Kurt Vonnegut, Amerikaanse schrijver van verschillende bestsellers (b.v. Slaughterhouse Five en Slapstick) vertelde over zijn oom:“Mijn oom Alex Vonnegut, mijn vaders jongste broer, die aan Harvard had gestudeerd en heel belezen en wijs was, was humanist net als de rest van de familie. Wat oom Alex bijzonder vervelend vond aan mensen was dat ze het zo zelden doorhadden wanneer ze gelukkig waren.
Zelf deed hij zijn best telkens wanneer de tijden goed waren dat ook te benoemen.
Zaten we ‘s zomers limonade te drinken in de schaduw van een appelboom, dan onderbrak oom Alex geregeld het gesprek door te zeggen: “Als dit niet fijn is, wat dan wel?”
Een grappig verhaal dat, wat mij betreft, een diepe kern van waarheid bevat.
Al die vanzelfsprekende, gewone dingen ervaren we meestal niet meer als “fijn”.
En natuurlijk kun je niet om de haverklap roepen dat alles zo “fijn” is. Dat zou erg onwaarschijnlijk klinken voor onze omgeving.
Maar een beetje meer “mindfulness” (om maar eens een populaire term te gebruiken) op dit gebied maakt het leven beslist een stuk aangenamer.
Toen ik over het verhaal nadacht realiseerde ik me dat het bij mijzelf twee kanten op werkt:
- in tijden van misère helpt het me een aantal punten te benoemen die wél goed zijn, fijn zijn, gelukt zijn.
- in tijden van geluk en voorspoed doet het me goed het ook bewust te beleven en inderdaad: dankbaarheid hardop te benoemen.
En dat is minder makkelijk dan ik het zo schrijf, hoor: het proberen om in een vervelende situatie toch de positieve kant te zien, of om te leren van slechte ervaringen, of om de humor van sommige situaties te ontdekken. Laat staan om steeds bewust de goede dingen in je leven te benoemen.
Het gaat me allemaal niet vanzelf af. Er zijn nog genoeg situaties die me behoorlijk van slag kunnen brengen.
Maar door te proberen gefocust te blijven op het positieve lukt het me wel steeds beter!
Wellicht hebben mijn bloglezers ook iets aan deze overgeleverde wijsheid van oom Alex.
(Hoewel Vonnegut zelf natuurlijk niet bepaald het zonnetje in huis was want hij leed, ondanks zijn succes, aan behoorlijke depressies; hij ondernam zelfs een zelfmoordpoging. Maar dit terzijde!)
Mooi, dit stukje! En inderdaad: er is zoveel om dankbaar voor te zijn. Wat bij mij gegarandeert helpt tegen somberheid is muziek. Afgelopen vrijdag was ik bij Sting. Het gevoel dat ik daar de hele avond heb ervaren kan ik heel simpel weer oproepen, door naar Symphonicities te luisteren. Loeihard. Jammer dat ik niet mee kan zingen - mijn stem heeft het begeven - maar het kippenvel zit er onmiddellijk weer.
BeantwoordenVerwijderenLiefs,
A.
gegarandeerd - oeps....
BeantwoordenVerwijderenDankbaar kunnen zijn, dat is niet iedereen gegeven. Toegegegen: het is hier niet altijd jodilahiho maar we hebben het goed in ons gezin en ook met elkaar. Dat is het belangrijkste van alles. Always look at the bright side.. toch?
BeantwoordenVerwijderenYvon Cornelissen
Hoi hoi,
BeantwoordenVerwijderenLeuk dat je even op mijn blog bent geweest.
In antwoord op je vraag:
Als je iets via la Fattoria vialla besteld zijn de verzendkosten gratis..
groetjes, Haikey
Alles met volle aandacht doen dat is de bedoeling van Mindfulness. Maar de realiteit van alle dag werkt daar niet erg aan mee. Zoals ik aan mijn leerlingen kan merken is rust vaak geen deel meer van de opvoeding. Integendeel; hun dagen zijn vol lawaai, afleiding en activiteiten. Dan hebben we inderdaad weer cursussen nodig om de vanzelfsprekende dingen te leren.
BeantwoordenVerwijderenEn verder ben ik het oprecht met je eens dat het benoemen van geluk een goede zaak is. Stil staan bij fijne momenten helpt je de mindere momenten te relativeren.
Dora
Dertig jaar geleden leerde ik om dagelijks "mijn zegeningen te tellen" en dat heeft mijn leven ingrijpend veranderd. Zoals je al schrijft is dat echt niet zo makkelijk in zware tijden en moet ik er soms bewust voor gaan zitten en soms ze opschrijven om er nog eens naar te kunnen kijken, maar over de gehele lijn is het een bewustwordingsproces geweest dat me een veel gelukkiger mens heeft gemaakt. Welke nieuwe term er ook voor bedacht wordt, het principe is al heel oud en werkt nog altijd.
BeantwoordenVerwijderenToevallig heb ik ook pas geleden een stukje over mindfulness geschreven... Het is erg aan te raden, maar soms zoooooo moeilijk!
BeantwoordenVerwijderenJanny, wat bijzonder dat ik juist vandaag dit stukje lees... dank-je-wel. Ik had dat even nodig :-)
BeantwoordenVerwijderenMarlou:
BeantwoordenVerwijderenStil staan bij de mooie momenten in je leven, dat zouden we veel meer moeten doen. Mensen staan volgnes mij vaak eerder stil bij de negatieve dingen. Soms kan me een groot gevoel van geluk overvallen, zo maar, en dat probeer ik te onthouden.
Helemaal met je eens, Janny. Wat een leuke column! Het blijven de kleine dingen die het doen, elke keer verbaast het me weer. Soms vergeet ik zelf even hoe rijk ik ben.
BeantwoordenVerwijderenAbsoluut, Janny, en dan zijn wij ook nog zo bevoorrecht dat we in het vrije Westen wonen. Brr, ik griezel soms van die achtergestelde en kwetsbare positie die vrouwen in sommige landen hebben.
BeantwoordenVerwijderenWat een mooi stukje heb je geschreven. Gelukkig ben ik een positief mens en denk vaak; tel je zegeningen, tel ze één voor één. Ik ben me zeer bewust van dingen die fijn zijn en kan ze ook gemakkelijk naar voren halen als het tegenzit.
BeantwoordenVerwijderenLees je; http://lestroisjardins.blogspot.com/ al?
Ze schrijft fijn.
Lieve groet
Hermine