anyone who keeps the ability to see beauty never grows old - Franz Kafka



maandag 6 september 2010

vol lopen...

Een druk weekend met gemeentelijke verplichtingen, een familiereünie, vriendenetentjes, logees en als klap op de vuurpijl een nachtelijk bezoek aan de dierenarts met een aangevallen en nogal gewonde hond.
Vriendenetentjes en logees waren leuk zoals altijd, veel bij te praten over vakanties e.d.
De familiereünie was ook gezellig, fijn om weer met familie te praten die aan de andere kant van Nederland woont en met neven en nichten die je al tig jaren niet meer hebt gesproken. Lekker bijgepraat, stadswandeling, boottocht, bbq en de afspraak dit jaarlijks te doen.
De hond (Jack Russell) was gewond geraakt in een gevecht met een herdershond! Oudste die op hem paste had de wonden al ontsmet en verzorgd, maar bij thuiskomst zag het er toch slecht uit. Naar de dierenarts om twaalf uur ’s nachts; zeven hechtingen en antibiotica. Nu ligt er een zielige hond in de mand die overal in huis plast en geen poot meer verzet. Zo sneu!
De gemeentelijke “verplichtingen” waren overigens ook bijzonder.
Afgelopen zaterdag 4 september 2010 werd in Oosterbeek de 64e editie van de grootste eendaagse wandeltocht ter wereld gehouden, de Airborne Wandeltocht.
Waar we in voorgaande jaren altijd meeliepen (euh.. ik iets minder fanatiek dan de rest van de familie!) en het trefpunt waren van alle bevriende wandelaars in de vrienden- en familiekring, waren we dit jaar officiële genodigden bij het defilé en de herdenkingen.
Het was een belevenis dit gebeuren nu eens vanuit een ander oogpunt te zien.
Na het spelen van de Last Post en de gebruikelijke minuut stilte, gingen grote groepen marechaussee, politie, militairen, scouts en heel véél individuele wandelaars (ruim 32.000 wandelaars in totaal!) op pad door de prachtige dorpen van onze gemeente Renkum, langs de diverse Airborne monumenten en de luchtlandingsterreinen van september 1944.
Wij konden heerlijk in het zonnetje genieten van de voorbij trekkende wandelaars en van de muziek en kostuums van sommigen. Dat zijn dan wel weer de voordelen van Hubbie’s Hobbie:-)!
Het was een geslaagd evenement en als je in de buurt van Oosterbeek bent rond de eerste zaterdag in september volgend jaar, zou ik je zeker aanraden te gaan kijken en/of meelopen!

9 opmerkingen:

  1. Wat sneu voor de hond...

    De airborne-wandeling is geweldig! En volgens mij had je een geweldig weekend qua weer voor een familie-reünie.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. De Airborne altijd een happening. Voor jullie dit jaar dus niet lopen maar op het bordes? Wat een verandering.
    Hoe is het nu met Bruno? Is hij nog steeds ziek?
    Dora

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Geef mij maar de fiets! Ik heb verschillende vriendinnen die dol zijn op wandelen maar het kan me maar niet bekoren.
    Arme hond! Beterschap.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Marlou:
    Klinkt als een druk maar gezellig weekend.
    Geef Bruun een dikke knuf van mij!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Tja... weer de Airborne aan me voorbij laten gaan. Volgend jaar ben ik erbij (misschien zelfs wel wandelend.... misschien ;-)

    Beterschap voor je hondje!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hoi Jannie wat heb je een gezellig blog ! Wat zielig voor de hond ! Maar wel weer een leuk uitstapje door mans hobby, hihi

    bedankt voor je leuke commentaar op mn cheesecake;-)..ik heb je commentaar op de de ruijsbroekjes blog doorgestuurd gekregen van mijn man...die is nl de auteur van dat blog ;-) dus hoe dan ook je reactie is overgekomen, dank je wel ! En nu ga ik jou ook gezellig volgen hoor !

    BeantwoordenVerwijderen
  7. O wat zielig voor de hond. Is hij al wat aan de beterende hand? Hij moet zijn vijanden beter uitzoeken, zeg.
    Ik houd niet van wandelen in grote groepen dus de Airborne is niet aan mij besteed.
    Groetjes,
    Miriam

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ach wat zielig van jullie hond...! Gaat het nu weer goed met hem?
    Airborne is altijd leuk om naar te kijken, én om mee te lopen! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat leuk, de Airborne Wandeltocht. Op mijn 'mannequin' (een antieke paspop) heb ik mijn Airborne medailles geprikt, uit mijn jeugdjaren. Mijn vriendinnen waren niet te motiveren, want het leek mij zo leuk om het nogeens allemaal te doen.
    Ik kan me voorstellen dat je het opzitten en pootjes geven niet altijd leuk vindt, maar er zijn hele leuke kanten aan. Je zult het missen als manlief niet meer in deze functie zit. Het leuke is dat je zo betrokken bent bij allerlei activiteiten uit je gemeente. Mijn wederhelft zat jaren in de lokale politiek, ook als wethouder.
    Wat een narigheid met je hond, ik hoop dat hij snel weer de oude is.
    Fijn weekend!
    Jacoba

    BeantwoordenVerwijderen