Sumatra: aankomst Medan...

De vliegreis van Surabaya in Java naar Medan in Sumatra duurt zo'n kleine drie uur! Dat zegt wel wat over afstanden hier.  De vliegreis was prima, Hubbie hield de armleuning wel iets te strak vast maar daar zijn we inmiddels aan gewend:-)
De komende negen dagen zijn we dus in Sumatra.
Vandaag overnachten we in Medan, de hoofdstad van Sumatra. Medan werd in de 17de eeuw gesticht maar werd pas in 1886 hoofdstad van Sumatra, mede door de enorme opbrengsten van thee, palmolie en rubber. Dat werkte (en werkt) natuurlijk als een magneet dus tegenwoordig is Medan een smeltkroes van ethniciteiten en religies. Mooi om te zien dat het allemaal naast elkaar kan bestaan. Het maakt op ons een verzorgde indruk, in tegenstelling tot wat we lazen over deze stad.
Ja, natuurlijk is het een drukke stad: het heeft 6 miljoen inwoners en het is de derde grote stad van Indonesie. De chauffeur die ons van het vliegveld naar het hotel brengt, gaat ook met ons een rit door de stad maken. Hij laat ons in een twee uur durende rondleiding heel veel zien. Eerst gaan we naar de moskee Mesjid Raya (Grote Moskee) die door de toenmalige sultan werd gebouwd met geld van de koloniale overheersers en ook door Nederlandse architecten werd ontworpen. A.en ik moeten uiteraard een sarong en een sjaal om, geen pretje bij een royale temperatuur van 35 graden!
Daarna gaan we langs de grootste boeddhistisch-taoistische tempel van Indonesie, de Vihara Gunung Timur Medan. Hij weerspiegelt de invloed en de welvaart van de Chinese gemeenschap in Medan. We zien de Immanuelkerk, waar ooit de Nederlandse plantagehouders bijeen kwamen.
Ook bezoeken we de Parisada-Hindu-Dharmatempel. Hij lijkt op iets uit duizend-en-een-nacht! Zoveel kleurig beschilderde beelden, veel bloemen in allerlei kleuren en veel torentjes en boogramen. Het is het heiligdom van de Tamils, die ooit als plantagewerkers naar Sumatra werden gehaald door de Nederlanders. We rijden door een wijk met veel koloniale overblijfselen, zoals het voormalige Nederlandse stadhuis, het postkantoor, het vroegere hotel De Boer en het station compleet met een koloniale locomotief!
We gaan tenslotte nog naar het Sultanspaleis Istana Maimoon. Ook dit palies werd gefinancierd met geld verkregen van de Nederlandse plantagehouders. De huidige sultan is pas 14 jaar en woont met zijn moeder (zijn vader is overleden) in Sulawesi. Er wonen wel familieleden in het paleis. Met de chauffeur is een afspraak gemaakt om ons de komende dagen door Sumatra te rijden. Onze vriend H.is een kei in onderhandelen en zorgt er steeds voor dat we niet te veel betalen, want ze slaan er wel een slag naar hier. Heerlijk dat dit allemaal is geregeld en dat we niet met het openbaar vervoer hoeven gaan.
's Avonds gaan we naar de Merdeka Walk. Een straat met allerlei restaurantjes, die vooral nu met de Ramadan in allerlei kleuren verlicht zijn en gezellig druk. Grappig is het dat hier alles wordt versierd tijdens de Ramadan, het lijkt een beetje op een overdadige kerstversiering, met knipperende en gekleurde verlichting!
We laten ons verleiden om in een riksja te stappen. En nog wel een gemotoriseerde riksja! Als we onze vrienden opgepropt in het kleine karretje zien zitten, hebben we het niet meer! Aan hun lachbui te zien, moeten wij er hetzelfde uitzien! We eten echt heerlijk en ook gezellig in de buitenlucht. Het personeel verdringt zich om ons te mogen helpen, je merkt dat ze het leuk vinden om met ons te praten! Het is ongewoon warm in Medan, vertelt men ons. En inderdaad snakken we aan het eind van de avond naar een douche en onze gekoelde kamer.
Morgen vertrekken we richting Prapat, aan het Tobameer.
Het Tobameer is het resultaat van een van de grootste vulkaanuitbarstingen, miljoenen jaren geleden. Het ligt op 910 meter hoogte en wordt in tweeen gedeeld door een eiland: Pulau Samosir, dat weer met een dam aan de westoever is verbonden.
Van Prapat, waar we drie dagen blijven, gaan we naar Bukittinggi. Ook hier blijven we drie dagen. Daarna gaan we naar Padang. Hier blijven we twee dagen en daarna vliegen we vanuit daar naar Jakarta op Java.
En vandaar weer naar huis, maar zover zijn we nog lang niet!
Wordt vervolgd!