anyone who keeps the ability to see beauty never grows old - Franz Kafka



woensdag 18 mei 2011

mode van toen...

"Gewoon alles bewaren, joh. Het komt allemaal een keer terug!"
Mijn vriendin weet het zeker: niks uit je garderobe wegdoen want het wordt ooit weer mode, is haar stelling. We praten over de mode; die van nu en die van vroeger.
Ze vindt het een leuk onderwerp en ik ben het met haar eens.
"Vroeger droeg ik queenieschoentjes. Had jij die ook?"
Natuurlijk had ik die ook.
Veel jongeren zal die naam niets zeggen maar mensen van rond de vijftig weten het waarschijnlijk nog: de allereerste hakschoentjes! Van die schoenen met ieniemienie hakjes die, na een paar keer lopen, al snel ontdaan waren van hun leren velletje en de plastic hak die eronder zat, in volle glorie toonde. Ja, vriendin had ze ook, rode met een wit biesje. Die van mij waren wit met een zwart strikje. Wat voelden we ons vrouw van de wereld met die "hakken".
Dat er later vele centimeters hak bij zouden komen konden we toen nog niet vermoeden! En dat we ooit zo gek zouden zijn om op naaldhakken te gaan wandelen met een nieuw vriendje al helemáál niet!

Ze heeft het alweer over iets anders. Mijn vriendin.
"Droeg jij maxi-, midi-, of minirokken?"
Uhh, wat droeg ik? Voor mijn gevoel zeker geen minirokken.
Maar als we er later oude foto’s bijhalen zie ik er toch enkele van mij met behoorlijk blote bovenbenen.
Die rokken deden zeker niet onder voor de korte rokjes van mijn dochters op tienerleeftijd, waar ik me destijds groen en geel aan ergerde:-) Misschien had ik deze foto’s toen eens moeten bekijken, lachen we samen.

"En de hotpants dan, weet je dat nog?" Ze is nu echt op dreef.
"Ja, dat weet ik nog wel. Deed ik niet aan mee. Zo’n keurig katholiek meisje. Daar hoefde ik thuis niet mee aan te komen!"
Ze buigt zich nog eens over een stapeltje foto’s en wijst. "Wat is dit dan?"
Als ik de foto van haar aanpak zie ik een lief jong meisje met een zalmkleurig pak aan. En de stof van het broekje houdt toch zeker twee flinke handbreedtes boven de knie op! Nee… dat ben ik niet. Toch? Of wel?
Ik ben het wel, zie ik nu. Helemaal vergeten (of verdrongen wellicht?)

We ploegen door de oude foto’s en hebben lol over de verschillende modes die we hierop voorbij zien trekken. Lange rokken, korte rokken, steil lang haar, korte krullen, een uitbundige lentejurk met alle kleuren van het spectrum, een zakelijk zwart pak met enorme schoudervullingen en nog veel meer vreselijks...
Aan het eind twijfelt ze toch een beetje aan haar eerste stelling, mijn vriendin. "Och, weet je" zegt ze "misschien moet je ook alles niet willen bewaren!"

11 opmerkingen:

  1. De tachtiger jaren, hellup, wat heb ik er toen uitgezien. Zo zwart mogelijk. En daarvoor hotpants, jawel. En ook nog broeken met zo wijd mogelijke pijpen. Een vleeskleurige panty, met witte kniekousen en een kort geplooid minirokje (ik was een Britney Spears avant la lettre). Ik wilde dat ik foto's van al die outfits had!

    P.S.: De prijsvraag wordt een makkie ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Gelukkig heb ik niets bewaard. Ik droeg toen hotpants, mini, midi, maxi in de meest bizarre kleuren. Alleen de hakken heb ik overgeslagen, al heb ik wel eens schoenen met blokhakken gedragen. Ik verstuikte mijn enkels al bij het lopen op gympies, dus hakken waren niet mijn ding. Ik ben 1.76m lang en had ik die hakken niet echt nodig. :o)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ze heeft wel gelijk dat uiteindelijk alle mode weer eens terugkomt. Alleen net even anders dan toen.

    Dat verdringe, dat herken ik ook, haha

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Sorry voor de typefouten, komt door dikke vingers en de i-pad..

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ja, hotpants, daar heb ik ook nog in rond gehuppeld. Maar nee, staat me niet meer helaas ;-) en past ook niet meer...

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Al die kleren heb ik blij toe niet bewaard, maar ja,ze zitten wel in mijn hoofd.

    Die hotpants weet ik nog goed! Mijn nicht (half jaartje ouder) en ik droegen geheel vrijwillig dezelfde outfit. Broeken met wijde pijpen, plateauzolen, een t-shirt over een bloesje (waarom snap ik nu nog niet) en natuurlijk spijkerpakken met gympen.

    Alleen in het dragen van een rokje, daar trapte ik niet in. Veel te onhandig als ik over het schoolhek wilde klimmen.
    Wat een nostalgie Janny (zucht!)Leuke blog weer!
    Liefs,

    BeantwoordenVerwijderen
  7. ja alles komt wel weer een keertje terug.
    Ik heb het allemaal gedragen, mini-midi-maxi en hot. In alle kleuren van de regenboog.

    Nu ik dit schrijf vind ik het leuk te bedenken dat ik al die kleuren van de regenboog nu zelf maak en me van de mode niets meer aantrek.
    XXXm

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Marlou:
    Die hotpants weet ik niet. Hadden wij niet toen. En toen wij hier waren mag het nog niet van mij vader geen korte jurk ook. Maar wel het haar. Weer lang, en dan kort en krullen en kleur er in. Was een leuk tijd maar ik heb niet veel fotos.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wahahaha, de vergeten hotpants! Het zou de titel van een boek kunnen zijn!!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ik herinner me maxi met plateauzolen. Ik haakte er zelf een mutsje bij. En ik had een lange rode fluwelen rok met spiegeltjes. Prachtig vond ik het. Ik probeer mezelf nog wel eens terug te plaatsen op de straten waar ik nu loop. Ik probeer dan terug te voelen hoe dat ook weer was.
    Mini droeg ik ook, maar niet superkort en ik heb ook nog Brigitte Bardot, getoupeerd, haar gehad, waar ik een hoofddoek om moest doen, want het waaide altijd, en een vlinderbril erbij.....

    BeantwoordenVerwijderen
  11. het is gewoon leuk om te dragen wat je lekker vindt en e eindelijk eens niets aan te moeten trekken van wat mode is ;-)

    BeantwoordenVerwijderen