anyone who keeps the ability to see beauty never grows old - Franz Kafka



vrijdag 9 april 2010

integer...

Een poosje geleden was ik uit eten met twee vriendinnen en we kwamen te spreken over integriteit.
Ja, we zijn niet van de straat…dat u dat weet:-)
We hadden een leuke avond met elkaar gehad, lekker gegeten met een wijntje erbij, veel gelachen ook. Het onderwerp integriteit was, op die plek, op die tijd, dus eigenlijk niet zo’n voor de hand liggend gespreksonderwerp.
Nu zijn het, is mijn ervaring, wel vaak de mooiste gesprekken, vanuit niets, beetje geklets over van alles en nog wat en dan ineens…
We vertelden alle drie wat wij vonden dat integriteit was. Grappig, want hoewel we alle drie op één lijn zaten, waren er ook verschillen in opvatting hierover.
Eén van ons vond bijvoorbeeld dat integriteit een voortdurend zelfonderzoek is; een staat van bewustzijn die maakt dat je vanuit een principieel standpunt handelt. Een ander vond dat integriteit: handelen vanuit oprechtheid en in harmonie met je omgeving, is. De derde zei dat integriteit voor haar was dat je je eigen verborgen agenda helder krijgt. Dat je handelt vanuit wie je in essentie bent en niet wie je gelooft te zijn.
Kortom: trouw zijn aan je waarden en er naar handelen.
Maar toen we bij onszelf nagingen of we ons in de praktijk ook altijd zo gedragen viel er toch een (weliswaar kleine:-) stilte.
Want om integer te zijn moet je jezelf geestelijk blootgeven en dat is natuurlijk best bedreigend. Jezelf zijn met alle geheimen, aannames, angsten, onzekerheden etc.…niet gemakkelijk, vonden we alle drie. Je moet eigenlijk alle illusies over jezelf overboord zetten en jezelf eerlijk kunnen zien zoals je bent.
We waren het er roerend over eens dat we per dag tientallen keren anders handelen dan hierboven omschreven. Bewust en onbewust. Waarom?
Ieder had zo zijn eigen redenen/oorzaken: niemand willen kwetsen, jezelf willen sparen, je beter voor willen doen dan je bent, etc.
De verhalen over ons eigen onoprecht handelen duikelden al snel over en door elkaar. Soms ontroerend, vaak hilarisch. We hoorden feiten van elkaar die we nog niet kenden.
Vriendin M. had een verhaal waar we ons best in konden herkennen: ze heeft een schoonfamilie waar verjaardagen een verplicht nummer zijn. Eigenlijk wilde ze daar al tijden onderuit maar durfde het niet te zeggen. Ze belde dan ook op een verjaardag af met de smoes dat ze zich niet goed voelde en liever het bed indook. Het was haar wekelijkse sportavond. Ze ging die avond dus in plaats van naar de verjaardag van haar schoonzus naar de sportclub en dronk, zoals gewoonlijk, na afloop met haar sportmaatje wat in de kantine.
Haar mobieltje had ze op tafel gelegd terwijl ze even naar de WC ging. Toen ze terug kwam vertelde haar sportvriendin dat haar schoonzus op haar mobiel gebeld had en dat zij het gesprek had aangenomen (ze kende de schoonzus ook). De sportvriendin was heel erg verbaasd dat haar schoonzus scheen te denken dat ze zich niet fit voelde. “Nou, ik heb haar verteld dat jij zo fanatiek geroeid heb dat je de score van Harrie hebt verbeterd”. Harrie is haar zwager, de man van haar schoonzus! We lagen dubbel van het lachen.
Nee, integer was het zeker niet maar wel heel erg herkenbaar!

9 opmerkingen:

  1. Mooi onderwerp, Janny! En heel mooi (integer!) beschreven. Dat het einde hilarisch is, maakt het alleen maar echter!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het is maar goed dat jij zoveel buiten en onder de mensen komt, Janny, want het levert geweldige logjes op.
    En wat een prachtige zin:'dat je je eigen verborgen agenda helder krijgt'.
    Na alle jaren samenleven met mezelf ben ik nog regelmatig mijn eigen grootste raadsel. Zelfonderzoek blijft/blijkt dus hard nodig, tenslotte wil ik mezelf dag recht in de ogen blijven kijken.
    Je hebt het met verve beschreven: leerzaam en lachwekkend!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hahaha, leugentjes om bestwil... ik blijf er altijd kriebelig bij (juist uit angst om dit soort dingen!!)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ja, ik wil ook echt nooit onwaarheden verkopen. Ik probeer altijd eerlijk te zijn maar toch mijn eigen wensen naar voren te brengen. Als men daar geen begrip voor heeft is dat jammer, maar dat zij zo. Maar ik kan me ook weer voorstellen dat je het vervelend vind om toestanden in de familie te maken. Dus dan doe je het zo. Maar dat is ook geen oplossing dat zie je maar wwer.
    Yvon

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Moeilijk, hoor! Wat onbelangrijk is voor jou (saaie familiefeestjes) is misschien heel belangrijk voor een ander (diezelfde saaie familiefeestjes). Wat te doen?
    Ik hoop dat de schoonzus een gevoel voor hunor had! ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Integer zijn; dat is toch wel iets dat jij altijd bent? Lijkt mij tenminste wel. Ik vind mezelf ook wel integer. Waarmee ik niet zeg dat ik nooit eens een leugentje om bestwil vertel. Maar soms moet je iets tegen elkaar afwegen.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Dat je handelt zoals je in essentie bent. Dat is voor mij de definitie van integer, behoud van eigen normen en waarden. Maar integer vind ik ook betrouwbaar naar anderen toe, dus ook de normen en waarden van anderen respecteren, niet roddelen achter iemands rug om, maar iedereen en dus ook jezelf in zijn of haar waarde laten. En nee, dat kan ik ook niet altijd, ook al zou ik dat wel willen. Maar gelukkig is er humor, zelfspot ook (hoort bij zelfreflectie) dus dat je wel een beetje kunt lachten met elkaar om elkaars en je eigen fouten eh foutjes...

    Mooi gesprek Janny en mooi opgeschreven, zet me aan het denken!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Emilie: "ernst en luim" kunnen gelukkig naast elkaar bestaan.
    Mirjam: die verborgen agenda hebben we natuurlijk allemaal. De een is zich er meer van bewust dan de ander. Dus inderdaad: zelfonderzoek is en blijft noodzakelijk.
    Wondelgijn: ja, je zou er ook helemaal niet aan moeten doen. Maar dat van die sterke geest en dat zwakke lichaam, of was dat nou andersom?
    Yvon: nee, regelrechte onwaarheden vermijden de meeste mensen. En tóch zijn we meestal niet helemaal eerlijk?!
    MM: Jammer genoeg voor de vriendin had die schoonzus dus geen gevoel voor humor. Het is nog een hele toestand geworden.
    Dora: ja, de wil om integer te zijn is er echt. Maar soms is dat niet genoeg:-)
    Roelien: zo denk ik er ook over. De overtuiging is er, de wil ook, en toch gaat het soms mis.
    Menselijk, dat wel. Maar ook ergerlijk voor mezelf.

    BeantwoordenVerwijderen