Weer eens mijn haar laten knippen en bij thuiskomst alle kappers in de wereld vervloekt, wat zeg ik? Niet alleen kappers maar iedereen die ook maar in de buurt was… inclusief die argeloze kortharige Bruun!Als ik in de spiegel kijk zie ik een keurige mevrouw terugkijken. Met een tuttig en véél te kort kapsel! Wie is dat mens?
En wat is dat toch met kappers?
Ze knikken alsof ze precies begrijpen wat je bedoelt als je uitlegt dat je “dit niet te kort, daar in laagjes en hier wat langer…” wil hebben. Maar doen? Ha! Geheid is het “daar te lang, dit te kort en in het geheel niet naar mijn zin…”!
Het begint meestal wél goed: bij het uitleggen wordt er begrijpend geknikt en instemmend gemompeld. Bij het haar wassen masseren ze met heerlijk ruikende shampoo en stevige vingers je hoofdhuid. Een fijn gevoel dat je ook meteen op het verkeerde been zet. Je denkt dat de rest dan ook wel in orde zal komen. Maar niks is minder waar!
Steevast ren ik bij thuiskomst regelrecht naar de kraan en probeer er op mijn manier weer iets vertrouwds van te maken. Wat natuurlijk helemaal niet lukt!
Pas na een paar weken lijkt het ergens naar. En net op dat moment hoor ik dan iemand opmerken: wat wordt je haar lang. Je moet eens naar de kapper!
Grrr!
laat ik nog eens poging wagen:
BeantwoordenVerwijderenvroeger ging ik als 18 jarige zelf met de schaar aan de gang,ook mn vriendjes vonden het wel geslaagd.
mn broers hadden een Bloempotkapsel,iedereen wist waar ie aan toe was,ook de kapper,
en dan had je nog Kaal Met Een Kuifje,ook niet verkeerd.
en toen kwam de grote twijfel: de kappers vak school was geboren,en toen begon de ellende pas goed!
dus,of je gaat voor die lange en weelderige krullen,of je gaat voor eens en altijd door het leven met een prachtige rode Badmuts,of je gaat op zoek naar een kaaper aan huis,OF je geeft je dochters een opdracht zich te bekwamen.
OF OF je schikt je in je levenslange lot!
Maar ook geeft het een verfrissende nieuwe kijk op je bestaande hoofd.
Gazeuse
Nou Engelien, dan zal het wel schikken in mijn levenslange lot worden, denk ik. Want die lange en weelderige lokken zijn al eventjes passé; de rode badmuts: mhah..; kapper aan huis: houd je toch een probleem en mijn hoofd aan mijn dochters toevertrouwen; nou, dat zou ik er niet op durven wagen!
BeantwoordenVerwijderenOch: 't is momenteel een kwestie van wat minder in de spiegel kijken, heb ik gemerkt! Maar levenslang: klinkt wel héél erg, hoor!
Misschien kijk je te kritisch Janny.
BeantwoordenVerwijderenMij is het nooit opgevallen dat je iets vreemds met je kapsel had.
Toegegeven, ik zie je alleen met hoed.
Maar misschien is je lampje boven je spiegel te fel.
Of.....ik moet sterkere glazen, dat zou ook nog kunnen.
Suzanne