Een paar weken geleden hadden een vriendin en ik een gesprek over midlife in het algemeen en dat van ons in het bijzonder. Net als deze vriendin ben ik een gevorderde midlifer en dit onderwerp komt dan ook steeds vaker voor in onze conversaties.
Nu zijn die gesprekken echt geen kommer en kwel hoor! Ze zijn zeker niet somber of negatief en hebben ook geen hoog “vroeger was alles beter” gehalte. Het gaat niet over verlies maar eerder over de (toegevoegde) waarden van sommige aspecten van de middelbare leeftijd. Want je zult versteld staan van wat na je 50ste in je hoofd omgaat en wat er allemaal nog in je leven gebeurt!
Ik kan niet voor iedereen spreken maar ik vind dit een boeiende tijd in mijn leven.
Op onze leeftijd lijkt het of je meer dan ooit keuzes maakt. Keuzes wat betreft je huwelijk, je familie, je vrienden, je gezondheid, je werk, je hobby’s. Stukje bij beetje krijgt alles een plaats en kun je beter zien wat werkelijk belangrijk is. Wat de moeite waard is om te blijven, wat veranderd moet worden, wat niet werkt of wat weg moet. Ik moest wel lachen toen mijn vriendin zei: "Ik dacht dat het leven na de je 50ste makkelijker zou worden, maar ik ben drukker dan ooit en niet alleen met praktische zaken”. Ik wist precies wat ze bedoelde.
De grens naar senioriteit lijkt op allerlei fronten steeds verder te worden opgetrokken; we lijken jonger dan onze moeders of oma’s op deze leeftijd. Als ik bijvoorbeeld de foto van mijn oma bekijk vind ik (geheel onbevooroordeeld) dat ik op mijn leeftijd jonger lijk dan zij op haar vijfendertigste.
Ons leven heeft nog veel mogelijkheden en (als het allemaal meezit) hebben we ook het geld, het inzicht en het zelfbewustzijn om die mogelijkheden te benutten.
Vaak kunnen we dat ook omdat we op deze leeftijd meer bagage hebben en niet meer zo naïef en onzeker zijn als toen we jonger waren. Je kunt je eigen keuzes maken en hoeft niets meer te doen waar je geen zin in hebt.
Ik zie dat laatste ook binnen de chapters van de Red Hat Society. De durf en het plezier van de leden om dingen te doen en activiteiten te ontplooien die niet echt “midlife” zijn is ontzettend leuk om gade te slaan.
Een groep in het paars geklede dames met joyeuze rode hoeden op geeft voorbijgangers een vrolijk gevoel en we horen vaak dat ze niet geloven dat we allemaal (ver) boven de vijftig zijn.
Hoewel: deze laatste opmerking is misschien ook wel meer leeftijdsgebonden dan we denken. Ik hoorde op een landelijke bijeenkomst van een andere Red Hatter dat haar buurvrouw had opgemerkt dat ze “toch zo’n mooie groep vrouwen waren die er zo goed uitzagen”.
Waarop buurvrouw’s dochtertje van tien zei: “maar dat zijn toch gewoon oude mevrouwen met een paarse jurk aan?”
Tja…
Ja Janny, zo gaat dat, denk je zelf jong en hip te zijn, zegt zo'n kind mevrouw tegen je!
BeantwoordenVerwijderenZonder gekheid, ik vind ook dat dit een biezondere tijd in ons leven is. Alle drukte voorbij (nou ja, voorbij?) tijd voor jezelf en geen druk meer om dingen te moeten doen die je niet wil. Ik vind jullie er trouwens als groep echt mooi uitzien, hoor. Met stijl en dat kan je niet van iedereen zeggen:)
Dora
Ja, ik vind dat je helemaal gelijk hebt over die foto´s van vroeger. Moeders van 35 (toen) die er veel ouder uitzien dan vrouwen van boven de zestig (nu).
BeantwoordenVerwijderenGeweldig ook de keuzes die er zijn, de manieren waarop je je leven kunt invullen. Vroeger waren die keuzes er denk ik ook minder.
Nou hoop ik jullie ook eens tegen te komen, vast een blij gezicht!
Wij kijken vooruit en in toenemende mate terug en kinderen kijken vooruit. Wij weten hoe het is om zowel oud als jong te zijn, jongeren kennen alleen hun eigen tijdperk. Ik ben toch liever oud dan jong, geloof ik en precies vanwege de redenen die jij schetst: keuzevrijheid! Schaterend rennen we Huize Zonnegloren tegemoet o.i.d. ;)
BeantwoordenVerwijderenAls het in het leven allemaal meezit is deze leeftijd mooi. Maar dat zal wel voor elke leeftijd gelden. Ik voor mij zou wel een paar jaartjes terug willen hoor. Het gaat hard genoeg. Maar wij hebben veel meer keus dan onze moeders en oma's. Dat is waar.
BeantwoordenVerwijderenJe nog een beetje jong voelen in paars en rood is nooit weg.
Yvon
Hoi Janny,
BeantwoordenVerwijderenThese are the best days of our life! dat is misschien ook weer overdreven, ha,ha. Maar ik heb het ook wel naar mijn zin. We zijn natuurlijk wel bevoordeeld, want voor velen geldt dit niet. Of is dat ook een kwestie van instelling? En ook ik lijk stukken jonger dan mijn moeder op dezelfde leeftijd.
Dora: dank je voor het compliment. Ik geef het door aan mijn chapterleden!
BeantwoordenVerwijderenRoelien: voor jou is het wel even wachten nog voordat je helemaal je eigen keuzen kunt maken. Zolang er kinderen thuis zijn wegen er vaak andere belangen zwaarder. Of voel jij dat niet zo?
Midlife: ooit maakten we met een hele groep vrienden plannen om samen een soort "Huize Avondrood" te gaan bewonen als we oud waren.
Inmiddels ben ik daar een beetje van terug gekomen!
Yvon: en jong voelen, dat doen we zeker. En ik ga er maar vanuit dat dat ook aan de buitenkant zichtbaar is:-)
Marlou(?): ja, dat is waar! Maar jij bent dan ook nog jong!