anyone who keeps the ability to see beauty never grows old - Franz Kafka



dinsdag 17 november 2009

Zo moeder, zo dochter...?

Ik ben niet overmatig geïnteresseerd in plastische chirurgie maar las ergens dat The American Society of Plastic Surgeons de grootste plastische chirurgie organisatie ter wereld is. Hun jaarlijkse conferentie was dit jaar van 23 tot 27 oktober. Uit een onderzoek dat tijdens die conferentie werd gepresenteerd is gebleken dat vrouwen met het ouder worden meer op hun moeder gaan lijken.
Het onderzoek werd uitgevoerd met behulp van een 3D-computer om het ouderdomsproces te bestuderen. Daaruit bleek dat moeders en dochters ouder worden op dezelfde manier. Tien moeder- en dochterparen tussen de 15 tot 90 jaar werden voor de studie nauwlettend onderzocht. Veelal ging het bij de vergelijkbare veroudering om dezelfde uitholling in de binnenhoeken van de ogen en onderoogleden. Ook bleek bijvoorbeeld dat als de moeder wallen onder de ogen had, haar dochter dat ook zou krijgen.
Tja: lijken op je moeder..... dat is voor sommigen van ons een goed vooruitzicht maar voor anderen een regelrecht rampscenario. Wellicht richt die plastische chirurgen vereniging zich speciaal op die laatste groep:-)
Mijn eigen moeder was vroeger een mooie vrouw. Ze had prachtige donkerbruine ogen en heel donker haar. En ik lijk geen steek op haar, dacht ik altijd. Zelf heb ik groen/bruine ogen en blond haar. Toen ik een paar weken geleden een foto van mijn moeder vond waarop ze nog jong was, kreeg ik even een heel klein schokje. Ik lijk dus wel op haar. Of liever gezegd: ik ben op haar gaan lijken naarmate ik ouder werd. Het is geen “spitting image” maar toch…
Vond het wel raar dat te moeten constateren. Want je moeder is natuurlijk toch… ja, je moeder…
Ben benieuwd hoe mijn dochters hier over dertig jaar over denken!

5 opmerkingen:

  1. Ik heb je moeder maar twee keer gezien en toen was ze al erg oud. Ik vond niet dat je er echt op leek, hoor. Maar aan de foto's te zien lijken jouw dochters wel op jou.
    Dora Witte

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Als puber vond ik het niet leuk om op mijn moeder te lijken. In mijn ogen was ze heel ouderwets, saai en suf. Later pas, toen ik zelf al kinderen had, vond ik het wel grappig. Zeker ook omdat mijn jongste weer erg op mij lijkt en daar helemaal niet blij mee is.
    Miriam

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ja...het gebeurt mij ook. Ik kijk in de spiegel en zie ineens mijn moeder staan. Dat ik dat niet altijd kan waarderen, zal ik hier niet verder uitleggen. Ik volsta met de opmerking dat ik gelukkig mijn eigen karakter heb.
    Maar, mijn moeder had een schitterende huid, mooie ogen en prachtig haar. Tot op haar sterfbed. Dus....
    (Dat ik als woordverificatie 'gatsi' in moet vullen zal wel toeval zijn ;-))

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Sinds ik (maar ook mijn vriendje) zie hoe prachtig oud mijn moeder wordt zien we de toekomst positief tegemoet!
    Liefs Sasja

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Nou schat, persoonlijk had ik achter dat oud wel graag nog twee lettertjes gezien(-er) dat klinkt wat minder erg!

    BeantwoordenVerwijderen