anyone who keeps the ability to see beauty never grows old - Franz Kafka



zondag 9 augustus 2009

Elke maand een gedicht: Gedicht uit mijn jeugd.....

Mijn moeder is mijn naam vergeten
Mijn kind weet nog niet hoe ik heet
Hoe moet ik mij geborgen weten?

Noem mij, bevestig mijn bestaan,
Laat mijn naam zijn als een keten,
Noem mij, noem mij, spreek mij aan
o, noem mij bij mijn diepste naam.

Voor wie ik liefheb, wil ik heten

Onlangs schoot me weer dit gedicht te binnen van Neeltje Maria Min. Vroeger, lang voordat ik begreep hoe zat met moeders en dochters, vond ik dat een prachtig gedicht. De bundel waarin het stond (zelfde naam) kwam uit in mijn tienerjaren en zelden is een gedicht uit een debuut zo ingeslagen. Haar gedichten beleefden oneindig veel herdrukken. Neeltje Maria Min woonde destijds in Bergen met haar kind van anderhalf in bij haar ouders. Ze dichtte vrijelijk over de moeilijke relatie met haar ouders en over de onvindbare liefde. Uiteraard viel dat in vruchtbare aarde in mijn tere tienerzieltje. Ik denk dat ook veel generatiegenoten dit gedicht zó uit het hoofd kunnen declameren want het was destijds heel bekend. Het verwoordde zoveel van onze eigen angsten, vragen en gevoelens. En nog steeds kan ik enigszins ontroerd raken bij het horen van deze regels...
Dat geldt overigens niet voor iedereen: ooit las ik dat iemand de bundel van een geliefde kreeg met als opdracht voorin het boek: 'bij wie ik liefheb, wil ik eten'!

5 opmerkingen:

  1. Ja Janny, dit is een onderwerp naar mijn hart.
    Mijn hartsvriendin heeft haar dochter Neetje genoemd, ze maakten bezwaren bij de burgeljke stand over de naam....zo ouderwets,
    het is een prima dertiger nu (die Neeltje dus) en mijn vriendin natuuuuurlijk ook al is ze dan (dik) vijftig
    Maar het gedicht is zo wezenlijk, jammer dat broers en zussen niet verwoord worden...iets voor mij als vrijetijds dichter??
    Suzanne

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Grappig, ik ken het gedicht natuurlijk ook en het doet me ook erg aan vroeger denken, maar ik dacht dat het anders ging. Ik heb het natuurlijk gelijk Gegoogled en dit is inderdaad de enige juiste versie. Interessant hoe je je dingen soms anders herinnert. Het geheugen vervormt vaak.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik moet bekennen dat ik ook even Gegoogled heb omdat ik het gedicht correct wilde weergeven. Maar bij mij viel het mee: ik had het toch redelijk goed in gedachten gehouden. Dat geldt overigens niet voor alle dingen, hoor!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Moest overigens ook wel Googlen want ik ben nl. die bundel uit mijn jeugdjaren kwijt! Ik wil eigenlijk nog steeds een nieuwe kopen maar op één of andere manier komt het er maar niet van.Kennen jullie dat?

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Jazeker ken ik dat,
    maar sommige dingen moeten een beetje in de "mist" blijven.
    Ik liep vanavond nog met mijn zus door Sonsbeek, ze was er jaren niet geweest en vond bv de Boerderij zo dichtbij.
    Dus koop die bundel maar niet, herinneringen zij zo mooi en typisch gekleurd....
    Suzanne

    BeantwoordenVerwijderen